Cekim Yasasi ile ilgili iki onemli nokta oldugunu dusunuyorum ; birincisi ; ya cok isteyip, varolmus gibi hayal ederek duygu yukleyip, bunu yapmaya surekli devam edecegiz veya yine cok isteyip, olmus gibi hayal ederek duygu yukleyip, evrene havale edip unutacagiz, is bu kadar basit, inanip inanmamakla kafayi karistirmak isleri bozar, iste ama bir cocuk gibi, sadece iste, hic bir yorum yapmadan , evren herzaman "istekleriniz benim icin emirdir" der. Evren bir mutfaktir ne istersen hemen pisirmeye baslar ama, ne zaman pisecek, tuzunu az koy, cok yakma gibi surekli karisilirsa sefin aklida karisir ve hicbirsey pisiremez olur dusun simdi burada , "aslinda inanmiyorum" dersek, evren tabiki istedigimizi pisirmeye baslayamaz, cunku inancsizlik ve guvensizlik, evrenin, isteklerimizin gerceklesmesini saglayan isigin geldigi, o ozel kanalini acamaz diyebiliriz, evren en azindan bizim notr olmamizi bekler. Yani genelde inanmayabiliriz ama kuru kuruya sonuna dek red etmiyorsak, inadi birakip daha yumusak bakmaya calistikmi, evrene bir sans vermeye gonullu oldukmu, kanalimiz acilir ve isik yasantimiza akmaya ve dileklerimizi gerceklestirmeye baslar, yeterki bu notr tutumumuzu surdurebilelim. Sanirim unutmak daha guvenli gorunuyor ama hergun umitle isteyebilmenlerimiz icinde sorun yok tabiki. Denemesi bedava arkadaslar, kendimizi evrene guvenmeye acmaya baslarsak sonuclari hergun birer birer gormeye baslariz, tecrubeyle sabittir
Sevgi ve Isikla kalin
