[uzunoğlu]

bir de son olarak aklıma geldikçe hala güldüğüm bir olay var
üniversitenin karşısından 1 yıl önce otobüse bindik.15 20 dklık bir yolla arkadaşın evine gidicez.tam da final dönemi.o dönemde bizim bir okula giriş ve otobüs kartımız bir de bundan farklı derslerde yoklama kartımız vardı manyetik.yoklama kartı otobüslerde kullanılamıyor ama o kart olmadan da sınava ve derse giremiyoruz.otobüse 1 durak sonra bizim okuldan bir çocuk bindi ve yoklama kartını öğrenci kartı gibi gösterdi.şoför de bakabilir miyim dedi elinden aldı ve yanındaki kutuya attı sonra da git emniyetle hesaplaş bıktık sizin gibi dolandırıcılardan dedi.çocuk bunun öğrenci olduğunu belli ettiğini onu alırsa sınavlara giremeyeceğini kabul etmiyorsa da otobüsten inebileceğini ama o kartı sınavlar için mutlaka alması gerektiğini söyledi.ama adam dinlemiyor tabi.habire hakaret ediyor.çocuk da dayanamadı ve susması gerektiğni söyledi bu kez de durum devlet memurunu şantaj mı ediyorsuna dönüştü.adam tam bir hastaydı yani neyse ben de araya girip "lütfen kartı verin şoför bey "dedim."sizden mi emir alıcam hepiniz aynısınız" dedi.ben de "tekrar ediorum o kartı verin bu kadar anlayışsız olamazsınız sizin hiç çocuğunuz yok mu hiç mi öğrenci tanımadınız onlara böyle davranılsa hoşunuza gider mi" dedim ama bu arada kartı alınan çocuk ağzını açmıyor ben konuşurken.neyse adam vermedi.ben sinir oldum.durdurun hemen şu otobüsü diye bağırdım.herkes şok geçirdi.biz indik.çocuk otobüste kaldı ve eve yürüye yürüye öğlen sıcağında yarım saatte gittik.sonra da gün boyu ne kadar enayi olduğumuzu inmemizin şoförün hiç de umrunda olmadığını fark edip sinir olduk durduk