30-11-2007, 11:55 AM
|
#34 (permalink)
|
| Guest |  Ynt: Sycorox'un Günlüğü
 
Hakkaten bi formun olsaydı kapkara birşey olurdun...Napiyim siyahı seviyorum ben...Bazen sokakta yürürken "satanist lan bu" diye arkamdan çok şirin! iltifatta bulunurlar...Mesela ne kadar değişmeye başladıysam,artık onu diyenlere nasıl kafa göz girsem diye düşünmüyorum...Eğleniyorum hatta...Böyle olmak güzel...Senden acık tırsıyolar...Aman neme lazım keser fln beni diye...Öyle herkes yanıma yaklaşamıyor... 
Ama tahmin edersinki öyle bir manyaklığım fln yok:)Açıkçası o tarz saçma sapan şeylere inanıp peşinden gidenlere zavallı gözüyle bkıyorum...Hiçbir zaman o tarz şekilde yolumu kaybetmedim...
Ama siyahı seviyorum...Dinlediğim müzik tarzını seviyorum...Azıcık melankolik takılmayıda seviyorum...Eskiden diplerde yaşardım,simsiyahtı hayatım...Şimdi ise artık ışıkları kapatıp mumlarımı yakmak benim tercihim...Karanlık artık benim elimde...Artık mutsuzluğumdan değil siyahlığım,sevdiğim için...Artık içim simsiyah değil...
İçimde sanki beni kemiren kuşlar dolaşıyorlardı...İçim hep huzursuzdu,hep kalbimde büyük bir acıyla dolaşırdım...
Şimdi o acıyı hissetmemeye başlıyorum...O kuşlar göçüyorlar...Beni rahat bırakıyorlar...Onlarla sanki barıştım...Beni huzursuz etmekten vazgeçtiler...Giderken tüm korkularımı,acılarımı,kapkara yalnızlığımı,ümitsizliğimi,gözyaşlarımı,bütün hayalkırıklıklarımıda yanlarına aldılar...Bana veda ettiler...Ve birşey bıraktılar arkalarında bana...
Adı;Huzur...
Ama dedilerki,bunu kullanabilmek senin elinde...Ya hor kullanırsın,hemen elinden kayar gider,yada gerçekten elinde tutarsın,onu hiç bırakmamak için uğraşırsın daima seninle olur...Onu elimde tutmak için çok çaba veriyorum ve vereceğim...Her zaman elimde olacak... |
|
|  |