OOOFFFFF OF.o sigarayı terkettiğim zaman ki iç huzurum,kendimi sağlam hissetmem,sağlığımın zirvesinde olmam,kendimi diri hissetmem....ne biliim işte birsürü güzel şeylerimi çok özlüyorum.üstelik içenlere de sanki hiç sigara içmemişim gibi anlamsız yüklemelerde bulunurdum.sabahları kalktığımda boğazım acımaz,yanmazdı.ağzım tenim vücudum kokmazdı,üç merdiven çıktığımda göğsüme bir hançer saplanmazdı,bağımlı değildim herşeyden önce....özgürdüm ,kendimdim,kendimeydim.sadece fiziğim duygularım ve ben dim....barışıktım kendimle ,çatışmıyordum,çelişkilerim yoktu,kendime verecek bir hesabım yoktu.çünkü ne yapıyorsam doğrularımla yanlışlarımla ben yapıtordum ve kendime yapıyordum....ama sigara çok büyük bir hataydı ve bunun affedilir yanı yoktu ,o yüzden müsterihtim .çünkü onun haricindeki yaptığım her yanlışı hatayı kabul edebilirdim ama onu asla.....huzurlu ve pembeydim.....ama şimdi ,,,,,,,,kendime verecek çoooookkk hesabım var çooookkkk......bu hesaplaşmanın altından kalkamayınca da ne yapıyorum....hadi bi tane daha yakkkk
