Akulina

Bugün gerçekten bir olaydan ders aldım günlük...
Anneannemin hastalığı bu aralar ciddi durumda...Hastahanede yatıcak bir süre...
Bugün nörolog doktor eve geldi...Biz anneannemi 12 senedir Ms hastası sanıyorduk...Ama ms hastası değilmiş...Ve ne acıdırki bunu söyleyen ilk doktorda bu doktor değilmiş,daha öncede söylemiş hacettepenin nöroloji uzman doktoru ama anneannemin işine gelmediği için o doktora gitmeyi bıraktı...Yıllarca kortizon kullandı her ay kafasına göre...Ve kortizon vücudunda ciddi tahribat yarattı...Hergün bir avuç dolusu ilaç içerdi...İnanılmaz bir şekilde hastalığı benimsemişti...Kendini hergün bir önceki günden daha kötü olduğuna şartladı...Ve...Çok ciddi bir şekilde hasta...
Hastalığı bu denli kabullenmeseydi,hergün iyi ve sağlıklı olduğunu düşünseydi şu anda bu durumda olmayacaktı...İnanılmaz birşey kendi kendini hasta etti...Hastalığı çağırdı...Şu anki durumu hep kendinin başının dikine gitmesi,doktorun değil kendinin işine geldiği ilaçları kullanması sonucu...
Birde anneannem hastalığını diğer insanları yanında tutmak için kullandı...Bunu söylemek istemiyorum ama çok dugu sömürüleri yaptığına sahit oldum...Şimdi ne oldu?Tamamen hafifçe atlatacağı bir hastalığı olabilecek en ağar bir şekilde yaşadı...Dolu dolu yaşayacağı 12 yılını çöpe attı...Kendi kendini mahkum etti...Ne için?İnsanları elinde tutmak için...
Bugün bunları görmek,bu şoku yaşamak bana bir ders oldu...Hayatta tamamen ne olursa olsun güçlü olmalıyım...Zaaflarımla hayatımı mahvetmeyeceğim...