Dostlar sağ olsun ...İnsan hayatı kendine uzun gelsede aslında kısa bir andır.Önemli olan ne kadar uzun oldugu değil nasıl yaşandığıdır.Arkamızda güzel bir iz bıraka bilmişsek ne mutlu bize.Yaşlı bir teyze bir soh bet sırasında biznedense en sevdiklerimize hiç değer vermeyiz hiç sevmediklerimizide çok önemseriz.En değerli varlıklarımız çocuklarımız ama onları ne misafir sofralarına otutuk,nede salonlara soktuk demişti.Bende çocukluk anısı olarak hatırladığım şey annemin misfir geleceği zaman bizeoraya oturmayı ,buraya basmayın ,yaramazlık yapmayı sözleridir.Oysa annemle olan anılarımın okudğumuz kitaplar hakkında olmasını isterdim.Ancak hayal çünki kitap okuyan birinden hiç hoşlanmazdı.Hayatı temizlik yemek le geçti.onlarda suya yazı yazmak gibi birşey.Ben hayatımda hiç yurt dışına gitmedim ama gitmek istediğim yerler hakkında gezi kanalları seyrediyorum bir gün gittiğimde hiç yabancılık çekmiyeceğim. Biyografi okumayı severim insan hayatları beni etkiler.Yaşanmış yerler, eşyalar ,kitaplar busitede her birinizin hikayesi bana hayatımın bir yerinden dokunuyor.Yaşadıklarınız veçözümleriniz ayrı bir deneyim.İyiki varsınız.
