teşekkür ederim aslında yayatım boyunca bazı konulara onculuk etmeyi severim.
bugün 2 haftadan fazla oldu telkinleri dinlemeye başlayalı.ilk başlarda ruyalar görüyordum. daha doğrusu kabuslar. Ruyalarımı not almaya başladım. şu sıralar ruyalarımı hatırlayamıyorum.kendimdeki değişikliklerden en cok göze batanı onceleri somurtkan olduğumu daha sonra sırıtmaya başladığımı söyleyenler oldu. şimdilik hala çok eksiğim var. Hala 200 kişilik çalışma yerimde tavla atacak adam bulamıyorum. sosyal ortam olarak eksikliğim var telkinini dinliyorum ama. kitap okumayıda seviyorum. bugün gece 3.34 sıralarında okuduğum nlp ile ilgili bir kitapta şu çünle çok hoşuma gitti
'KENDİNİN NASIL OLDUĞUNU DÜŞÜNÜRSEN DIŞARIDAKİLERDE SENİN ÖYLE OLDUĞUNU DÜŞÜNÜR' Böyle bişeydi işte :)
Bundan 4 sene evvel çok farklı birisiydim.sonra en yakın arkadaşım bana küsütü.sonra sonra olan her olay yavaş yavaş beni içime kapanmaya sürükledi.üniv zamnımda 3_4 sıkı dosluktan başka muhabbet ettiğim kimse yoktu.Farkında olmadan suratımı öyle kasıyordumki sınıftaki bir arkadaşımla okulun bitmesine yakın zamnlar bana 'ben senden korkuyorum Yaaa' demişiti. ama okadar tatlı bi soleyişi vardıki sanki çocuk gibi.:) amaaa işte hayat belkide çok basit şeyleri kafamıza taktığımız için çok büyük problemler yaşıyoruz.Biliyomusuz bazı anlar oluyor ölmek istiyosun (bunu 1 kere denemiştim ucuz yırttık
96)ama ole anlar geliyorki kendi kendime taaaaa yüreğimin içinden şunu solemek istiyorum YAŞAMAK NEKADAR GÜZEL...