[seramoni]

Neyse düğümlendi kaldı işte sözcüklerim hep,oysa ne güzel şeylerde düşünür ve söyleyebilirdim hayata aşka iyiliğe,güzlliğe ve sevgiye dair.Sanki hep kalbi nazenin çiçeklerle dolu olanlar çekingenlikten susuyor,paldır küldür taşlar olanlar ise paldır küldür konuşuyodu taş yuvarlarcasına.Yani rahat konuşmak için kötü mü olmak grekiyodu,buna da inanmıyordum aslında...