 Cevap: kıyıda-arayış hiç bitmez mi?
Bence de çok doğru bir yaklaşım mellisa.. Benim annem ve babam bana hiç bir zaman ders çalış demediler, ama ben her zaman derslerimde başarılı oldum ve şu anda üniversitede okuyorum.. Sadece olmak istediğim gibi olmama izin verdiler ve kararları bana bıraktılar.. Onların da bazen başkalarının sözlerine çok kapılıp gittikleri oldu. Örneğin lisede alan seçme zamanı geldiğinde ben eşit ağırlık istiyordum türkçe matematik yani.. fene çok yatkınlığım yoktu. Teyzem ve eniştem öğretmendir çok iyi hatırlıyorum bir akşam bize geldiler ve tutturdular "sayısalcıların öss de şansı daha fazla eşit ağırlıkta bir şey yapamazsın" diye bütün gece ısrar ettim, benim seçmek istediğim bölüm (uluslararası ilişkiler) eşit ağırlıktan alıyordu. Annemlerle bu konuyu daha önce konuşup karara bağlamış olmamıza rağmen o akşam annemler de bir döndü. Teyzemler öğretmen ya, en iyisini onlar biliyorlar. Sayısal seç diye tutturdular. "Seçmeyeceğim" diye direttim. Bütün gece bu konuşuldu evden çıkarken hala eniştem "burnunun dikine gidiyorsun hadi hayırlısı" diyordu. Sonradan annemleri ikna ettim ve eşit ağırlık seçtim.
Bu arada kuzenim benden bir yıl sonra öss ye girdi, sayısal seçti. Puanı 317. Sıralaması 40.000lerde birşey. Benimki?? 343 :) Sıralamam 2877 :)
Demeye çalıştığım şey çocuklara öğretilmesi gerekenin ebeveynin doğru bildikleri olduğuna inanmıyorum. Siz çok iyi birşey yapıyorsunuz, onlara kendi doğrularını seçmeyi öğretiyorsunuz. Hem okul hayatında başarılı olmak tek başına hiçbirşeyin göstergesi değil. Sistem çocukları zaten bir yarış atı yapıyor, ebeveynler de buna alışmış, resmen çocukları üzerinden kendi aralarında bahis oynayıp birbirlerine hava atıyorlar. :S:( |