[sudem8]

çok güzel bir yazı teşekkür ederim.Bunları sanki oğlumun ağzından dinledim.küçükken çok güzel konuşan bir çocuktu.daha sonra babadan korktuğu için sustu.her acısını sevincini içinde yaşamaya başladı.hiç bir olaya tepki vermiyordu.çünkü baba sürekli eleştiriyor yada kızıyor.yani babanın görevi sürekli açık aramak.Ben çok üzülüyordum bu duruma biliyorum ki bu içine attıkları birgün çıkacak.nitekim öyle oldu.şimdi delikanlı ama içindeki huzursuzluk sürekli eleştirilmek acılarını ve sevinçlerini doyasıya yaşamamak ne kötü bir durum bence.kendi çocukluğumu düşündüm.ben babamla arkadaş gibiydim.şimdi hala özgüvenimin bununla ilgili olduğunu biliyorum.Saolsun Şanal beyin yardımlarıyla pek çok sıkıntısını aştı.Ben de çok destek oluyorum...kimseyi suçlamıyorum.bu sorunun sorumluluğunu kabul ediyoruz.Allah bizi affetsin...