Ah canım hepsi çok güzeller resimler için çok teşekür ederim açınca kocaman bi gülümseme yayıldı yüzüme.Canım bende günlüğümde ençok annemi anlatıyorum çünki bana diğer insanların yaptıklarını annem yaparsa diğerleri neyapar diye baktığım için umursamıyorum.Annemlerin döneminde çocuklara sevdiklerini büyükleri gösteremezmiş.Bu yüzden o dönemdeki anneler sanki görmedikleri sevginin hırslarını çocuklarından çıkardılar.Ama biliyorumki bu mazeret değil,benim babamın ailesinde çocuklar çok sevilir.Babamla annem yakın akraba olmalarına rağmen babaannem aynen sürahi hanım gibiydi ama çocuklarını çok sevmiş ve üvey çocuklarınada çok saygı göstermiş onlarda ondan sevmeyi öğrenmişler.Anneannem çok küçük yaşta evlenmiş kendi çocukken annem olmuş annem ağladıkça o sorumlu tutulmuş oda bütün hıncını annemden çıkarmış.Annemin sevgisiz büyümesi bizim aileyi derinden çok etkiledi.Annem çocukken hastalanınca ilgi gördüğü için şimdide hastalanmayı çok seviyor.Hasta olmayı kendine çektiği için MShastası .Benim en büyük şansım hep şükrederim babam gibi bir babam var.Canım benim sevgisini görmek için gözlerine bakmanız yeter.Neyseki ben annem gibi bir anne olmadım,çocuklarımla birlikte çok şey paylaşmaya özen gösteriyorum .Onları doya doya öptüm kokladım sevdim kendi kanatlarıyla uçmaya başladıklarında onları hatırlayacak güzel anılarım olsun istiyorum.Bizim gibilerin bitarafları kırık dökük olsada bizler bu işi iyi götürdük sanırım .Bizleri her koşulda kendi başımızın çaresine bakacak hale getirdiler ama yinede şu yaşımda bile bana içten bi sarılıp seni seviyorum demesini isterdim .Aramızda okadar çok şey yıkıldıki artık o hata yaparken bile farkında değil.Ben artık öğrendiğim teknikleri uyguluyorum kendime bana iyi geliyor yaptıkları eskisi kadar acıtmıyor ben artık iyileşiyorum .Hayatımın geri kalanı benim ben istediğim gibi yaşayacağım.
yine içimi döktüm önceleri yazdıktan sonra kötü hissediyordum ama şimdi herhangi birşeyi okuyup anlatmışım gibi geliyor.Canlarım aşama kaydediyorum.
