 Genç Kız Sığınma Evi Derneği
Meraba.. duramadım burası olmadan elim kolum yokmuş gibi, öksüz yetim çocuk gibi oldum birden...
Dernegin adı bile ne kadar acı..şu hani varya insanların magaralarda yaşadıgı dönemlerden bahsedilir ya kitaplarda..o zaman insanlar heralde sahiplenmiyorlardı eşyayı veya bu dünyayı..her magara bulan başını sokuyor orada yaşamını sürdürüyordu...hayat son derece ilkel ama bir o kadar ihtiyaç olmaksızın/duymaksızın ilerliyordu..ateş bulundu para bulundu teker falan neyse...sahip çıkmalar başladı,deger kavramı girdi zihinlere...tutkular başladı...dogallıktan uzaklaşıldıkça yalnızlıklar türedi..hiç düşündünüz mü köylerde veya küçük kasabalarda neden ilişkiler samimidir??çünkü insanların orda birbirine had safhada ihtiyacı vardır,bireysellik fazla yoktur.bu yüzden belki köy kasaba gibi yerlerde sevilmedi mi bi kere insan orda barınamaz artık...tek başına yaşam olmaz orda..camini yolunu sormaya adam lazım olur...ama şehirde kimseye ihtiyacınız fazla yoktur...herşey elinizin altında yardım etmeyi de gitgide unutuverir insan...caminin yolunu burda sormaya gerek yoktur...komşu komşuyu tanımaz...ihtiyac duymaz...
böylece şehirde dehşet bi yalnızlık duygusu başlar..yollarda insanlar birbirlerine bakmadan yürürler..metrolarda otobüslerde hemen yanında oturan insana gülmez olur kişi.....böylece insanı toplum içinde koruyan temel güvenlik duygusu zamanla erimeye yüz tutar...omuzlardaki yük agırlaşır...
sonra bi gün koprü altlarında yatan çocuklar çıkar ortaya...kapıp kaçmaya başlar kötü adamlar kadınların çantalarını...ortalıkta kalan genç kızlar..bir oda yeter onlara aslında,küçük bir odacık... dusun |