işte geldim burdayım
hemde dişçiden geldim... ayıptır söylemesi benim dişçi fobim varmış
randevum saat 18.00 deydi, öğlen başladı sancısı
randevuya geç kalacağım derken, 5 dakika önce gitmişim. diş doktoru çay içiyordu çayım bitsin alayım seni dedi.
çayı bitince gel başlayalım dedi.. bi çay daha içseydiniz dedim
acık şaklabanlık yaptım geciktirmek için ama baktım faydası yok uslu uslu oturdum koltuğa.. tam 1 saat kaldım o koltukta... dişim kırılmıştı basit bir dolgu olacak zannediyordum ama benim diş içe doğru erimiş
çok acırmı evde naz yapacağım kimse de yok yalnızım dedim
acımazmış...
acı hissetmedim ama o ses ve o koku hoş değildi doğrusu... bir ara korkum çoğalmıştı o sıra aklıma geleni uyguladım. gözlerimi açmadım zaten görmeyeyim diye de, elimi koltuğa dayadım ve annemin elimi tuttuğunu düşledim... o kadar iyi geldi ki
gözlerimi açtığım da elimi boş görünce şaşırdım
dişi kurtarmak adına kanal tedavisinden bir önceki tedaviyi uyguladı ve dolguyu yaptı.. az bir ihtimal olsa da denemek istedi..
dişimin tedaviye cevap verip vermeyeceğini bekleyeceğiz.. ama ben biliyorum aksilik olmayacak ve ilacım bittiğinde dişimde geçmiş olacak
haftaya da diğer dişim için randevulaştık
haydi hayırlısı
