[ametist]

sevgili günlük,bikaç gündür sana yazmadım daha doğrusu yazmaya bile çekindim .zaman akıp giderken ,boşluğa bakıyorum sanki hala .biliyosun telkinlerin bugün 10. günü .yaklaşık bir haftadır ,gece kafamı yastığa koyduğumda ,ağlama nöbetlerim başlıyo.ne zaman uykuya daldığımı da bilmeden garpi rüyalara aslında ne zamandır hiç aklımda olmayan ama sanırım bende yer etmiş yaşadığım bi kaç olay gördüm rüyamda.kabus gibi değillerdi ama o zaman yaşamış olduğum huzursuzluk ,endişeyi tekrar yaşarmış gibi oldum.sanırım zihnimi çok meşgul etmişler o zmn ve ket vurmuşum sanki.demin telkinlerden sonra sitedeki arkadaşların gördüğü kabuslar bölümünü okudum.gördüklerim belli belirsizdi oysa...belki de öyle derinlere itildiler ki ,hala bunların ne olduklarını bulmakta sorun yaşıyorum...belki de fazla sabırsızım ve aynı zamanda çabuk bıkan?çünkü kendime inanmadıım gibi , 7-8 tanıştığım bu tekniğe de inanmamışım ve yeterince çaba harcamadan hem siteyi hem de telkinleri bırakmışım,bu zamana kadar yaptığım pek çok şey gibi...ve bu durum daha da olumsuza sürüklemiş beni,bugün siteye ilk girdiğimde yazdığım yazıyı okurken daha da farkına vardım.eksiler artmış.kendinden sorunluyum diye bahseden bi arkadaşıma,eğer sorunların ,hayatın için yapman gerekenleri engellemiyorsa ,o sorun,büyük bir sorun değildir demiştim...işte şimdi bulunduğum durum tam anlamıyla bu,okulda yapılması gereken bi çok işinin olduğunu bildiği halde 3 aydır okula bile gitmeyen ve bu süreçte cep telefonunu açmak istemeyip kimseyle konuşmak istemeyen ,gezmeyi çok sevdiği halde nerdeyse silah zoruyla dışarı çıkan yine ben...
bilmiyorum acaba kısa zamanda üsesinden gelebilecekmiyim,yoksa giden gemilerin arkadından el sallayan yine ben mi olucam?bunu yine zamna göstericek sanırım...