[nurhanza]

yaaa benim içime bir korku düşüyor arkadaşlar, çıktığım yolda, hayallerimi gerçekleştirmede, vişne bahçesine dönen çerkezköyü hayal ederken, mutluluktan uçuyorum, ama bu iki nokta meselesini denemeye çalıştım, aklıma getirdiğim şeyler için enerji oluşuyor, hissediyorum, ama derinlerde birşey var, acıyor, yola çıktım ve yürürken o derinlerdeki acı birden canavara dönüşecek beni yutacak, adım atamayacağım, sanırım etrafımdaki arkadaşların hepsi acele bir işe girip para kazanmamın gerektiğini söylüyor, yoksa rezil olacakmışım, beni korkutmaya çalışıyorlar, kimseden borç almadan 28 gündür işsiz olmama rağmen idare ettim, eğer işe girersem bu proje için çalışamam gibi geliyor, iş tüm vaktimi alacak, oysa şimdi ayağımı yorgana göre uzatıyorum, masraflarımı kıstım, hiç bir masrafım yok, hala birilerine yardımcı olabiliyorum, pazardaki sergimde ev kadınlarının ürünlerini satıyorum, ve parayıda o kadınlara veriyorum gene, 1 veya 2 ytl kendime alıyorum, ama inanın o para bile öyle bereketliki, aldığım paraya bereketli olması için kendimden enerji veriyorum, iki nokta yapıyorum, dernek masraflarıda oluyor, matbaada mektupların basılması için olan masraflar var mesela, matbaada durumu anlatıp rica ediyorum ,hatta geçen fotokopi için gayet şık bir biçimde cebimde 50 kuruşla içeri girdim,allah rızası için şu garibana kaç fotokopi çekersin dedim, gülerek, mektubu okuttum, kaçtane istersen okadar dedi,olmaz dedim, sen karar ver çek okadar , mektuplar elimde herkesle konuşuyorum, gezmeye başladım, şimdi hastaneye gideceğim kadınlar elele hasta ziyaretinde, iki nokta yapıyorum, kendime iyilik verirken gördüklerimede gülümseme oluşturmaya çalışıyorum, anlattıklarımdan etkilensin, ve harekete geçsin istiyorum, sizde destek olun bana, hele bir arkadaş var, pazar sergime gelip kendini rezil etme git kendine iş bul çalış dedi, anlamıyorum, bir kuru canımı doyuramayacaksam, neyse gene kaptırdım kendimi, bu konuda ne yapabiliriz kiii..