Harika bir paylasim... Insan ailesinden eger sevgisi aldiginda, ileride ragmen sevgisiyle karsilasinca sasiriyor, kotu bir sey olunca karsilikli olarak bunun sevgide artma ya da eksilme yapacagini dusunuyor, hayali bir krediyle yasiyor. Sonra birden farkediyor ki aslinda kizmak istemiyor, ne olursa olsun sevmek istiyor... Problemleri birlikte asmak istiyor, hatta tek istedigi bu...
Ne mutlu karsiliksiz seven anne-babalara. Cocugunun saf sevgi beklentisini onu cok iyi egitebilmek icin prim olarak kullanmayi iyilik sananlar da ne buyuk yanilgi icindeler. O cocuk once sevgi acligini gidermeye calisir, basarili olmak onun icin ikinci plandadir artik. Bu yuzden cok buyuk hatalar da yapabilir ve bu yuzden ceza da alir. Cocuk o sevgiyi hic bir zaman alamayacagini farkettiginde uzulmek yerine ozgurlesir ve ragmen sevgisiyle sevebilmeye baslar, bu da ona nihayet kosulsuz sevilmeyi getirir.
