[hicran19]

ZEYNEP

Ne kadar özenmiş yaradan sana
Ab-ı hayat oldun adeta cana
Bir damla umudun kafidir bana
Bu gönül sevgini ediyor talep
Sensizliği lügatten siliyor Zeynep

Biçareyim derbederim sarhoşum
Sevgine kahrına talip olmuşum
Derdime dermanı sende bulmuşum
Ruhuma hitap eden ne varsa hep
Her şeyi sende buluyor Zeynep

Hasta gönlü avutmak mümkün değil
Okyanusu kurutmak mümkün değil
Gül yüzünü unutmak mümkün değil
Sen oldun sanki varlığıma sebep
Aklım hep sende kalıyor Zeynep

Cemalini gördüğüm günden beri
Alev aldı içerim yangın yeri
Elinden içeyim en acı zehri
Tutuşup yanan yüreğime su serp
Bu yangın canımı alıyor Zeynep

Matlaştı hayatın renkleri soldu
Gözlerim başkasını görmez oldu
Deli gönül bahara ermez oldu
Eridikçe umudum kelep kelep
Gözlerim yaş ile doluyor Zeynep

Met cezir içinde buldum kendimi
Dalga dalga yıkamadım bendimi
Ak kağıda açar iken derdimi
Dona kaldı kalemimde mürekkep
Yazdığım yazılar soluyor Zeynep

Sanma ki bu sevda küllenir biter
Olmuşum mecnundan keremden beter
Gemileri yakarım gel de yeter
Mecnuna iki adım yoldur Halep
Aşk dediğin dağları deliyor Zeynep

Coşkun ARSLAN


Ateşinden Köz Bıraktın Geride

Çektin gittin veda bile etmeden
Perişan bir öz bıraktın geride
Sormayacağım sana nasıl, neden
Tutulmamış söz bıraktın geride

Dolaşmışsın ruhuma ilmek ilmek
Mümkünü geçmişi bir anda silmek
Umutlarımı yakıp erittin tek tek
Ateşinden köz bıraktın geride

Zavallıyım boynum büküktür benim
Hissiyatım kırık döküktür benim
Gözlerimden yaşlar dökülür benim
Aşka küskün yüz Bıraktın geride


Talihim yok imiş sevdadan yana
Kader böyle imiş ne diyim sana
Ne renk kaldı ne ses kaldı ne mana
Teli kırık saz bıraktın geride

Coşkun Arslan

Cesaretim Yoktur İlan-ı Aşka
________________________________________
Gülüşün başka güzel endamın başka
Cesaretim yoktur ilan-ı aşka
Halimden azıcık anlasan keşke
Sevdamı yürekte saklar dururum

Vurulmuşum sevmişim her halini
Haz verir kurmak senin hayalini
Resmetmişim o güzel cemalini
İkibir zihnimi yoklar dururum

Uykular rüyalar yarım yamalık
Mecalim kalmadı yoruldum artık
Geceler olsada zifiri karanlık
Gördüğüm düşleri aklar dururum

Aklımda sen varsın hep ruhumda sen
Sevincimde sen oldun korkumda sen
Anlatabil semde anlayabilsen
Lal olur bu dilim tekler dururum

Kırgınım dargınım sensiz hayata
Nasibmidir bilmem ermek vuslata
Zamanı iple çekerim adeta
Kavuşma gününü bekler dururum.

Coşkun Arslan

--------------------

Sensizliğin Resmi

Sensizlik ikliminde


Şimdi beşinci mevsim,


Hüzün sinmiş duvarlarda


Yankılanıyor sesim,


Denize düşmüş bir yaprak gibi


Sürüklenip akıyorum.



Yosun tutmuş düşlerim


Umutlar teğet geçiyor


Ben isyan kokuyorum.



Paslı mengeneye sıkışan ruhumu


Çepeçevre kuşatmış hasretin,


Ansızın yakalandım


Sensizliğe ansızın


Gecenin koynunda


Şimdi yapa yalnızım.


Baktığım aynalarda


Yansıyan silüetin


Buğulu gözlerle bakıyorum



Sen yoksun ya


Herşey boş, herşey anlamsız,


Herşey yalan.


Ve senden geriye kalan


Siyah beyaz bir fotograf karesi


Onuda yakıyorum.

Coşkun Arslan

--------------------
Güllere Sor Beni Güller Anlatsın

Sevmişim ben seni can-ı gönülden,
Anlamazsan eğer lisan-ı halden,
Dillere sor beni diller anlatsın.

Baktıkça yüzüne meftun olmuşum,
Yandıkça narına mecnun olmuşum,
Çöllere sor beni çöller anlatsın.

Gözlerden akseder en derin mana,
Ağladım halimi arzetsin sana,
Sellere sor beni seller anlatsın.

Hasretin bir lahza dinmedi inan,
Yelkovan durdu buz tuttu zaman,
Yıllara sor beni yıllar anlatsın.

Ey hilal kaşına kurban olduğum,
Bir yürek sevgiyle sana sunduğum,
Güllere sor beni güller anlatsın.

Coşkun ARSLAN