[DiCaprio]

Merhabalar ben sitenize yeni üye oldum bu gün başımdan geçen olaydan sonra araştırdım takıntılar ile ilgili şeyleri ve sizin sitenize rastladım sorunlarımı sizlerle paylaşmak istiyorum başından sonuna kadar NE OLUR OKUYUN VE BANA YARDIM EDİN... ARTIK DAYANAMIYORUM CANIMA KASTIM VAR NORMAL BİR İNSAN OLMAK İSTİYORUM.

Yaşım 18 ... Orta okul sonuncu sınıftım galiba o zamanlar internette çok takılıyordum arkadaşlarım beni hep telefondan arayıp dışarı cagırıyolardı bende pcdeyim sonra diyip oyalıyodum hepsini ve sabah kalktığım gibi pc ye oturup gece 3 e 4 e hatta sabahın 7 sine kadar pc başında oturuyordum.. Hep fanteziler kuruyodum o zamanlar rap şarkıcısı eminem e falan özeniyodum öyle öyle derken liseye geçtim.. Koca yaz pc başındaydım okula yeni başladım Lise1e ilk gün sınıfta sigara yaktım camda içiyordum herkes söndür şunu falan dedi baya dikkat çekmiştim daha sonra da cocugun biri bana sataşmıştı 2 tane hayvan gibi adam sesimi cıkartamadım.. Orta okulda okulun halk arasında ( BABASI ) bendim liseye geçince baya bi söndüm tutuştum. Kişilik değişmesi oldu resmen suskun hareketleri cok tuhaf bi cocuk oldum herkes benle dalga geçmeye başladı :S alay konusu oluyodum kekeliyordum.. Korkularım olmaya başladı özellikle kavgalardan. Orta okul çağımda hep kavga ederdim diğer okuldan cocuklarla ama liseye geçtiğimde ne olduysa oldu işte. Lise1in yarısında okulu bıraktım ve seneye tekrar yazıldım okulu bıraktığım zamanlar evde hep yine pc başındaydım.. Sürekli pc de oturuyodum ertesi sene yine yazıldım okula ve yine aynı şeyler başıma gelince okul hayatımı tamamen bitirdim... ASIL OLAY ŞİMDİ BAŞLIYOR;

Ben aile konusunda annesi babası ayrı olan bir çocuktum annemle kalıyordum.. Babam iflas ettikten sonra annem beni büyüttü ve kendini harcayarak büyüttü annem calişmiyordu.. Eve her gelene abi çekiyordum herkes benle ilgileniyordu ufak bi cocuktum vb vb acıkcası mutluydum ama büyüdükçe annemin neler yaptığını düşündükçe sıkıntılara girmeye başladım.
Nerde kalmıştık Lise hayatım tamamen bitti...
Bitki gibi bi nesne gibi taş gibi baş gibi sabah kalkınca pc ye oturup karnım acıkınca yemek yiyip sonra tekrar pc başında otura otura çeşitli takıntılarımın oluştuğunu fark ettim yaklaşık 2 sene falan pc başında bitki gibi oturdum arada dışarı cıkıyordum dışarı cıktığımda şunları fark ediyordum örneğin bir cafeye girmekteyim. Ortam çok kalabalık herkes bana bakıyor gibi geliyordu ve bende önüme bakıp ama arka plandan onlara bakıyordum. Yani yürüdüğümü bile düşünüyordum? nasıl yürüyorum? acaba yamuk mu vb
Daha sonra insanlarla göz göze gelememeye başladım hareketlerimle dalga geçtiler hep " SARHOŞ GİBİ KONUŞUYORSUN " vb diyolardı cok kızıyodum hep bunu yok etmek istiyodum ve kendime daha da dikkat etmeye başladım paso hareketlerimle ilgilenmeye başladım mesela gözlerimi kısarsam kaşlarımı çatarsam herhalde sarhoş gibi görünmem diyip zorla da olsa öyle yürüyodum.
Yolda yürürken karşıdan biri yanımdan geçince önüme bakarmiş gibi yapıyorum ama aslında ona bakıyorum her an kavga edecekmiş gibi hissediyorum kendimi kavga etmekten çok korkuyorum sürekli kavgaya girecem.. Şu adama fazla bakma birazdan gelip bişey der falan çekingenlik başladı..
Ne bileyim hep eskiden dövüpte kaçtığım cocuklar bigün karşıma cıkacak beni dövecekler diye hep korkuyorum bazen onları görüyorum gördüğümde yolumu değiştiriyorum
Bıktım böyle yaşamaktan insanlıktan cıktım rahat edemiyorum rahat olamıyorum deli gibiyim hep takıntılarla boğuşuyorum sürekli kafamda takıntılar var.. Özellikle biriyle bi masaya karşı karşıya oturup konusunca direk aklıma hep takıntılarım geliyo gözlerine bakamıyorum tip tip hareketler yapıyorum karşımdaki bana diyo çok mutsuz görünüyosun ağlıycakmışsın gibi neyin var bu kadar diyo daha cok beter oluyorum ona soruyorum " gerçekten öyle mi görünüyorum söyle bari düzeltirim kendimi " diyorum.. Çok durgunsun vb diyolar eskiden hareketliydin diyolar morelimi bozuyolar!
Saçma sapan 1001 türlü düşünceler kafamda.. Her sabah kalkıyorum aç karnıma yürüyüşler yapiyorum aç karnıma yürüyüş yaptığımda hiçbişeyden korkmuyorum çok sinirli ve asabi oluyorum insanların üstüne gidiyorum.. Hatta tanımadığım insanlarla bile muhabbet edebiliyorum aç karnıma.. Örneğin cafeye otururum " bilader sigaran varmı? ben evde unutmuşumda " diyebiliyorum bunu aç karnıma.. veya sinirliyken. Sabahları cok mutluyum keşke hep yeni doğmuş gibi uyansam öyle yürüsem sokaklarda :( öyle konuşsam insanlarla kimse beni anlamıyor herkes dalga geçiyor motivasyon elde edemiyorum. Hep boksör olmak istemişimdir profesyonel bir boksör... okulu yani liseyi tamamen bıraktıktan sonra iş hayatımda olmadı .. hayatımda bir kere bile çalışmadım bir kere bile bi işe girmedim. 2 senedir deli gibi aylaklıktan kafayı yedim takıntılar/özgüvensizlik/korku vb vb :( Mesela internet üzerinden konustugum kızların real hayatta karşısına cıkınca adeta tek kelime ile KALIYORUM.. Acaba beni beğenir mi ? acaba internetteki gibi güzel komik şeyler söyleyebilirmiyim şuan karşısındayken? falan. İçki içince cok rahat oluyorum rahat rahat konusabiliyorum tıpkı sabah uyandığımdaki rahatlığım gibi ama içki daha da rahatlatıyor... Birine bakınca kendimi çirkin hissediyorum beni beğenmiyor diyorum içimden ve acaba bakarken gözlerim şaşı mı duruyor diyorum :S sonra hiç bakmıyorum karşımdakine. Bazen aniden tek başıma sokakta yürürken aklıma çok komik bir olay geliyor oturuyorum kaldırıma gülmemek için kendimi zor tutuyorum deli diyecekler diye...
Hedefim yok hiçbişeyim yok hayata tutunacak hiçbişeyim yok arkadaşlarımda kalmadı 1 tane var o da para için takılıyor benimle

BU ÖZGÜVENSİZLİK BU KORKULAR ALDI BAŞINI GİDİYOR
YARDIM EDİN NE OLUR
Böyle giderse bu dünyadan çekip gidicem böyle YAŞANILMAZ böyle insan olunmaz.. Böyle bir hayat yaşanmaz...