[nurhanza]

ciddi anlamda, kafam karışık, etrafımdaki insanlar özelliklede en yakınımdakiler, bana dengemi bozduğumu, aykırı bir insan olmaya başladığımı, çok zeki olsamda, akıllı ama fikirsiz olduğumu, ani ve fevri hareketlerde bulunduğumu söylemeye başladılar, deliriyor olamam. olaylar kontrolümden çıkıyor, olaylara yetişemeyince, kendi kontrolümü mü kaybediyorum acaba?. kimseye zarar vermek istemem, ama dün iş yerinde olan bir olay bir anda hemen çıkıp git uzaklaş nurhan dedi, aslında sebeb bile yoktu öyle ani tepki vermeme, atölyede sistem oturtmaya çalışıyoruz, herşeyi kayıt altına alarak sistemli çalışma başlatmaya uğraşıyoruz, ama bir türlü olmuyor, ve atölyede belkemiği gibiyim, sistem benim sanki, ve atölyede yaptığım her iş kesin doğru, işimi severek ve çok iyi yaptığım için, kurmaya çalıştıkları sistem bana basit geliyor, daha doğrusu gereksiz, aslında sistem bana değil, insanlar sisteme bağlı çalışmalı, herşey kuralına göre oturunca, sistemin o halkasına kim oturursa otursun çark dönmeli, kuranlar böyle kurmuş, iyi mi yapmış bilmiyorum, sorgulayıp değiştirmek lazımmı onuda bilmiyorum, aslında bilirimde, uğraşma nurhan, böyle gelmiş böyle gider demek bana yakışmıyor, aykırı oluyorum bu seferde, aykırı olsam neyse, dün tuluyhan uğurlu konserinden beri, dibe vurmuş gibi hissetmeye başladığım andan itibaren, allahım ne çok ve uzun konular var, her biri ayrı destan sanki,kadınlar elele derneği, erdal demirkıran paneli, tuluyhan konseri, pazar sergisi, koşturmacalar, ne tatlı ve heyecan verici günlerdi, kendimi öyle iyi hissettim ki, işsiz kalmama rağmen, sokakta kalmış bir aileyi evime aldım 5 kişilik kocaman güzel bir aile, en dar günde bile birbirlerine sarılmış bir aile,baba necati, anne fadime, asker oğulları ali, somurtkan kızları ceylan, ve can evlat apti, sağ kolum apti, 5 yaşında gözleri rahatsızlanmış, kendi kendine saz çalmaya başlamış, sesi çok güzel % 77 görme özürü var, allahım gene konuları ne biçim dağıttım, neyse şimdi buraya özet geçiyim, 40 yaşımda basın yayına gidicem yaaa, burdan bakar bakar kitap haline getiririm bu konuları, tabi ozaman imla kuralları vs cümle yapıları içeriği 4-4 lük olur, tabi ben okulu bitirene kadar bu yazılanlar kalırmı bilmiyorum, en iyisi ben bunları yazdırayım, elimin altında dursun dinazor gibiyim heee, dengesiz,fikirsiz, aykırı nurhan, heheh bu sıfatları sevdim ben sanki, kendimle felan dalga geçer oldum galiba, atölyedeki olayı anlatacakken en baştan başlıyayım konu dağılmasın derken herbişey dağıldı gel topla şimdi, dün atölyede siteme aykırı durunca, aslında bence kafamın içinde temelde başka sebepler vardı, sebepler kelimesi bile az kalır kesmez, kendimi dükkandan dışarı atayım kimseye saldırmayayım diye fırlarken, bizim çırak ayağıma dolaştı, onu ittirip fırladım çekilin ayağımın altından diye bağırdım, yazık çocukta korkmuştur, durakta oturup derin derin nefesler aldım, sonra gidip hemen çırağı buldum, ona çikolata aldım özür diledim, beni affetti yavrucum, dükkana geldim selmadan ve diğer arkadaşlardan da özür dilemek için, ana bir de baktım ki, selma konserden beri tüm anlarımızı beraber geçirdiğim değerli bir arkadaşım, ben ona o bana destek olmaya çalışıyoruz, onu eski çalışitığım iş yerinde işe başla ben sana işi, öğretirim diyerek işe aldırdım, kanki olduk şimdi, hatta çoğunlukla beraber kalıyoruz, çantasını omuzuna takmış, ben böyle çalışamam, sen bana zarar verirsin, işi bırakıyorum felan gibi laflar etti, özür dilemeye gelmiştim desemde, baya ciddi görünüyordu, gene fırladım dükkandan çıktım, sen gitme sorun yaratan bensem ben giderim zaten sana işi öğretmek için burdaydım, dedim çıktım, patronu aradım git selma işten ayrılacakmış engel ol sakinleştir dedim, bende bir süre kafetaryaya gidip oturdum, aman yarabbim aklıma neler hücum etti anlatamam, neyse beni aradılar dükkana gene geri geldim, ama beynimde korkunç bir zonklama ile, koca gün verimli çalışamadım, ve adım dengesize çıktı, oooooooooooooooffffffffffffff yaaaaaaaaaaaa, anlamıyorum anlatamıyorum, 2 aylık dernek çalışmaları süresince yanımdan ayrılmayan can evlat apti, beni dün öyle görünce oda duvarı yumruklamış, daha 16 yaşında olmasına rağmen, nasılda beni korumak için tavır takınıyor, şaşırıyorum olaylara, benim yorumum mu farklı neden böyle oluyor anlamıyorum, farkında olmak farkındalıklar yaşamak, ot gibi değilim insan insan insanım..... insanız insanca yaşamalıyız,