[KüçükFilozofKız]

Ekim Meleği Nickli Üyeden Alıntı

Küçük Filozufumuz bizim..
İlk önce içinden geçenleri anlatmakla ve kendin için birşeyler yapmaya başlamakla o kadar güzel bir şey başarmışsın ki .
Afferin küçüğüme.

Bak birtanem hepimiz hayat tarafından sınanıyoruz sende böylelikle sınanıyorsun.
Ama senin yaşadıklarını inan bizlerde yaşadık özellikle ben senin gibi dershane dönemlerimde tahtaya kalkamaz yüreğim her ders acaba kalkar mıyım diye atan biriydim.
Ve çevreye kolay uyum sağlayamayan biriydim.
Okul (Lise) ilk başladığımda inan bana suskun korkak birşeydim.
Peki ne mi oldu?
Karşında şuanda öyle biri duruyor ki tıpkı senin gibi biriyken şimdi topluma girdiğimde rahatça konuşabilen tahtaya kalmaktan korkmayan..
İnsanların ne giydiğimi ..sonra duruşumu izleyip bakmasına rağmen umursamayan biri var.
Nasıl böyle olabildim zamanla insanların düşüncelerinin gereksiz olduğunu anladım unutma bu hayatta ailenden ve kendinden başka kimsenin düşüncesi seni ilgilendirmeyecek bir sokarsan hayatına afalarsın.
Sende başkalarının ne düşüneceğini umursama ..
Baksınlar düşünsünler sende onlar için düşünmeyecek misin?
Bir nevi ödeşme hesabıdır bu ..
Sen zeki hatta herkesten daha zeki bir kızsın ve inanıyorum çok şey başarıcaksın.
Ve sonra gelip buraya Ayşıl Abla başardım diyiceksin.
İnanıyorum sana hemde kocaman inanç dolu bir yürekle.
Gelelim annemize anneler genelde böyledir canım çünkü onlar seni hayattan korumaya çalışır bir yandanda seni hayata hazırlamaya.
Unutma ne kadar yaş ve bedenen büyüsende onların gözünde küçük çocuk gibi kalırsın.
Sanki yanlışla doğruyu ayırt edemiyor gibi hissedersin böle durumlarda ama inan bana sana böyle davranmasalardı belkide sen hayatı bu kadar çabuk öğrenemeyecektin.
Bırak anneni değiştirmeye kalkma sakın çünkü hayatta istediğin kadar çaba göster kimseyi değiştiremezsin.
Yaradan onu öyle yaratmaya layik görmüş neden değişsin ki değil mi?
Annene ara ara kızdığının farkına vardım sanki yazında ama anneni şuanda anlamanı bekleyemem senden ama inan bana hayat pekte iyi değil.
Tozpembe hiç değil.
Annen ailen seni korumaya çalıştığı gözünden sakındığı için çok mutlu ol emi.
Bak sana birşey anlatayım.
Ben hayatımda ilk kez aşık olduğum annem yanımda yoktu..Ben doğruyu ordan burdan öğrendim çoğu zaman.Bana elbette birşeyler verdi inkar edemem ama yeterli değildi.
Sürekli kavga eden bir tip benim annem inan bana annenin annem olmasını isterdim.
Unutma sen onunla ergenliğin verdiğini asilik yüzünden çok tartışırsın gel bir 18 göreyim seni kalcak mı öyle birşey tam aksine annenle anne kız değil arkadaş olucaksın birtanem.

Ailene okuluna iyi sarıl inan bana seni kurtarcak şeyler bunlar.
Sorunlarını çözcebilceğine inanıyorum ve sana çok güveniyorum.
Bir sorunun olduğunda bir sıkıntın olduğunda yanındayız unutma ister özel ister ise böyle genel olarak..


Görüşmek Dileğiyle Küçüğüm.(:

Merhabalar Ablacım..
İyi niyetinize ve yardımseverliğiniz bana cesaret verdi,sende değerli görüşlerini paylaştığın için teşekkür ederim iyki varsın..:)
Öyle bi anlatmışsınki okurken yanımdaymışsın gibi hissettim ve sonrası malum sulu gözlülüğüm tuttu yine :) Ben kimseye ablacım yada annecim babacım diyemedim hiç..galiba bundan sonra sıkca söliycem

Bu kompleksim sıkıntım vs geçicek biliyorum ..Adım adım ilerliyorum geçicek inşallah..Annem konusunda da annen için söylediğin herşey annem içinde geçerli biliyo musun? :)
Ama artık sorun değil,yani bi insanı değiştirmenin ne kadar zor ve bencilce olduğunu kabullendim ki zaten bi insanı değiştirmek çok zor..
Ayrı noktaları görmektense ortak noktaları ön plana çıkarmaya çalışıyorum..İnşallah zamanla her şey düzelir..

İnandığın ve desteklediğin için çok sağol Ayşıl ablam..
Görüşmek dileğiyle..kendine çok iyi bak olur mu :)