[Alexandra]

Merhabalar hepinizeee,

O kadar uzun zaman oldu ki size içimi dökmeyeli, nereden başlayacağımı bile bilmiyorum. Önce yorucu bir çalışma döneminin sonundayım, az kaldı resmen dönmeme. Kırtasiye işleri bitti mi yuvama döneceğim.

İş dediğin nedir ki? Sorun çıkar, çözüm bulursun, e biraz da politik olursun, az susar, biraz cevaplar, ileri geri derken her sorunu çözersin. Komplike olan hayatımızdaki insanlarım çetrefilli hale getirdiği duygular. Bir kere "ama" öncesi gelen cümlenin önemsizliğine değinmemin lüzumu yok sanırım. Seni seviyorum ama... diye bir cümle var mı?? Yok... Kimse kurmasın bu cümleyi. Net insan olmak lazım, kırılmadan, kırıtmadan yaşamak lazım. Ben ne kadınlar gördüm erkekten daha mertçe duygularını dan dan söyleyen. Ben anlayamıyorum, ne zaman dansöz oldu bu millet. İkili ilişkiler ne zaman karşılıklı oyunlara döndü. Hayatta sevmediğim tahammül edemediğim şeydir ilişki içinde oyunlar. Beceremedim hiç, yap dediklerinde de yapamadım.

Bir arkadaşım dün gece, e ben yaptım, sen yapamadın geldiğimiz noktaya bir dönüp baksana dedi. Aynı noktadayız. Burada ben de anlayamadım, demek ki yolundan düz de gitsen, ayrılıp da gitsen aynı demek ki.

Hayat hepimize çeşitli yollarla kendimizi sınama imkanı veriyor. Ya güçlü olmayı,her şeyle başa çıkmayı öğreniyoruz ya da kendi duygularımız altında eziliyoruz. Güçlü olduğumu farkettim. Kendime güvenim geri döndü. Uzun yıllardır yaşama dair hissetmediğim ne varsa beni sarıp sarmaladı. Yaşadıkça, okudukça, öğrendikçe ve gördükçe hayatta inanmasam, tasvip etmesem bile herkesin düşüncesine saygı göstermek, herkesi olduğu gibi kabul etmek zorunda olduğumu anladım.

Gereksiz endişelerden, gereksiz sitemlerden kaçınmaya çalışıyorum şimdi. Kendimi eğitiyorum sil baştan. Eh geri dönüp Venüs’te yaşayamayacağıma göre, mecburen bu dünyanın düzenine enerjimi pozitif tutarak karşı koyabileceğim.

Öğrendim ki geçmişi kurcalamak gelecekten korkmaktan daha zararlıymış. Bıraktım. Affettikçe kendiliğinden silinip gidiyor her şey. Bugünün enerjisini kaybetmeye hiç niyetim yok. Çevreme ördüğüm doğru enerji kalkanıyla herkesi farkında olmadan sarıp sarmalamayı amaç edindim. Ben değişiyorum, an be an değişiyorum. Senelerce ilmek ilmek ördüğüm bu kozadan çıkmak önceleri pek kolay değildi ama yükselip bir baktım ki, koskocaman kopkoyu, çirkin mi çirkin bir koza örmüşüm. Ay içim bulandı görünce, hemen bir temizlik, bir temizlik… Hala sürüyor, kolay değil, kancalarla sağlamlamışım bazı yerlerini… Zamanla aşacağım, pırıl pırıl yapacağım ruhumu. Şimdilik fena durumda da değilim hani

Size tek tavsiyem gece yatarken ve sabah kalktığınızda kendinizi ve evreni selamlamayı unutmayın. Evrenle konuşmak o kadar çok işe yarıyor ki anlatamam. Yoksa bunca soru işareti arasında güne nasıl böyle enerjik başlayabilirdim ki…

Hepinize sevgiler
İyi ki varsınız