[vittoria è nostra]

bartun06 Nickli Üyeden Alıntı

Bende de oluyor bu durum, zaman zaman ben de kitap açlığı hissediyorum, bu olmaya başladığı zaman 2 yıl mı 3 yıl mı devam ediyor sonra geçiyor. Aradan birkaç yıl geçtikten sonra tekrar 2-3 yıllık açlık periyoduna giriyorum. Bu arada kitabın ne olduğu pek önemli değil ama elime hep araştırmalar geliyor. İlginç olansa kitabın yazarı ve ismi aklımda kalmıyor, birisi içerikten az birşey bahsetse kitabın hemen hemen tüm içeriğini söylüyorum.
Bu konuda ben kendimde gariplik var diyordum, yalnız olmadığıma sevinsem mi üzülsem mi bilemedim şimdi.

unutmak hiç iyi bişi değil en sevdiğim kitap oldugunu biliyorsun ama içindekini hiç hatırlamıyorsun üzücü:( ama herşeyin olumlu yönünden bakıyorum manayla kitabı tekrar okuyorum:)))

cliviaf Nickli Üyeden Alıntı

Yeme arzusu kısmı dışında anlattıkların bana çok aşina geldi. Galiba bende de var. Senin anlattığın gibi birçok şeyi ben de yapıyorum. Sen yazınca fark ettim. Her durumda ayrı kitap okuyorum. Her duruma ayrı yazılar vs. Bir insan bir günde birden fazla konuyla ilgilenebilir değil mi? Unutma konusuna bir şey diyemiycem.
Ama bu yeme işi gerçekten garip geldi bana. Benim de bazen sarılasım geliyor. Sanki kitabın içinden iki tane yazıdan kol çıkacakmış da sarılacakmışız gibi. Ama hiç yemek istemedim kitabı.

:)) yeme hissinin garipliğini kabul ederim:) kagıt helva bile yiyemezken ben kagıt yemek iğrenç olsa gerek:)) hiç yemedim ama yeme hisside hissetmiyorum değil:))

o sarılma dürtüsü banada geliyor hatta ben direk sarılıyorummm :)))) öpüp kokluyorum :) ama bir süre sonra ısırasım gelio:( tam olarak yutma isteği değil ama sanki o kitaba diş izim çıkarsa Yayınevlerinin damgaları gibi kitabın bana ait olduguna dair mühür olcak kitaba o diş izlerim:)) benim kitabım okudup bitirdim yuttum içindeki bilgileri gibiiii:) yinede pek iyi bi takıntı değil. kitap ve diş izi ısırmak filan hakkatten tuhaf yaa :(