[xxPyromaniaxx]

Arkadaşlar ilgilendiğiniz için hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.

Rüya meselesine değinmemiştim kısa kesmek için ama sweet rumuzlu arkadaşım değinmiş,sağolsun. Rüyalarım da aynen olduğu gibi çıkıyor. Mesela benden birşey gizleniyor yada sonucunu bilmediğim bir olay var..aynen rüyamda yaşamış gibi görebiliyorum çok ilginç... Bana çok sık ''Nerden biliyorsun yaa,nasıl bu kadar emin olabiliyorsun!!'' şeklinde cümleler kuruluyor (hissettiklerim için).. Gerçekten bilemiyorum nereden bildiğimi ama biliyorum işte..

Bir arkadaşım ''Memnun musun bu durumdan,değil misin?'' diye sormuş. Bilemiyorum ki. Bazen iyi oluyor,bazen de kötü. Mesela bir hafta öncesinden müthiş bir sıkıntı çöküyor yüreğime. Ölecekmişim gibi bir ölüm korkusu basıyor. Rüyalarım tuhaflaşıyor. Anlıyorum ki yakınlarımdan birini kaybedeceğim. Bir-iki gün öncesinden ölüm korkusu + sessizlik çöküyorsa anlıyorum ki uzak yerlerden ölüm haberi duyacağım.. Bunlar hiç hoş olmuyor tabi. Ama başka olaylar ve sonuçları ile ilgili hisler bazen yararlı olabiliyor.

Aslında benim kafayı taktığım şu;neden kalbimin ennn temiz olduğu anlarda hislerim açılıyor da sinirli , öfkeli ,kinli olduğum zamanlarda kapanıyor? Çok dikkat ettim. Saflık sinyallerim zirvede olduğunda sanki bir ekran açılıyor gözüme,geleceği görebiliyorum,o derece. Ha geleceği görebiliyorum ama insanlar tarafından kullanılmaktan da bıktım artık! Nasılsa bu kadın saf mı diyorlar,ne düşünüyorlarsa,kimseyi kıramıyorum ama bana verilen değer de sıfırın altında yani..

Nefret ediyorum artık bu durumdan ama istesem de özümü değiştiremiyorum. Bir kaç yıl evvel sırf bu yüzden depresyona girip , 2.5 sene de kalmıştım! Şimdi zaman zaman bunalıma girsem de,çıkmak için çevreden uzaklaşmanın ilacım olduğunu çok iyi biliyorum.Hep iyi niyetli,hep yardımseverdim,hiç hayır demedim,ağlayana,muhtaça kapımı açtım ama yıllardır değiştirmediğim numaram bir kere bile çalmaz :) Yolda gördüklerinde bir selamı çok görürler. Bakıyorum da,para nerde güç nerde,insanlar tepildiğini bile bile onların peşinde... Belki negatif olacam ama kusura bakmayın,çevremde sevgiyi ve iyiliği hakeden kimse yok! cebimdeki son paramı bile aç kalma pahasına arkadaşıma veriyorsam ve karşılığında bir teşekkür bile duyamıyorsam...herşeyi boş verin de,ben aç kalıp, paramı ona lüks bir makyaj malzemesi alsın diye veriyorsam,bir kere bile parayı geri ödeme tenezzülünde bulunmuyorsa ne düşünürsünüz artık?

Komşumdan ödünç aldığım eski tencerenin dibini hafiften çizdim diye gidip mağaza mağaza dolaşıp aynısının tertemizini verdim ona. ''Kusura bakma,minik bi çizik yaptım'' diyebilirdim,yada benim çevremdekiler gibi görmezden gelebilirdim de... Bu ufak bir örnek..ama ''Aman ufacık da olsa benden memnuniyetsizlikleri olmasın,kimseye zararım dokunmasın'' diye düşünüyorum. Ne kazanıyorum peki böyle olmakla? Yalnızlık!