hayalayaz

emir
benim beynimde konuşan bir yığın ses vardı..bu konferanslar başladığında..yüksk sesle.....tir diyordum...devammı ediyor tekrarlayıp bulunduğum ortamdan çıkıyordum..gidip oğlumla konuşuyordum veya başka bir şey yapıyordum..aaa müzikleri dinlediğim halde yinede oluyor demeden..müziklere birazda kendim yardımcı oluyordum..hiç bir şey kendiliğinden gelişmiyor maalesef...düşüncelerimizi eylemlere dönüştüren bizleriz..bak ne güzel dışarı çıkıyormuşsun buna devam et.yapamadığın ne varsa onları yapmaya gayret et..önce yavaş yavaş..bak ben insanlara tahammül edemiyordum..önce pazara çıktım..sonra çarşıya indim..bir iki arkadaşımı ziaret ettim..onları davet ettim en sonunda mitinglere katıldım o kalabalıkta benim kalp krizi geçirmem lazımdı hiç bir şey olmadı..korkma..bu zamana kadar yaşadığın hiçbir şeyi tekrar yaşamayacaksın..bundan emin ol..ve mümkünse bizlerle her şeyi burada paylaş...birimizden birimiz mutlaka seninle ilgilenir..ayrıca kendindeki gelişmeleri bu şekilde daha iyi takip edersin..sevgiler