[cansuyu]

ilginç değil mi?

neyi yitirmekten korkarız diye sorduğumda yorumlar gelmişti..
ama kimse bir hayalini yazmamış buraya..

belki hepimizin duvarcı ustası olmak yerine hayal ustası olma zamanı gelmiş geçiyordur..

hayal etmekten mi korkuyoruz? gerçekleşmemisnden mi? yoksa aslında gerçekleşmesinden mi hayallerimizin? hayallerimize varırsak yolculuk biter mi sanıyoruz? yeniden hayal kurmak çok mu zor geliyor?

bekledim.. ben de yazmadım..

ama bir yerden başlamak gerek sanki :)

çok uzun boylu düşünmedim.
BİR HAYALİM VAR diye başlıyorsam... bu zaten uzun süredir gözümü kapattığımda gördüğüm fotoğraf tır.. ve uzun zamandır gözümü kapattığımda tek bir kare görüyorum.. ıssız bir sahilde yaşlı bir kayanın üzerinde görüyorum kendimi..bir zaman.. bir gölge de gördüm yanımda.. ama hiç elimi uzatacak kadar gölgesi karışmadı gölgeme.. ve gölgenin fotoğraf karemden ayrılışı bile sancılı bir kök sökme sürecine dönüştü.. sonra yaşlı kayayı göremez oldum.. divane gibi yaban gibi sahilde dolaşırken görüyordum kendimi kimseler ilişmeden.. ve sonunda işte yine gözlerimi kapatıyor.. ve yaşlı kayanın üzerinde ufuklara çok uzaklara bakıyorum