[isobel]

Bir baktım bugün 6 gün olmuş bile:)Değişimlere gelince,genelde pozitif bir insanım zatan,ama daha da pozitif oldum. Mutluluk hissim arttı. Kendimi eve kapamıştım uzun zamandır,şimdi her gün deniz kenarında yürüyüşümü yapıyorum,sonrasında bir ıhlamur içip zihnimi dinlendiriyorum denize bakarak. Ve bu bana çok iyi geliyor,mutluluğum artıyor. İştahımda açılma oldu biraz aslında,ama onuda akşamları sadece çorba ve lahana-havuç salatasıyla geçirerek dengeliyorum. Hatta kilo bile verdim.
Sonuç olarak,6 gün öncesinden çok daha iyi hissediyorum,depresyondaymışım meğer,yeni farkettim,inanılmaz,ama yeniyorum depresyonumu.Üstelik sadace Ego ve Suçluluk dinleyerek.
Tek kusurum herkese düşünüğümü pat diye söylemek oldu. Eskiden içime atardım,kırmamak adına. Ama o kadar yumuşak söylüyorumki kimse alınmıyor:) Zaten ne demişler,dost acı söyler. Dost olmak,sevdiğin insanın hatalarını da ona göstermektir. Eskiden susardım,ama bakıyorum bu tavır yanlışmış. Çünkü kimse söylemezse o insanın hatasından nasıl haberi olacak?
İşte böyle,yeni değişimlerde görüşmek üzere,sevgiler