Cevap: umut ışığım sevgili azraist benim için vakit ayırıp yazdıklarımı okuduğun için çok teşekkür ederm.. ben hayatta en çok aileme değer veren bir insanım ama ben onlara sorunlarımı anlatıp bir çözüm bulmalarını istediğimde onlar beni duymazdan geldiler yani ben onları suçluyorum evet belki ellernden birşey gelmeyebilirdi ama en azından beni anladıklarını ifade eden şeyler söyleyebilirlerdi ben ailemle çok zıt bir insanım ama benm kardeşlerimde var yaşlarımız yakın küçükkken herhangi biri onları üzdüğünde ben kızardm niye böyle davranıyosun diye ama büyüyünce artık aileme kızar oldum çünkü beni anlamıyolardı sıkıntımı en ince ayrıntısına kadar anlattığımda onlar beni anlamak istemedi belki kızgınlıkla onlar için kötü sözlerde sarfetmiş olabilirim ama insanın kendi anne babasını seçme şansıda yok ama onlar nolursa olsun benim annem babam ve benim yüzümden üzülmelerini de asla istemem benim annem morali bozuk olduğunda onun enerjisi otomatik olarak bana geçiyo halbuki ben onun daha güçlü neşeli bi insan olmasını istiyorum..aslında yazdıklarımda ben başkasını değil kendimi suçluyorum çünkü bazen davranışlarım kendi kntrolümde olmuyo telkinleri dinledm evet hayatı gerçekten daha pozitif algılamaya başladım ama bıraktım dinlemeyi şimdi ise kafam karışık benim hangi telkine ihtiyacım var bilemiyorum
__________________ "Zorlukla beraber kolaylık vardır. Evet, zorlukla beraber kolaylık vardır." (İnşirah, 94/5-6) |