[cansuyu]

karşımıza çıkan her biri değişik karakterdeki insanlarla ne başedebilir; ne onları değiştirebilir ; ne de herbirine göre ayrı davranış kalıbı geliştiremeyiz diye düşünüyorum.

ama başedebileceğimiz tek kişi var, o da kendimiz, kendi öfkemiz..

öfke bir durum değil, sonuç.. ve çoğunlukla kendimizi doğru ifade edemediğimizde ortaya çıkıverir..karşımızdaki için de geçerli bu.

başkalarının öfke fırtınalarının merkezinde kalmak zorunda değiliz. sadece mantıktır öfkeyi yenen..ve mantık çizgisine geçebilmek için de ihtiyacımız olan şey, şöyle bir durmaktır..

çok iyi hatırlamasam da bir kıssadan hisse paylaşmak isterim.

sürekli kavga eden bir çift bir bilgeye başvurmuş. bilge onlara bir damacana su vermiş ve her sinirlendiğinizde ellerinizi bu su ile yıkayın demiş.bir süre sonra su bitmiş, bilgeyi de bulamamışlar, normal su doldurmuşlar damacanaya.ve kavgaları azalmış. sonra bilgeye gidip anlatmışlar.

bilge de çoğu kez öfkemizin kurbanı olduğumuzdan ne anlamayı ne anlatmayı beceremediğimizi, oysa ellerini yıkayana kadar geçen sürede mantığın devreye girdiğini , ve böylece artık öfkeyle kalkıp zararla oturmadıklarını anlatmış..

sakin, dingin günler dilerim size :)