 Cevap: Güzel Gelişmeler :)
Daha önceleri her umutsuz hissettiğimde, her kendimi çaresiz hissettiğimde kendimi dipte, en dipte görürdüm. Ölmek isterdim. Aslında istemezdim,korkardım ama sanki kurtuluş seçeneklerinden biri de oymuş gibi gelirdi.
Ama artık öyle değil. Ölüm öyle saçma bir şey geliyor ki şuan. Çok fazla çocuksu. Galiba hala ergenlik dönemimi atlatamamışım:)
Tabi, inatçı ve isyankar olduğum aşikar. Hala çaresiz hissettiğimde duygu yoğunluğu uçlarda olan biraz gülünç şeyler yazarım. Ama ölüm saçmalığı kadar gülünç değil.
Hem biliyorum artık. İsyan etmek seni bir tık aşağı çekmekten başka bir işe yaramıyor ki. Onun yerine başlasan, küçük bile olsa bir adım atsan ne iyi edersin aslında. O küçük adımlar toplanıp dev ayaklara dönüşecek, biliyorum. Hem küçük adımlar küçük moraller de veriyorlar.
O zaman bir küçük adım atıyorum ve kitabımı okumaya gidiyorum :)
Ben kendimi sevmeye başlıyorum, kendimi seviyorum, seviyorum, çoooook seviyorum :))) |