18-07-2010, 01:00 AM
|
#73 (permalink)
|
Teğmen
Üyelik tarihi: Jul 2010
Mesajlar: 22
Tesekkür: 233
25 Mesajinıza toplam 89 kez İyi ki varsın demişler.İyi ki varsınız iyi ki varız.
| Cevap: AĞLAMA İSTEĞİ 9. gun bitti ancak, dalgalanma hat safhada. dun ve bugun aglama istegi, bazen sebepli bazen sebepsiz; yolda yururken, vapurda, yemek yerken, dus alirken.. ardi arkasi kesilemedi. arada kendimi cok iyi hissettigim de oluyor, annem bile dedi, bir bakiyorum gayet mutlusun, bir bakiyorum cok berbat bi vaziyettesin diye ne yapacagimi sasirdim ben de diyor. sonra paylasmak istedigim bir diger sey, sorumluluk almak istemiyorum. eskiden beri ailenin en kucuk ve acar is bilir becerir cocugu olmak zorunda kalmisim megerse bunu fark ettim, hasta bir baba, onun bakimiyla ilgilenmekten dunyadan kopmus bir anne ile, kendinden 10 yas buyuk ablalarin ve onlarin cocuklarinin bile sorumlulugunu almisim ustume belli bir cercevede her nasilsa. o cerceve dahilinde hemen her isi ben haledebilirmisim sanmisim ve bunu cidden de baya baya yillarca yapip surdurmusum. bugun isi elime yuzume bulastirdigim gun oldu. hic bir kararda aktif olmadim ya da olamadim. herkes gibi farketmez, siz bilirsiniz falan gibi seyler soyledim. bildiklerimi bilemedim. ama bilincli degil gercektende bilemeyiverdim kendiliginden.. atak olamamamin sonuclarina hep birlikte katlandik bugun. sonra az once okudum bilincli hata yapma luksunuz olsun ya da siradan olmayi deneyin gibi basliklar varmis. ben bilerek yapmadim sanirim 9 gundur dinledigim depresyon, sucluluk ve ego telkinleri bende boyle bir davranis peydahladi. simdi asil sorunum yarin calismaya basliyorum. umarim kolay geciririm. bu bilememe hissi, siradanlik, kenarda keyif catma aile icinde iyi de iste pek faydali olmayabilir :) bakalim yarin gorucez. sevgiler herkese... |
Offline
| |