HİKAYELER : ÇİNLİ KIZ Lİ-Lİ

[skorpy]

Çinde Li-Li adlı bir kız
Uzun yıllar önce Çinde Li-Li adlı bir kız evlenir ve aynı evde kocası ve kaynanası ile birlikte yaşamaya başlar. Lakin kısa bir süre sonra kayınvalidesi ile birlikte geçinmenin çok zor olduğunu anlar. Ikisinin de kişiliği tamamen farklıdır. Buda onların sık sık kavga edip tartışmalarına yol açar. Bu Çin geleneklerine göre hoş bir davranış değildir ve çevrenin oldukça tepkisini alır. Bir kaç ay sonra bitmek tükenmez gelin kaynana kavgalarından ev eşi ve annesi arasında kalan erkek için cehennem haline gelmiştir.

Artık birşeyler yapmak zorunda olduğunu anlayan genç kız doğruca babasının arkadaşı olan baharatçıya koşar ve derdini anlatır. Yaşlı adam ona bitkilerden hazırladığı bir ekstre verir. Bunu 3 ay boyunca hergün kaynananın yemeklerine azar azar kat der. Fakat az koy ki belli olmasın. 3 ay sonra ölsün. Yaşlı adam genç kıza kimsenin şüphelenmemesi için bu süre zarfında kaynanasına çok iyi davranmasını da öğütler. Çok iyi yemekler yap ona der. Genç kız artık çok iyi davranmaya başlar kaynanasına.bir süre sonra kız böyle davranınca kayınvalidesi de değişir ve ona kızı gibi davranmaya başlar. Evde artık barış rüzgarları esmeye başlamıştır. Bu kez genç kız kendini ağır bir yük altında hissetmeye başlar ve yaptıklarından pişman, baharatçıya yeniden gelir. Lütfen der. Artık ölmesini istemiyorum. Şu ana kadar verdiklerimi onun kanından temizleyecek bir şey ver bana. Yaşlı adam karşısında oturan Li-Li ye bakar ve gülümser. Sevgili kızım der. Sana verdiklerim sadece vitaminlerdi. Olsa olsa kayınvalideni daha da güçlendirdin hepsi bu. Gerçek zehirse senin beynindeydi. Sen ona iyi davrandıkça o da dağıldı ve gitti beyninden. Dargınlık sevgiye dönüştü. Böylece gerçek bir anakız oldunuz. Gül veren elde gül kokusu kalır.
Kadın gül vereceğim dedi.
Haklı olma ihtiyacı haklı olduğunu kanıtlama isteği diğerini hep savunmaya iteceğinden birden ortalık savaş meydanına dönüyordu. Bu fazladan birsürü enerji harcamayı gerektiriyor ve yoruyordu. Bir başka yöndense başkalarının haksız olduğunu eksik ya da yanlış düşündüğünü ona göstermenin onda minnettarlık oluşturacağını düşünmek o istemedikçe yanlış ve akla aykırı bir inançtan başka bir şey değildi. Zira savaş alanında olduğu gibi böyle anlarda adrenalin artıyor ve kan savaş araçlarında toplanıyordu. Eller, kollar ve ayaklar. Savaş veya kaç hali. Ne göz ne gönül ne kulak ne diğer duyu organları beslenmiyor hatta besinsiz kalıyordu.

Siz hiç bir tartışma proğramında doğru siz haklıymışsınız deyip birbirini tebrik ederek proğramdan ayrılan taraf gördünüz mü?
Daha geçimli ve sevecen olmanın yolu haklı çıkmanın zevki ve süksesini başkalarına bırakmaktır. Düzeltme huyunu bırakın. Bundan vazgeçmek ne kadar zor gelse de emin olun buna değecektir. Böylece çevrenizdekiler size karşı daha az savunma duvarı örecek, ilişkileriniz güçlenecektir.
Hadi dedi bir an önce git ve gül ver. (alıntıdır)

[mügeee]

skorpy sana sevgilerimi gönderiyorum nasıl doğru yazdıkların,nasıl güzel... B en bunu yeni yeni kelfediyorum her tartışmadan galip çıkmak zorunda değilim bunu tam 1 yıldır öğrendim ve hoşgörülü olmanın bu bir yıl içinde bana getirisi çok oldu.Bi kere manevi yönden çok rahatım,şimdi sürekli yarış içinde olan insanları görünce dahi üzülüyorum ve gereksiz buluyorum.Tabi bu hiç tartışmayalım,görüşlerimizi savunmayalım demek asla değil,bunu da belirteyim....

[skorpy]

teşekkür ederim

[hayatimdegisti]

Zaten öyle bir söz vardır "Bir tartışmayı kazanmak haklı olduğunuz anlamına değil sadece tartışmayı kazandığınız anlamına gelir"

Öyle ise tartışmaları fikir jimnastiği şeklinde yapmakta fayda vardır.
Geçmişte benimde tartışmayı kazanmayı haklı olmakla eşdeğer tuutuğum zamanlar olmuştu.Ancak şimdi böyle olmadığını çok iyi biliyorum.
Paylaşım için teşekkür ederiz.

[skorpy]

Bir kadın, evinden dışarı çıkar ve uzun beyaz sakallı üç yaşlı
adamın evinin önünde oturduklarını görür. Onları tanımaz.
- "Ben sizi tanımıyorum ama aç olmalısınız" der.
"Lütfen içeriye gelin ve bir şeyler yiyin."
- "Evin erkeği içerde mi?" diye sorarlar adamlar.
- "Hayır" der kadın. "O dışarıda."
- "Öyleyse içeri gelemeyiz" diye cevap verirler.
Akşam olup kadının kocası eve geldiğinde,
kadın başından geçenleri kocasına anlatır.
- "Git onlara söyle ben evdeyim içeri gelebilirler" der.
Kadın dışarı çıkar ve onları içeri davet eder.
- "Hepimiz aynı anda içeri girmeyiz." der yaşlı adamlar.
Kadın öğrenmek ister ;
Yaşlı adamlardan bir tanesi açıklar :
- "Onun adı ZENGİNLİK" der ve bir arkadaşını gösterir,
bir diğerini işaret eder,"O BAŞARI",
ben de SEVGİ." Sonra ekler ; "Şimdi içeri gir ve
kocanla konuş, hangimizi evinizde istersiniz?"
Kadin içeri girip söylenenleri kocasına anlatır.
Adam duyunca neşelenir.
- "Ne güzel!" der, "madem öyle, Zenginliği içeri
çağıralım ve evimizi zenginlikle doldursun."
Karısı itiraz eder ;
Bu sırada konuştuklarını evin diğer köşesinde bulunan
gelinleri duyar. Zıplayarak gelir ve kendi fikrini söyler.
-"Sevgi'yi çağırsak daha iyi olmaz mı?
Evimiz sevgiyle dolar!"
- "Gelinimizin önerisini dikkate alalım" der adam karısına.
"Dışarı çık ve Sevgiyi bizim misafirimiz olması için davet et."
Kadın dışarı çıkar ve üç yaşlı adama sorar ;
- "Hanginiz Sevgi? Lütfen içeri gel ve misafirimiz ol".
Sevgi ayağa kalkar ve eve doğru yürümeye başlar.
Diğer iki yaşlı adam da onu takip ederler. Kadın şaşırmış
bir şekilde Zenginlik ve Başarıya sorar :
Zenginlik ve Başarı bir ağızdan cevap verirler :
- "Eğer Zenginlik ya da Başarıyı davet etmiş olsaydın
diğer ikisi dışarıda kalırdı ama sen Sevgiyi davet ettin.
O nereye giderse biz de oraya gideriz.
Nerede Sevgi varsa,
orada Başarı ve Zenginlik de vardır!"
alıntı

[skorpy]

Acele Karar Verme
Köyün birinde bir yaşlı adam varmış. Çok fakirmiş ama Kral bile onu kıskanırmış...Öyle dillere destan bir beyaz atı varmış ki, Kral bu at için ihtiyara nerdeyse hazinesinin tamamını teklif etmiş ama adam satmaya yanaşmamış.. "Bu at, bir at değil benim için; bir dost, insan dostunu satar mı" dermiş hep. Bir sabah kalkmışlar ki,at yok. Köylü ihtiyarın başına toplanmış: "Seni ihtiyar bunak, bu atı sana bırakmayacakları, çalacakları belliydi.Krala satsaydın, ömrünün sonuna kadar beyler gibi yaşardın.Şimdi ne paran var, ne de atın" demişler...İhtiyar: "Karar vermek için acele etmeyin" demiş."Sadece at kayıp" deyin, "Çünkü gerçek bu.Ondan ötesi sizin yorumunuz ve verdiğiniz karar.Atımın kaybolması, bir talihsizlik mi, yoksa bir şans mı? Bunu henüz bilmiyoruz. Çünkü bu olay henüz bir başlangıç.Arkasının nasıl geleceğini kimse bilemez." Köylüler ihtiyar bunağa kahkahalarla gülmüşler.Aradan 15 gün geçmeden at, bir gece ansızın dönmüş...Meğer çalınmamış, dağlara gitmiş kendi kendine.Dönerken de, vadideki 12 vahşi atı peşine takıp getirmiş.Bunu gören köylüler toplanıp ithiyardan özür dilemişler."Babalık" demişler, "Sen haklı çıktın. Atının kaybolması bir talihsizlik değil adeta bir devlet kuşu oldu senin için, şimdi bir at sürün var.." "Karar vermek için gene acele ediyorsunuz" demiş ihtiyar. "Sadece atın geri döndüğünü söyleyin.Bilinen gerçek sadece bu. Ondan ötesinin ne getireceğini henüz bilmiyoruz. Bu daha başlangıç.Birinci cümlenin birinci kelimesini okur okumaz kitap hakkında nasıl fikir yürütebilirsiniz?" Köylüler bu defa açıkçn ihtiyarla dalga geçmemişler ama içlerinden "Bu herif sahiden gerzek" diye geçirmişler...Bir hafta geçmeden, vahşi atları terbiye etmeyeçalışan ihtiyarın tek oğlu attan düşmüş ve ayağını kırmış. Evin geçimini temin eden oğul şimdi uzun zaman yatakta kalacakmış. Köylüler gene gelmişler ihtiyara."Bir kez daha haklı çıktın" demişler. "Bu atlar yüzünden tek oğlun, bacağını uzun süre kullanamayacak. Oysa sana bakacak başkası da yok.Şimdi eskisinden daha fakir, daha zavallı olacaksın" demişler. İhtiyar "Siz erken karar verme hastalığına tutulmuşsunuz" diye cevap vermiş."O kadar acele etmeyin. Oğlum bacağını kırdı.Gerçek bu. Ötesi sizin verdiğiniz karar. Ama acaba ne kadar doğru. Hayat böyle küçük parçalar halinde gelir ve ondan sonra neler olacağı size asla bildirilmez." Birkaç hafta sonra, düşmanlar kat kat büyük bir ordu ile saldırmış. Kral son bir ümitle eli silah tutan bütün gençleri askere çağırmış. Köye gelen görevliler, ihtiyarın kırık bacaklı oğlu dışında bütün gençleri askere almışlar. Köyü matem sarmış. Çünkü savaşın kazanılmasına imkân yokmuş, giden gençlerin ya öleceğini ya da esir düşeceğini herkes biliyormuş. Köylüler, gene ihtiyara gelmişler... "Gene haklı olduğun kanıtlandı" demişler. "Oğlunun bacağı kırık ama hiç değilse yanında. Oysa bizimkiler, belki asla köye dönemeyecekler. Oğlunun bacağının kırılması, talihsizlik değil, şansmış meğer..." "Siz erken karar vermeye devam edin" demiş, ihtiyar. "Oysa ne olacağını kimseler bilemez. Bilinen bir tek gerçek var. Benim oğlum yanımda, sizinkiler askerde... Ama bunların hangisinin talih, hangisinin şnssızlık olduğunu sadece Allah biliyor."
bizim iyi gördüğümüz belki bizim için kötü veya bizim kötü gördüğümüz belkide bizim için iyidir karar vermek için çok acele etmemek lazım bence alıntıdır

[skorpy]

Hintli bir adam suda bata cika ilerlemeye calisan bir akrep gorur. Onu kurtarmaya karar verir ve parmagini uzatir ama akrep onu sokar. Hintli tekrar akrebi sudan kurtarmaya calisir ama akrep onu tekrar sokar.



Yakinlardaki baska birisi ona, onu surekli sokmaya calisan akrebi kurtarmaya calismaktan vazgecmesini soyler. Ama Hintli adam soyle der: "Sokmak akrebin dogasinda vardir. Benim dogamda ise sevmek var.

Neden sokmak akrebin dogasinda var diye kendi dogamda olan sevmekten vazgeceyim?"



Sevmekten vazgecmeyin. Iyiliginizden vazgecmeyin.

Etrafinizdaki insanlar sizi soksalar da…

[skorpy]

Bir bilgeye öğrencileri "Sevgi nedir, saygı nedir" diye sordular. Bilge biraz düşündü, sonra "Yarın öğle yemeği saatinde burada olun, kendi gözünüzle görün" diye cevap verdi.

Öğrencileri ertesi gün geldiler. Ortaya bir sofra kurulmuş, bir sürü insan etrafına toplanmıştı. Sonra biri kaşıkları getirdi, bu kaşıkların sapları bir metre uzunluğundaydı. İnsanlar şaşkınlıkla kaşıklara bakarken tencereler içinde çorbalar geldi.

Hepsi çorba içmek için kocaman kaşıklarla saldırdı. Ama içemiyor, yerlere döküyor, kaşığın sapını yandakinin gözüne kaşına sokuyorlardı. Büyük bir kargaşa başlamıştı, herkes bağırıp çağırıyor, yanındakiyle kavga ediyordu.

Bilge biraz izledikten sonra onları durdur du. "Tamam. Küçük kaşıklar geliyor" dedi, küçük kaşıklar geldi. Bilge, "Başka çorba yok ona göre için" dedi. Masanın çevresindekiler bu kez ellerindeki normal kaşıklarla tencerelere saldırdılar. Kaselerine çorba alarak vakit kaybetmemek için hepsi tencerelere hamle ediyorlardı. Birbirlerini itip çekiyor, hiçbiri çorbayı doğru dürüst içemiyordu. Sonunda herkes aç kaldı, homurdanarak çekip gittiler. Geride pislik içinde bir masa bırakmışlardı, içtikleri çorbanın iki katını sağa sola döktükleri için...

Bilge öğrencilerine döndü ve "Yarın yine aynı saatte gelin" dedi...

Öğrenciler ertesi gün yine geldiler.

Sofra kuruluydu, çevresinde bir grup insan oturuyordu.

Önce normal boyda kaşıklarla kaseler getirildi, sonra da tencereler içinde çorbalar. Sofradakiler sırayla kaselere çorba alıyor, kaseleri birbirlerine ikram ediyorlardı.

Tam içmeye başlayacakları sırada Bilge seslendi: "Durun, yanlış kaşıklar gelmiş".

Bir görevli bütün kaşıkları topladı ve her birine sapları uzun kaşıklardan dağıttı.

Sofradakiler önce bu kaşıklara baktılar. Sonra biri, karşısındakinin kasesine kaşığını daldırdı ve ona çorba içirdi. Sofradakilerin hepsi aynı hareketi tekrarladı.

Bilge, kendisine sevgi ve saygının ne olduğunu soran öğrencilerine döndü, "Anladınız mı" dedi ve konuklarının yanına oturup o da çorba beklemeye başladı.


alıntı ...
dusun

[skorpy]

İtalya´´da zorlu savaş sonrası dönemde bu Venedikli küçük çocuk, ailesinin iki yakasını bir araya getirebilmesi için gazete satmak zorunda kaldı. Kız kardeşi Guiliana çok güzel örgü ördüğü için 60´´larda aile küçük bir kazak şirketi kurmaya karar verdi. Luciano İngiltere´´ye giderek yünü son dakikada boyama tekniğini öğrendi; böylece sürekli değişen trendlere ayak uydurabileceklerdi.

Önlenemeyen yükseliş

1963´´te ilk mağazalarını açtılar ve bu na zaman içinde yenileri eklendi. 1966´´da Fransız tasarımcı Lison Bonfils tavsiyelerde bulunmak üzere Benetton´´a geldi ve 12 yıl kaldı. Marka öyle bir başarı yakaladı ki Luciano Benetton, sonradan şirketin merkez ofisi olan Villa Minelli´´yi satın aldı ve ilk fabrikasını kurdu.

1969´´da Paris´´teki mağazalarını açtıklarında Benetton´´un stili, renkleri ve hedeflediği (genç ve ekonomik seviyesi yüksek) müşteri kitlesi markanın yükselmesini sağladı. Rue Bonaparte´´daki ilk butiklerinde 48-58 renkte 8-12 kazak modeli yer aldı. 1980´´de New York´´taki Madison Bulvarı´´nda, 1982´´de Tokyo´´da Benetton mağazaları açıldı.

Benetton 1983´´te Tyrell takımı sponsoru olarak Formula 1´´e katıldı. 1986´´da Toleman´´ın alınmasıyla Benetton Formula Limited yarış takımı kuruldu. Sürücüler kategorisinde iki, markalar kategorisinde bir şampiyonluk kazanıldı. Benetton takımını 2000´´de Renault satın aldı.

Mağazalara yeni tasarım

Holdingin merkezi Lüksemburg´´daydı ve stratejisi markaya uluslararası nitelik kazandırma ve çeşitlilikti. Şirket İtalya, Fransa ve İskoçya´´da dokuz fabrikaya sahipti. Artık Benetton´´un kendi içinde çocuklara yönelik "012", kadınlara yönelik "Merceria", "My Market" ve "Tomato" gibi markaları vardı.
Benetton 1987´´de Treviso voleybol takımına sponsor oldu. 1988´´de Benetton saatleri ve markanın "Colors" adlı parfümü piyasaya sürüldü. Tasarımcı Francesca Matte ile fotoğrafçı Toscani özel olarak Benetton´´la çalıştı.
Tüm Benetton mağazaları İtalyan mimar Tobia Scarpa tarafından yalınlığın vurgulandığı bir tarzda baştan tasarlandı. Böylece mağazaya giren müşteriler koleksiyonun çizgisini hiç zorlanmadan görebileceklerdi.

"Colors" parfümünün erkek versiyonu 1989´´da Avrupa´´da satışa sunuldu. 1993´´te "Tribu" adlı yeni kadın parfümü çıktı. 40 ülkede dört dilde yayımlanan görsel ağırlıklı "Colors" dergisi 1994´´te yayın hayatına başladı. "Farklılık arzu edilen bir özelliktir fakat aynı zamanda bütün kültürler eşit değere sahiptir" inancı temel alınarak hazırlanan "Colors" ekoloji, savaş ve AIDS´´e karşı yürütülen mücadele gibi ciddi; alışveriş, moda ve oyuncaklar gibi eğlenceli konuları cüretkar bir bakış açısıyla ele alan bir dergi.
2005 yılında Benetton artık United Colors of Benetton, 012 ve Sisley etiketiyle 120 ülkedeydi.

Modayla sınırlı kalmayan marka "Benetton´´un Birleşmiş Renkleri" sloganında, reklamlarında, sosyal sorumluluk projelerinde olduğu gibi dünyadaki tüm renkleri, farklılıkları, kültürleri kucaklıyor.

Gerçek bir aile şirketiydi

Dört kardeşin ortaklaşa işleri yürüttüğü Benetton tam anlamıyla bir aile şirketiydi. 1935 doğumlu olan ve şirketi kuran Luciano pazarlamanın başındaydı; 1937 doğumlu Guiliana tasarım bölümünü yönetiyordu; 1941 doğumlu Gilberto finans işlerine bakıyordu ve 1943 doğumlu Carlo üretiminden sorumluydu. 2003´´te Benetton ailesi profesyonel yöneticilere daha çok sorumluluk vererek arka plana geçti.

Gençlere destek

Benetton´´un kültürel mirasını yaşatmak amacıyla 1995´´te iletişim ve araştırma merkezi Fabrica kuruldu. Fabrica, Treviso´´nun hemen dışında bulunan, Japon mimar Tadao Ando tarafından restore edilen tesislerinde gerçekleştirdiği aktivitelerle kendini çokkültürlü ve uluslararası bir kimlikle özdeşleştiriyor.

Dünyanın farklı yerlerindeki genç sanatçı ve araştırmacıların yaratıcılığını destekleyen Fabrica tarafından başlatılan "Yaratıcılık Aranıyor" adlı program görsel kültür üzerine bir dizi seminerden oluşuyor. Programın temelinde yine yaratıcılık ve yeni ifade şekilleri arayışı yatıyor.

Toplantılar çerçevesinde her ay sanat, kültür ve iletişim alanlarında dünya çapında ün kazanmış "sıradışı" kişiler atölye çalışmaları, konferanslar veya özel aktiviteler için Fabrica´´ya davet ediliyor.

Kaynak: Milliyet ALINTIDIR

[skorpy]

Research Quarterly dergisinde yayınlanan bir araştırma da beynimizi programlama ile ilgili ilginç sonuçlar vermiş. Bilim insanları basketbol oynayan bir grup öğrenciyi üç gruba ayırmış. Birinci grup, belirli bir uzaklıktan sayı yapabilmek için yirmi gün atış çalışması yapmış.

İkinci grup, hiçbir çalışma yapmadan yirmi gün beklemiş. Üçüncü grup, yirmi gün boyunca her gün zihinlerinde topu potaya atarak sayı yaptıklarını hayal ederek antreman yapmışlar Zihinlerinde her seferinde topu potaya sokarak sayı yaptıklarını canlandırmışlar.

Sonuçlar ne mi olmuş? Her gün aktif fiziksel antreman yapan birinci grubun atış performansı yirmi günün başına oranla sonunda %24 artış göstermiş. İkinci grupta kayda değer hiçbir artış olmamış. Çünkü çalışmamışlardı. Üçüncü gruba gelince, şaşırtıcı bir performans artışı ile karşılaşılmış. Sadece zihinlerinde canlandırma ile çalışan grubun performansı %23 artmış.

Hemen hemen birinci gruba kadar bir artış. Başka bir çalışma da da beş kişi bir ay boyunca günde beş kez ağırlık kaldırdıklarını hayal ederek kol kaslarını geliştirmeye çalışmışlar. Sonuç, kaslarrda %13.5’lik bir büyüme!...



Beynimiz düşüncelerimizi, duygularımızı, davranışlarımızı kontrol ediyor. Ve bilinçaltımız bu faaliyetin %88’ini kontrol ediyor. Beynimiz ona sunulan her türlü bilgiyi doğru kabul eder. Hayallerimizi de beynimize doğru ve gerçekmiş gibi sunabiliriz.

İstediğimiz başarıyı yakalamak için bilinçaltımızı programlayabiliriz. Zihnimizde yoğun olarak canlandırdığımız ve düşündüğümüz her şeyi beynimiz gerçek sanır. Beynimiz buna inanırsa değişim de başlamış demektir. Başarıya zihinsel olarak hazırlanabilirsiniz.

Başarısızlık aslında yanlışlarınızdır. Geriye dönüp başından bugüne düşünürseniz, yanlışlarınızı tekrar hatırlarsanız, yapmasaydınız ne olurdu, gerçekleşmesi olası olan olumlu şeyleri düşünün, yanlışların sağladığı fırsatları bir düşünün.

Başarısızlık hayal kırıklığına yol açar, can sıkıcıdır, yıkıcı ve bunaltıcıdır, fakat her yanlış size yeni bir kapı açar. Bill Gates servetini işten kovulmasına borçludur, penisilin tesadüfen bulunmuştur. Ne zaman başarısız olursunuz? Bir şeyi elde etmeyi isteyip de onu elde edemediğiniz zaman. Başarısız olmanız için adım atmanız lazımdır. Başarısızlığı engellemenin en kolay ve tek yolu hiç bir şey yapmamaktır.

Başarısızlıkta yapacağınız kendi kendinize geri bildirim sağlamaktır. Ne öğrendiniz, nerede yanlış yaptınız, neden başarısız oldunuz, şimdi ne yapabilirsiniz? Sahip olduğunuz en büyük güçlerinizden birisi yanlışlarınızdan, hatalarınızdan ders almaktır.

Aslında başarısızlık yaşam yolculuğunda olgunlaşmanın önemli bir parçasıdır. Hayatımızda iyi örnekleri kendimize her zaman için model almaya çalışırız. Aslında kötü örnekler daha çok işimize yarar.

Ne yapmamamız gerektiğini o hatayı yapmadan anlamamızı sağlayacak araç, başarısızlık öyküleridir.Yanılgınızı, hatalarınızı göremezseniz doğru yapıp yapmadığınızı nasıl anlayabilirsiniz ki? Başarısız olup sonra başaranları düşünün.



Hürriyet gazetesinde bir haber vardı, “Önce başarısızdılar sonra başardılar...”. Haber şöyle:“Size birisi başarısız olduğunuzu söylerse aldırmayın, aptal derse hiç dinlemeyin. Çünkü birçok dahi, aptal ve başarısız damgası yemiş insanlar arasından çıktı. Onların hiçbiri denemekten vazgeçmedi, yılmadı. Kendilerine inananlar sayesinde isimlerini dünya tarihine yazdırmayı başardılar. İşte bazı ünlü başarısız başarılılar:

Thomas Edison: Öğretmeni onun için, ‘öğrenemeyecek kadar aptal’demişti. Ampulü keşfederek insanlığı aydınlatacağını bilemezdi.

Albert Einstein: 4 yaşına kadar konuşmayı öğrenemedi ve matematik derslerinde çok başarısızdı. Oysa o, tüm zamanların en büyük bilim adamı oldu.

Michael Jordan: Okul basketbol takımından atılmıştı. Basketbolu bırakmasına rağmen Jordan, dünyanın en büyük basketbolcusu kabul ediliyor.

Walt Disney: Disney, yaratıcı olmadığı gerekçesi ile bütün çalıştığı şirketlerden kovulmuştu. Disneyland’i kuruncaya kadar tam 5 Yaşamten atıldı. Sonra kendi şirketini kurdu ve yarattığı kahramanlar, dünya çocuklarının sevgilisi oldu.

Beethoven: Klasik müziğin ustası. Ancak öğretmeni onu, bir eser besteleme konusunda ‘umutsuz vaka’ bulmuştu.

Beatles: Efsanevi İngiliz Rock grubu Beatles, ilk başvurdukları Decca müzik şirketi tarafından reddedilmişti.

Diana Ross: En iyi kadın şarkıcılar arasında sayılan Ross, bir zamanlar oldukça kötü sesli bulunan sıradan bir şarkıcıydı. Daha sonra rekorlar kıran birçok şarkı yazdı ve seslendirdi.

John Grisham: Bütün yayıncılar tarafından geri çevrildi. Biri onu keşfetti ve artık o çok satan yazarlar arasında kabul ediliyor.”


MURAT TOKTAMIŞOĞLU ALINTIDIR