[kulkedisi.sendromu]

Hamamböceği korkusu.. bence korku kelimesi yetersiz!!! h.böceği gördüğümde kan beynime sıçrıyor,elim-ayağım karıncalanıyor..olay mahalinden çığlık atarak kaçıyorum..bazen çok sinirim bozuluyor;ağlıyorum.bu yaratıklar gece mesai yaptıklarından uykusuz geçirdiğim gece çok oluyor..benim için var m bi telkininiz? +bu telkin cd'lerinin ücretleri hakkında bilgi alabilir miyim? + bu telkinleri -para iadeli olsa bile-satışını yapmak yasal olarak başınızı ağrıtmasın?

[hayatimdegisti]

Merhabalar;
Böcek korkusu aslında dışarıdan basit gibi gözüksede yaşayanlar için elbette ciddi bir sorun.
Ben bu konu başlıklarını açarken fobi kelimesi yerine korku kelimesini bilinçli olarak kullandım.Sorunda olsa çokda abartmayalim diye.
Bu konudada bir script var.

Diğer sorunuzun cevabina gelince...

*Sitemizde satılan yada ücretsiz olan hiç bir cd tedavi amaçlı kullanılmamalıdır.Bizde bburada tedavi olduğunu değil davranış değişikliği amaçlı olduğunu ifade ediyoruz.
Davranış değişikliği olduğunun ısrarla vurgulanmasının bir nedenide kanunen aksini idda etmenin suc olmasidir.


*Olayin bir baska boyutu ise mali boyutudur.
Bu siteyi açarken vermiş olduğum vakit ve emeğin dışında birde web tasarım hosting masrafı yaptım.Sitemize reklamda alimyoruz zaten buna gerekde yoktur.
Önümüdeki günlerde yeni bir hosting daha alacağım dosyaların rahatca indirilebilmesi için bununda bir masrafi olacak.

Ancak zamanla elbette sitemizin gelirleride olacaktır olmaktadır da.Bunun için gerekli ön çalışmaları yapıyorum.Ne yapilabilir bir danışmanlık şirketi altında cd yada mp3 satışı yapilabilir mi gibi?
Üyelerimizden ricam forumda scrip fiyati sormak yerine DENEYİMLERİNİ PAYLASMALARI siparis icin satın al bolumundeki siparis formunu kullanmalarıdır.

[EliZaR]

bu hamamböcekleriyle ilgili hem çok korkunç bir o kadar da gülünç oalylar yaşadım. Kulağımın içine kadar girdiğini ve gecenin bir yarısında acile gidip doktoru korkutup şoka soktuğumu bilirim. şaşkın Galiba bunun da çekim yasasıyla alakası var. Evde bir benim karşıma çıkıyor bu yaratıklar. Bana zarar veriyolardı ruhsal ve fiziksel.. Gördüğüm anda sinir krizleri geçiriyorum. Hani öyle bişyki onları gördüğüm zaman o kadar tiksiniyorum ki öldüremiyorum alıp bi terlik vurup gebertemiyorum önce elim o terliğe temas edicek sonra temas anında böceği öldürücem. Bu haşere öldüren spreylerin üzerindeki böcek resimlerine bile bakamıyorum ha bu dereceye tabi onlardan zarar gördükten sonra ulaştım. Allah'ım beni affetsin onun yarattığı bişyden bu kadar nefret ediyorum işte...

[telkinli]

Ben sadece hamam böcekleri değil, diğer her çeşit böceklerden çok korkuyorum. Gördüğüm yerde çığlık atıyor ve kaçıyorum. Böyle bir durumda mutlaka eşimden yardım alıyorum. O an eşim gelip böceği, bulunduğu yerde, ya yok ediyor ya da dışarı atıyor. Ama her türlü böceklerden çok korkuyorum. Çevremdeki herkes, bu korkumun yersiz olduğunu söyleyip, böcek benim gibi olana kadar sen dağ gibi olursun şeklinde alaycı bir tavır sergiliyorlar.
Bu durumu yaşamayan anlayamaz. Ben zaten böceklerin bana zarar vermeyeceklerini biliyorum, onların da zaten benden korktuğunu da biliyorum, ama aslolan böceklerle karşılaşmayayım ve bana kesinlikle dokunmasınlar. Ola ki üzerime kazara bir böcek uçup konsun, ilginç tavırlar takınıyorum ve bu halimi kontrol altına alamıyorum. Zaman zaman rüyamda böcek gördüğüm oluyor, böyle bir gecenin ardından akşama kadar o rüyanın etkisinde kalıyorum.
Bu durum tabii ki de tasvip edemeyeceğim bir şey, ama daha önce de dediğim gibi o anki davranışlarımı kontrol altına alamıyorum. Birinin böceğe dokunduğunu görmele tahammülüm yok.
Aynı şey şiddetli olmasa da karıncalar için de geçerli; onlardan o kadar korkmam ama üzerimde gezmesinler, bana dokunmasınlar..
Benim, tam olarak böceklerden korkum, gördüğüm zaman sanki üzerimde geziniyorlarmış gibi hissetmemden kaynaklanıyor. Eğer bu davranışımı değiştirebilirsem belki onlardan bu kadar korkmayacağım.

bahsettiğiniz korkuların tıpa tıp aynısını yaşıyorum hamam böceği yazarken bile sinirimi bozuyor olduğu yerde asla uyuyamam çok şükür ki altı aylık kullanımlık tabletlerden kullanıyorum da karşılaşmıyorum gelemiyorlar ben de görmüyorum kafam rahat tavsiye edrim

[sec]

Yazdıklarınızı okurken bile tüylerim diken diken oldu.. Ben de gördüğüm heryerde kaçıyorum. Bırakın kendisini, ben de böcek ilaçlarının üzerindeki resimlere zor bakıyorum. Evde görürsem uyuyamıyorum. Sanki ben uyuduğum anda ağzıma burnuma girecek gibi geliyor. Çok şükür yıllardır karşılaşmıyorum kendileriyle. Yine de böcek tabletlerini eksik etmiyorum.

[capella]

yazdıklarınızı okurken kaşınmaya başlamış olmakla birlikte, bu fobiyi fobilikten çıkarıp korku boyutuna indirebildiğimi -umuyorum- düşünüyorum. ben öğrenciyken izmirde bu yaratıklarla yoğun bir mücadele verdim, bahsettiğiniz herşeyi yaşadım; ağlamak, kaçmak, ter boşalması, adını bile okumaktan/resmini görmekten korkmak.. o yıllarda tek yaşadığım için bazen banyoda karşılaşınca günlerce evimin tuvalet ve banyosunu kullanamadığımı, kapısını dahi açamadığımı bilirim..bu fobinin oluşmasında çocukken yaşadığım birçok kötü deneyimin etkisi olduğunu biliyorum. bir de bu hayvanları sevmememin en büyük nedeni sağları solları belli olmayışı yani bir anda üzerinize bile tırmanıyorlar korkudan. bir de kıbrısta yaşadığımız 2 yıl içinde uçabilen cinsleri ile üzerime konması vesilesiyle tanışmış olmak bendeki bu korku ötesi durumu iyice sivriltti..ölülerini bile görmeye dayanamıyordum. hala da tam olarak aştığımı söyleyemeyeceğim ama gelişme gösterdim. bununla şöyle savaştım; mecburdum öncelikle..banyoda hareketsiz / sersemlemiş --ilaçlar dolayısıyla-- hayvanı elimde uzun saplı bir fırça ile, elim havada, "vurabilirsin ezgi, hadi korkma, olacak" telkinleriyle, terler akıtarak, abartısız 2.5 saat mücadele verdim. sonunda da vurdum ve çığlık atarak kaçtım sonra kapıdan gizlice seyrettim ters dönmüş tam ölmemiş. gittim bi daha vurdum.. sanırım o an fobilikten biraz çıktı bu durum. bu arada telefonla erkek arkadaşımdan destek alıyorum olayları anlatıyorum sağolsun baya destek verip yüreklendirdi o da, bak birşey olmuyor değil mi vs..sonra şu ucu uzun spreylerden aldım. görünce üstüne sıkma alıştırmalarına başladım ve o iğrenç anlar hala kötü gelsede (debeleniyorlar malum şaşkın ) sonunda ilaçla öldürebilecek mesafeye yaklaşabilmeyi başardım. eskiden 5 metre ötede görsem biryerlere tırmanırdım çığlıklarla..
yalnız şöyle bi ayrıntı var tabi, eğer elimde bi ilaç olmasa ve karşılaşsam eminim hemen kaçarım korkarak yani henüz tamamen bitmedi ama o çok vahim halim de yok artık. biraz zorlu bir yol olsa da korkunun üzerine gidip iyi netice ile çıkmak korkuyu biraz hafifletiyor..

[sp]

okurken bıle korkuyorum resmen yürüyen,sürünen,uçan,kaçan hertürlü böcekten nefret edıyorum.benımkı korkudan cok tiksinme.kelebeklerden bıle hoşlanmam ben..durumum o kadar feci yani ağla bir defasında odama giren arı yuzunden ev arkadasım gelıp onu cıkarana kadar en sevdıgım dızıyı bıle kacırdım..

[telkinli]

evet benim de böyle bir fobim var ve başkalarına anlatmak da zor. başına gelmeyen anlayamıyor.
küçücük böcekten korkulur mu?
o sen gibi olana kadar sen dağ gibi olursun?
o senden daha çok korkuyor..vs
bu sözleri siz de mutlaka duymuşsunuzdur.
aslına bakarsanız ben bu korkumun sebebini biliyorum galiba..
küçükken böyle bir korkum yoktu çünkü..
ta ki filmleri o korku filmlerini seyredene kadar..
hep ben annemler yattıktan sonra kalkıp o filmleri seyrederdim..
dev karıncalar filmi dev arılar, ya da örümcek filmi
bunların hepsini seyrettim
şimdi nasıl seyretmişim hayret ediyorum..
bir şey daha:
bi gün annemle küçükken bi gezmeye gitmiştim.
evleri bodrum kattı ve karıncalarla doluydu.
ev sahibinin bir de küçük bebeği vardı.
bebek duvar kenarında yatağında uyuyordu.
bebeğin yatağının olduğu köşeyi de karıncalar yol yapmış,
oradan gidip geliyorlardı. içlerinde kocaman karıncalar da vardı.
o iri karıncalardan birkaçı o gün benim üzerimde de gezdi, öyle irilerdi ki
beni ısırdıklarını da hatırlıyorum.
ağlamıştım, hem de orda o gün çok ağlamış ve korkmuştum.
belki de şimdi bu korkum ondan...

[şanslımamy]

İşte benim en tahammül edemediğim yaratıklar bunlar. Uçanını,kaçanını ,sarısını,karasını,kahverengisini bol bol görmüşlüğüm var. Hatta hiç unutmamm yıllar önce ,aday memur olarak çalıştığım bir bankada kaynıyordu bunlardan ve ben günün her saati her dakikası her an bir dosyanın bir çekmecenin içinden çıkıverecek diye sinir sahibi olmuştum. O bankada hayatımın en zor en sıkıntılı zamanlarını geçirdim ve istifa ettim. İskenderun ve Antalyada yaşadığım yıllar içinde her gece onlarla karşılaşma korkusuyla geçen anlarımı unutmam mümkün değil.En nefret ettiğim türüde buralarda gördüm uçanını...... Aynı evde ikimiz yaşayamayız biz ya o ya ben.. Bir tanesi gelse evde olağanüstü hal durumu yaratır ondan kurtulana kadar rahat edememm..Tabii birde değdiği her yeri iğrenerek dezenfekte etmedende.. Hayatım boyunca bir tanesini dahi kendi başıma öldürmedim öldürememde hep kiralık katil kullanırım.. Kısacası tek kelimeyle nefretttttttt ediyorum onlardan.