ÇOCUK PSİKOLOJİSİ

[asevgican]

aramızda pediatrist, çocuk psikoloğundan anlayan, yada rehber eğitmen olan HİÇ BİRİ YOKSA
ANNE-BABA yani ebeveynn
olup benzer sorunlarla mücadele eden birileri varmı?

derdim KREŞ....

[PAMİRNAZLI]

Hemen cevap veriyorum
Çocuk kaç yaşında
kızmı erkekmi?

[PAMİRNAZLI]

Hangi şehir ?
Birde kreş te sorunmu yaşıyor kreşmi araştırıyorsun?

[YAZGÜLÜ_81]

nasıl bir sorun yaşıyorsun ya da bir sorun mu yaşıyorsun tam olarak anlayamadım

[asevgican]

oğluş 4 yaşına yeni girdi temmuz ayında.6 aydır yarınm gün kreşe gönderiorum.12 de gidip 5 de gelio olmasına rağmen çok mutsuz. bi ara faaliyetler falan ilgisini çekmişdi iyiydi ama 2 haftadır servise bindirmek çok zor. sürekli ağlıyor. okulda bilerek kurallara uymayı reddediormuş.öretmeninin kızacağını bilerek arkadaşlarına zarar verior, yemek yemior ve uyumayı reddediormuş. daha şimdiden şikayet alıyorum hergün:)
evde gözlemlediğimde asla hırçın değil.evet kurallara uymayı sevmior ama yaşı die düşünüorum,varlığını ispat etme dönemi. haliyle biraz sabırla genelde kurallara uyuyoruz evde ki ben çok da kural seven bi anne değilim. zaten oldum olası kreşlerin, okulların tek tip çocuk yetiştirmeye çalışılan ,karakterlerine yeteneklerine çokda önem verilmeyen ortamlar olduğunu düşünüorum ama eğitilebilmesi içinde göndermekden başka yol yok sanki.
şimdi sormak istediğim DenizAlp yaşının gereği davranışlarmı sergilior sabırmı etmeliyim yoksa o sorunmu yaşıyor. küçük olduğu için konuşarak anlayamıyorum.bugün okulumu sevmiorum derken bir başka gün okulda resim yapmayı seviorum diyebilior.
Annem bakabilir aslında tüm gün ve isteklide bakmaya. ama anane dedeler kural koymada çok yetersiz kalabiliolar.ve ben tüm gün çalıştığım için onun pasif, beceriksiz yada hep bi yetişkine bağlı bir erkek olarak büüyümesini istemiorum
ama oğlumu istemediği bir ortamda tutarak şimdiden streslemekde istemiorum.
büyüdükçe dertleri artar sözü ne doruymuşş...:(
ne yapsam? ne yapsam.....

[PAMİRNAZLI]

Merhaba Ayşe Benim oğlumda 4 yaşında
3 yaşına aylar kala bizimde bir kreş maceramız oldu. Oğlum kreşe gitmeyi şiddetle reddetti. Öğretmenleriyle görüşmelerimizde onun direncini kırmamız gerektiğini aksi halde okul döneminde şiddtlenerek karşımıza çıkacağı söylenmişti. Hem baktıracak kimsemizin olmaması hemde ikimizinde çalışmamız gerektiğinden kreşe devam ettik. Oğlum 15 gün direnç boyutunu arttırdı. Ben kreşe bıraktığım  ve babası aldığından benimle iletişimi kesti. Babayla rolleri değiştirdik ben aldım baba bıraktı. Bu defa ikimizede küstü. Sürekli donuk bakıyor hiçbirşekilde konuşmuyordu. İtaat etmeyi çok iyi öğretmişler oğluma  Yemek hazır dediğimizde eline kaşığını alıp tek başına boğuşuyordu. tuvalete tek başına gitmeyide öğrendi. Ancak sonra gidip yatağına giriyor uyumasa bile tepki vermiyordu. Bu arada sürekli hastalanmaya başladı. Bir gün banyo yaptırırken ayak baş parmaklarının morardığını farkettim. Doktoruna telefon ettim mantıklı bir açıklaması yok al getir dedi.Baktı mantar olamaz dedi. Sorun yok gibi dedi ama darbe almış olabilir dedi.Çok geçmedi iki üç gün sonra kasıtlı kendine yapmaya başladı. İş zıvanadan çıkıyordu. Bu son nokta oldu. Çocuğumun uykulardan ağlayarak uyandıran, Kreş yoluna girdiğimiz anda gözlerini faltaşı gibi açtıran Sahibine ne kadar güvensekte sonuçta samimi olmayan kreş hayatımız sona erdi.. Bu arada oğlumun tırnakları uzadıkça kestiğimizde tırnak altında kurumuş siyah kahve arası kan lekesi vardı. Şu anda tırnakları normale döndü. Büyük konuşmayayım ama bir daha kreşmi aslaaa!! Oğlum hala orda yaşadıklarını aklı erdiğince anlatıyor. Kendimi sadist anneler gibi hissediyorum...

Senin cephenden bakınca benim sadece önerim olabilir benim oğlumdan dolayı kreşe giden çocukları gözlemlediğimde  aileden yoğun sevgi ve ilgi
gören çocuklar , duygusal zekası yüksek olan çocuklar , birde erkek çocuklar kreşe uyum sağlayamıyor. Yada o direnç sürekli tekrarlanıyor.

Bırak disipline edilmesin. Ben oğluma kurallar koymuyorum. Onun kendini keşfetmesini yasaklarla engellemiyorum. Duvara resimde yapıyor suyu halıya döküyor bardak kırıyor ama hepsinin çözümü var. Ama bildiğim bir şey varki oğlum gerçekten çok zeki ve mutlu buda bana yetiyor. off çok anlattım. Sen içinin sesini dinle en sağlıklı cevabı sen verirsin....Çünkü yaşayan sensin..

[PAMİRNAZLI]

Birde unutma en büyük eğitim sevgiyle verilendir. Bizde okullarda 30-40 öğrenciye bir öğrtmenle eğitildikte ne oldu? Şimdi geçmişin hatalarını temizlemeye kendimizi eğitmeye uğraşıyoruz. Deniz Alp'imi öp benim için.(oğluma şimdi evde babamız bakıyor. )

[asevgican]

hımm. sizinkisi kötü bi deneyim olmuş.valla öle darp falan bi olsun yıkarım o okulu başlarına ben..
denizde gözlemlediğim direk bi şey yok evde aslında. yani öle ağlama, konuşmama yada ürkme ne bilim alt ıslatma falan.
evde kendi bildiğim çocuk onun direnci okuldaki kurallar.
ama ne bilim ya annemde sevgi verir evet ama eğitebilirmi? hiç sanmıyorum aşırı bi taviz veriyo bu büyükler. disiplinin fazlasına karşıyım ama eğitmekde gerek çocuğu. ağaç yaşken eğilir demişler. bide okuldaki eğitmene söz geçiriyosunuzda anane dede hiçç takmıyo valla sizi. benim mücadelemin biride bu aslında.bildiklerini okuyolar , kıyamıyolarmış.kendilerini tatmin ederken çocuğa zarar verdiklerini hesaplıyamıyolar.
akşam okulun rehberi görüşmek istemiş benimle. bakalım bide onu dinliycem.
farklı bi kreş denemesinde bulunmayayım diorum şimdilik ya bu okulda tavır değişecek yada kışı annemle evde geçircekler. karar veremedim halaa..
benmi çok büyütüyorum acaba, anne olmak ne garip şey...

[asevgican]

ya bide her çocuğun ayrı bi kişiliği var . mesela benim oğlum tam bir yengeç burcu çocuğu.
hassas, hisli, duyarlı , düşünceli bir insan.onunla iletişmde bulunmak için baskıcı kaba bi tavır olmamsı gerek. aslında hiç bi çocuğa öle bi yakşalımda bulunmamak gerek.
ceza vermeyi çok severiz biz yetişkinler nedense. egomuz rahatlar sözümüz dinlenince.
deniz okulda suç işliyor ardından öğretmeninden özür dilior ve kendi kendini molaya çıkarıyomuş:))) molada bi nevi ceza işte hata yaptın faaliyetten men edilmelisin olayı.
ya bu çocuk akıllı...belliki bişeye tepki olarak yapıo ve bilerek yapıo.
bana hergün şikayet mektubu yazcana eğit be kardeşim. bir işçinin bir ayda evini geçindirmek için canını dişine takarak kazandığı parayı her ay tıkır tıkır sayıyorum elinize ya.
üste bide lütfenn nolurr diycem nerdeyse..
burunlarından kıl aldırmıyolar. bak şimdi nası sinirlendim..

[hülyaa]

ne iyi olmuş bu bölüm..benimde bir sorum olacak..umarım cevaplayan biri olur...
oğlum 3.5 yaşında ve biberonla süt veriyorum..bir kaç ay öncesine kadar sütünü içiyor ve biberonu bana veriyordu..artık içi boş biberonunu emzik niyetine emmeye başladı..neredeyse yanından hiç ayırmıyor...emziği bıraktırmam çok kolay olmuştu..üstelik emziği bırakalı 1 yıl olmuştu..ama biberondan vazgeçiremiyorum..ne yapmalıyım,ve neden böyle yapıyor..fazlamı üstüne düşüyorum acaba..ya da aranız da böyle bir sorun yaşayan var mı?sevgilerimle..