YETERSİZLİK ve KARARSIZLIK DUYGUSUNDAN NASIL KURTULURUM

Arkadaşlar ben okuduğum kitaplar ve yaptığım araştırmalar sonucunda yetersizlik duygum olduğunu fark ettim.kendimi her konuda yetersiz hissediyorum.
ne yapsam gözüme az görünüyor.mesela işimle ilgili değişik bir şey yapsam da beğenmiyorum,evi temizliyorum beğenmiyorum,
ibadet yapıyorum yeterli görmüyorum,kitap okuyorum daha çok okumak istiyorum,birisiyle konuşuyorum keşke şunu da söyleseydim vb daha bir çok şey yetinmeme,hep daha iyisi olmalı gibi bir endişe taşıyorum,bunun sonucu migrenim var habire düşünmekten.
ne yapılır buna bir çare,telkin vb. bileniniz varsa kurtarsın beni.
bir de zihnim çok bulanık bu yüzdende karar alamıyorum,net bir şey belirmiyor kafamda,karışık ve kararsız umarım çözerim burda bu sorunumu.

[salvadore_xp]

Mükemmeliyetçi bir yapı. Bende de mevcut ondan. Hep kendimle yarışırım. hiçbir şekilde sahip olduklarımı, elimdeki imkanları yeterli görmem. Beni hep daha fazla çalışmaya teşvik eden bu özellik, aynı zamanda insanı çok yıpratıyor. Dur durak bilmeden ömür böyle tükenip gidiyor...

salvadore_xp Nickli Üyeden Alıntı

Mükemmeliyetçi bir yapı. Bende de mevcut ondan. Hep kendimle yarışırım. hiçbir şekilde sahip olduklarımı, elimdeki imkanları yeterli görmem. Beni hep daha fazla çalışmaya teşvik eden bu özellik, aynı zamanda insanı çok yıpratıyor. Dur durak bilmeden ömür böyle tükenip gidiyor...

aynen arkadaşım öyle ama başkalarının yaptıklarını da hep beğenirim kendimle sorunum.hiçbir yaptığımla övünmüyorum,hatta hafife bile alıyorum,daha iyisi olabilirdi diye.dünyanın bütün iyilerine sahip olma duygusu var,ama emin ol biz bu yapıdan kurtulmadan en iyilerine de sahip olsak yine eksik buluruz o yüzden bu işi bu haldeyken çözmek lazım ama nasıl?bize yardım edebilecek birisi vardır inşallah bu forumda,zaten burda bulamazsak başka bir yerde hiç bulamayız:)
ARKADAŞLAR YAZIN LÜTFEN BİLİYORSANIZ BAKIN 2KİŞİNİN HAYATINDA ÇOK ÖNEMLİ BİR YER EDECEKSİNİZ.

[salvadore_xp]

Aslında "çağresizseniz çağre sizsiniz" demek vardı mümin sekman gibi.
Bahsi geçen durumun başarı hazzıyla giderileceğini düşünüyorum. Toplumdan övgü almak, bazı konularda taktir toplamak ilaç gibi gelecektir. Aslında toplumun kıskançlığı, yargılama ve yerme alışkanlığı psikolojisi bozuk yığınlarca insan olmasına sebep oluyor. Çevrenizde, arkadaşlarınız hatta aileniz bile farkında olmadan egonuzu ezebiliyor, kişiliğinize farkında olmadan saldırı yapabiliyor.
Çevrenizdeki insanların karakterini, hayata ve insanlara bakışını inceleyin. Salt çıkarını düşünen, egoist geçinen ve bir kalemde sizi harcayacak, insan psikolojisinden anlamayan 2 kişi varsa onları çevrenizden temizleyemedikten sonra psikoloinizi kurtarmak çok zor olacaktır. Bu konuda cüretkar bir şekilde radikal kararlar alınmasını öneriyorum. İnsan psikolojisinden anlayan, özlük haklarına saygılı, sosyal bir birey olmayı başarabildiysek çevremizdeki insanların da benliklerini kurtarır, onların zayıf zamanlarında destekcisi olur, içinde bulunduğu durumun farkına varmalarını sağlayabiliriz. Yani çevremizdeki insanlara umut ışığı olur, huzur ve mutluluk dağıtırız. Öyle olalım ve öyle insanlarla birlikte olalım.

salvadore arkadaşım haklısın tabiki toplumun bu yaptığı hele ki Türk milletinin çocuk yetiştirme konusunda yaptığı hatalar malum
ancak hepimiz hemen hemen aynı şartlarda yetişiyoruz biz neden bu duyguları yoğunlukta yaşıyoruz bazıları yaptığını bire bin katıp büyütüyor onlar bizim şartlarımızdan farklı mı yetişti acaba ne bileyim.etkilenme şekillerimiz farklı herhalde.yok yok bizim bu işi kesin çözmemiz lazım ne olduysa oldu bundan sonrasına bakalım çözelim inşallah.

[MuminOKAN]

arkadaşlar muhakkak çok iyi yaptığınız birşey vardır. ona kanalize olun ona yoğunlaşın sizi huzursuz eden zamanlarda o durumunuz gözünüzün önüne gelsin.

size önerim, telkinleri önerilen sıra ve sürede dinlemeniz. faydasını muhakkak göreceksiniz.

salvadore_xp Nickli Üyeden Alıntı

Aslında "çağresizseniz çağre sizsiniz" demek vardı mümin sekman gibi.
Bahsi geçen durumun başarı hazzıyla giderileceğini düşünüyorum. Toplumdan övgü almak, bazı konularda taktir toplamak ilaç gibi gelecektir. Aslında toplumun kıskançlığı, yargılama ve yerme alışkanlığı psikolojisi bozuk yığınlarca insan olmasına sebep oluyor. Çevrenizde, arkadaşlarınız hatta aileniz bile farkında olmadan egonuzu ezebiliyor, kişiliğinize farkında olmadan saldırı yapabiliyor.
Çevrenizdeki insanların karakterini, hayata ve insanlara bakışını inceleyin. Salt çıkarını düşünen, egoist geçinen ve bir kalemde sizi harcayacak, insan psikolojisinden anlamayan 2 kişi varsa onları çevrenizden temizleyemedikten sonra psikoloinizi kurtarmak çok zor olacaktır. Bu konuda cüretkar bir şekilde radikal kararlar alınmasını öneriyorum. İnsan psikolojisinden anlayan, özlük haklarına saygılı, sosyal bir birey olmayı başarabildiysek çevremizdeki insanların da benliklerini kurtarır, onların zayıf zamanlarında destekcisi olur, içinde bulunduğu durumun farkına varmalarını sağlayabiliriz. Yani çevremizdeki insanlara umut ışığı olur, huzur ve mutluluk dağıtırız. Öyle olalım ve öyle insanlarla birlikte olalım.

arkadaşım senin şu son cümlelerine katılıyorum fakat bu ütopyaya ulaşmak çok zor...

ben etrafımdaki o iki kişiyi bile değiştiremeden ya da onları öyle kabul edip de kendimi kabul ettiremedikten sonra bu denilen güzel fikirler nasıl sonlancak?

ben de hep daha fazlasını öğrenme,paylaşma isteğiyle yanıp tutuşan biriyim...gel gelelim bu bana hep negatif dönüyor...

uğraşım(kendi çapımda),içimdeki hesaplaşmalar,istekler....bunlar beni oldukça yoruyor....aslında kendimi seviyorum ama huyum çok kötü....

bana da yardım edin bari

MuminOKAN Nickli Üyeden Alıntı

arkadaşlar muhakkak çok iyi yaptığınız birşey vardır. ona kanalize olun ona yoğunlaşın sizi huzursuz eden zamanlarda o durumunuz gözünüzün önüne gelsin.

size önerim, telkinleri önerilen sıra ve sürede dinlemeniz. faydasını muhakkak göreceksiniz.

ben dinliyorum zaten o şekilde kurtulabilirsek inşallah ne mutlu bize.direkt bu konuyla ilgili telkin olsa daha da etkili olur diye düşünüyorum belki eklenir zamanla o da .

[zümrütü anka zen]

merhaba,ben kendime karşı yetersizim dediğiniz için sınırı kendiniz koymuşsunuz. halbuki kitap okuyan, insanlarla görüşebilen, kişi gerçekten başarılı olup, hayatını yaşama açısından güzel bir adım atmışsınız.evvela başarıyı yakalamış insanlara bakın,onlar da bilmiyordu .ama zamanla bilgi peşinden yürüyerek gerçek hedeflerine ulaşmışlardır.siz de zamanla başarılı insanlar arasında yeriniz almak istiyorsanız,kendinize sınır bırakmayın.ben başarılıyım ,ben güçlüyüm öğrenme kabiliyetine sahibim.kendime güveniyorum.gerektiği kadar insanlarla görüşüyorum.çünkü ben insanların ölçüsü ile değil gerçeklerine göre görüşüyorum.diye düşünün.inanın insan hayatı sadece ve sadece düşünceden ibaret, o zaman ,düşüncenizi değiştirin .düşüncenizde neyi hayal etmişseniz, hayatınızı o şekilde yaşıyorsunuz. olumlu düşünceler, sizi hayata yeniden bağlanmanızı sağlar. sevgiyle kalın

[imported_Angel]

merhaba arkadaşlar...
konuyu açan arkadaşımızla aynı hisleri yaşıyorum ben de...o yüzden konuya katılmadan edemedim..

yetersizlik ve mükemmeliyetçiliğin büyük bir kısmı bize ailemizin katı tutumlarından dolayı geçiyor...onların kuralları ve gerçekleri biz farkında olmadan kendi kuralımız ve gerçeğimiz olup çıkıyor...sorunun sebebi bu bence...

bunun çözümü ne olabilir...ailemizin karışmadığı özgür olduğumuz alanlarda seçimlerimizi yaparken sadece kendimizi düşünmek..
büyük kararlarda bu pek mümkün olmayabilir ama en azından küçük seçimlerde bunu yaparak işe başlayalım...mesela hangi kitabı okuyacağımıza hangi kıyafeti satın alacağımıza..hangi filmi izlemek istediğimize kendimiz karar verelim....o noktaya geliyoruz ki bunu bile yapamıyoruz...

aslında attığımız her küçük adımı takdir etmeyi unutmamalıyız...kendimizi başkalarıyla değil dünkü kendimizle karşılaştırmalıyız...böylece ilerlemeyi daha net görebiliriz...kendini değerlendirme süreci içinde gözümüzü kulağımızı çevreye kapatmamız faydalı olacaktır..hem olumsuz yıkıcı eleştiriler hemde karşılaştırmalar açısından...

aslında böyle olmak daha iyi...neden derseniz...kendimizi yetersiz gördükçe geliştirme isteği artıyor..olduğumuz yerde saymıyor ve sürekli gelişiyoruz...
mesela ben eskiden güzel giyinmeyi hiç bilmezdim..ama şimdi bir modacı kadar bilgi sahibiyim giyinme hakkında....neden ? çünkü kendimi o konuda hep yetersiz hissettim hırslandım araştırdım deneme yaptım yılmadım...şimdi çevrem benden giyim konusunda akıl alıyor..eskiden tenkit ederken...