Özel günlerdir bayramlar...
 

Özel günlerdir bayramlar...

Bu gece gözlerimden uyku aksa da yazacağım. Senin de okumaktan hoşlanacağın bir yazarın mutlaka olacak, aklın dünya meselelerine erdiğinde. Olmalı ki; kendi muhakeme gücünle yorumladığın dünyayı, kendi görüşüyle betimleyen, kimi zaman sana rehberlik eden, kimi zaman da senin duygularını dile getiren bir ses olsun düşünce hayatında. Her sabah keyifle okurum, Bekir Coşkun u. Bu bayram ziyaretini anlatıyordu: “Baba ocakları; toplumumuzun her şeye rağmen ayakta durabilmesinin gizemidir. Her şey çürürken... Biz yok olurken... Dönüp dönüp, ya da hatırlayıp hatırlayıp, değerlerimize sarıldığımız mübarek ocaklar...â€�







Gözlerim doldu okurken… Evet, ana kucağı ve baba ocağı; hayata gözlerimizi açtığımız, kolu kanadı kırık kuşlar gibi ayrı diyarlarda olsak da beraber olduğumuz, her şeye rağmen karşılıksız ve sınırsız sevginin tek adresi…







Çocukluğumu hatırladım; babamın usulca odama girip de beni yanağımdan öpüşü, sonrasında annemle “nisan yağmuruâ€� şarkısında dans edişi geldi, gözümün önüne. Hem de plaktan çalardık, şimdi plak da ne diyeceksin, öyle ya sen dvd çocuğusun!







Özel günlerdir bayramlar; ailelerin bir araya geldiği, çocukların bir avuç şeker ve harçlıkla mutlu olduğu, hüzünlerin unutulup, mutlulukların paylaşıldığı, anıların tazelendiği güzel günler… Büyüklerimiz hep “nerde o eski bayramlarâ€� der. Vardır bir bildikleri ki, eskiyi arar dururlar. Ve çocuklarını arar gözleri, kulakları kapıda. Kucaklaşma zamanıdır, uzaktakilerin yakınlaştığı, sevgilerin çoğaldığı, hasretlerin giderildiği gündür bayram.







Hayat karmaşasını bahane etmeden büyüklerini ziyaret et, ellerinden öp. Nice bayramlar gör bebeğim; sevdiğinle, sevildiğinle...



Kaynak: Bebek