Yerçekimini Öğrenirlermiş
 

Yerçekimini Öğrenirlermiş

Acaba biberonu yere atsam, annem yetişip yakalar mı?Sütü yere döksem nasıl bir ses çıkar?Muz yere yapışır mı? Deneyip, görelim.Elma püresi duvardan sekip yere düşer mi?Çilek top gibi zıplar mı? Annem de kahvesini içiyor, denemenin tam zamanı! Sebze çorbası, sütten daha hızlı mı yere ulaşır?Devam edeyim mi? Bu liste uzar gider...Bebekler katı gıdaya başlayıp, mama sandalyesine kuruldukları andan itibaren ‘bilim adamı' kimliğine bürünürler.Önlerinde ki yemekleri, daha doğrusu ellerine ne geçerse, yere atarlar.Ve bundan hiç bıkmazlar...(Yere döktükleri miktarın yarısı midelerine girse fena olmaz, di mi? )Aslında, küçük mucitler yüksekten yere bir şey atarak yerçekimini ve sebep-sonuç ilişkisini öğrenirlermiş.Bundan emin olana kadar da sürdürürlermiş.Meraklı mucitler bu yolla dünyayı keşfederlermiş.Bu yüzden onlara kızmamak gerekir.Ancak büyüse de şu huyundan vazgeçse diye her anne söylenmiştir, söylenecektir.Günde kimbilir kaç posta yer silmekten gına gelmiştir.Küçük mucit ise yere birşey atma deneyinde azimlidir.2 yaşına geldiğinde ise artık sebeb-sonuç ilişkisini öğrenmiş, annem ve babamın sınırını ne kadar zorlayabilirim deneyine geçmiştir.Yani, fen biliminden psikolojiye terfi etmiştir.3 yaşa geldiğinde, artık bu konuda master tezini vermeye hazır durumdadır.Bizim evde de bunlardan bir tane var.Hergün denek pozisyonundayız.Yere sıvı dökmek, oyuncak fırlatmak, tükürmek, çığlık atmak, uyumamak için direnmek, yemek yememek, suyu ağzından püskürtmek, istediği birşey olmadığı zaman yerde tepinmek, vurmak ve benzeri dövme hareketleri ise sınır zorlama deneylerinden bazıları. Bu durum ne zaman bitecek, ya da yerini hangi huylara bırakacak bilmiyorum.Sabırlı olup ‘sınır zorlama' harekatının sonlanmasını bekliyorum.Herkese de ‘az deneyli' bir haftasonu diliyorum.Sevgilerimle,İpek Karadenizipekkaradeniz@hotmail.com



Kaynak: Bebek