ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE
 

Şu Boğaz Harbi nedir?Var mı ki dünyaya eşi?

En kesif orduların yükleniyor dördü beşi,



-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara ya-

Kaç donanmayla sarılmış ufacık karaya,



Ne hayasızca tahaşşüt ki ufuklar kapalı!

Nerede - gösterdiği vahşetle "bu , bir Avrupalı"



Dedirir-yırtıcı, his yoksulu ,sırlan kümesi

Varsa gelmiş açılıp mahpesi yahut kafesi!



Eski Dünya,Yeni Dünya bütün akvam-ı beşer

Kaynıyor kum gibi...Mahşer mi hakikat mahşer



Yedi iklimi cihanın dururyor karşında

Ostralya yla beraber bakıyorsun;Kanada



Çehreler başka , lisanlar, deriler rengarek

Sade bir hadise var ortada : Vahşetler denk



Kimi Hindu, kimi Yamyam , kimi bilmem ne bela...

Hani tauna da zuldür bu rezil istila...



Ah o yirminci asır yok mu , o mahluk-u asil

Ne kadar gözdesi mevcut ise hakkiyle sefil



Kustu Mehmetçiğin aylarca durup karşısına

Döktü karnındaki esrarı hayasızcasına



Maske yırtılmasa hala bize afetti o yüz

Medeniyet denilen kahpe , hakikat yüzsüz



Sonra mel undaki tahribe müvekkel esbab,

Öyle müthiş ki: Eder her biri bir mülkü harab



Öteden saikalar parçalıyor afakı;

Beriden zelzeleler kaldırıyor a makı,



Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;

Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin



Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam;

Atılan her lağamın yaktığı yüzlerce adam



Ölüm indirmede gökler , ölü püskürmede yer;

O ne müthiş tipidir:Savrulur enkaz-ı beşer...



Kafa , göz , gövde , bacak , kol , çene , parmak,el , ayak

Boşanır sırtlara , vadilere , sağnak sağnak



Saçıyor zırha bürünmüş de o namert eller,

Yıldırım yaylımı tufanlar alevden seller



Veriyor yangını durmuş da açık sinelere

Sürü halinde gezerken sayısız tayyare



Top tüfekten daha sık gülle, Yağan mermiler...

Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güller



Ne çelik tabyalar ister , ne siner hasmından;

Alınır kal a mı göğsündeki kat iman?



Hangi kuvvet onu,haşa edecek kahrına ram?

Çünkü te sis-i ilahi o metin istihkam



Sarılır,indirilir mevki-i müstahkemler,

Beşerin azmini tevkif edemez sun-u beşer;



Bu göğüslerse Hüda nın ebedi serhaddi;

"O benim sun-u bediim, onu çiğnetme !"dedi



ASIM ın nesli ...Diyordum ya...Nesilmiş gerçek;

İşte çiğnetmedi namusunu ,çiğnetmeyecek



Şüheda gövdesi bir baksana dağlar, taşlar,

O rükü olmazsa, dünyada eğilmez başlar,



Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor,

Bir HİLAL uğruna ,ya RAB, ne güneşler batıyor!



Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker!

Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer,



Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhid i...

Bedr in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi



Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?

"Gömelim gel seni tarihe" desem sığmazsın



Herc ü mec ettiğin edvara da yetmez o kitap...

Seni ancak ebediyetler eder istiab



"Bu taşındır !" diyerek Kabe yi diksem başına,

Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına.



Sonra gök kubbeyi alsam da, rida namıyle

Kanayan lahdine çeklsem bütün ecramiyle;



Ebr-i nisanı açık türbene çatsam da tavan,

Yedi kandilli Süreyya yı uzatsam oradan;



Sen bu avizenin altında bürünmüş kanına,

Uzanırken gece mehtabı getirsem yanına,



Türbedarın gibi ta haşre kadar bekletsem;

Gündüzün fecr ile avizeni lebriz etsem;



Tüllenen Mağribi ,akşamları, sarsam yarana...

Yine bir şey yapabildim diyemem hatırına



Sen ki son ehl-i salibin kırarak savletini

Şarkın en sevgili sultanı Selahaddin i



Kılıç Arslan gibi iclaline ettin hayran...

Sen ki İslam ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,



O demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın;

Sen ki ruhunla beraber gezer ecramı adın;



Sen ki, asara gömülsen taşacaksın...Heyhat!

Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihat...



Ey şehit oğlu şehit, isteme benden makber,

Sana ağuşunu açmuş duruyor Peygamber



MEHMET AKİF ERSOY

Kaynak: Hekimce