Hayatimdegisti.com kişisel gelişim ritmotrans telkinli Cd'leri

Son 10 yıldır ağzımdan nerdeyse hiç çıkmayan çıktığında da özlemi ile gözyaşlarımla ıslanan sözcüktür Anne(annem).Bu gün bir kez daha içim burkuldu birkez daha yokluğunnun o derin yanlızlığı ile yıkıldım ,ağlamadım ama anne ,seni ambulans ile götürdüğüm hastahanedeydim bugün ,herşey değişmiş,yenilenmiş olsa bile hastahaneler hep hüzün kokar .Hemen hemen herkes derki ay ne biçim kokuyor bu hastahaneler asıl kokan o ilaç kokusu değildir .Doğum kliniğinde umut kokar, anne olma sevinci,anne sütü kokar koridorlar,babların heycandan ter içindeki gömlekleri kokar,eşin dostun ailenin büyüme sevinci kokar ,ya acil he orası tam bir mahşer yeri gibidir,ölümle kalmanın arasında olunan bir nevi sıraat köprüsüdür kimisi için ,kan arayanların içindeki korku kokar ,çaresizlikten ellerini başının arasında sıkan bir amcanın gözyaşları kokar ,karmaşa,heyecan,ölüm,kalım savaşı savaş meydanlarının o keskin acısı kokar.Kanser hastalarının bulunduğu bölümde ise çaresizlik içinde yüreciklerdeki umut kokar hayata sıkıca bağlanan bağlanmak zorunda kalan başka çareleri olmayan kısacası çaresizlik kokar,yoğun bakım servislerinde başuçlarında dua edenlerin sukuneti ile sarılmış tevekkül kokar kadere eğilen boyunlarda.Ameliyat hanelerde yaşama dönme için kanla terle yetiştirilen bir organla hayat döndürülen bir hastanın sevinci yaşanırken ,morgta ise kim bilir ellerinmizin arasında kayıp giden sevenlerimizin bedenleri boylu boyunca yatarken sessizlik kokar,Hastahane kafeteryalarında ziyaretçilerin ellerindeki birre fincan çay ile acıların dertlerin kokuşulduğu yorgun bitik yüzlerle zoraki tebesesümler eşliğinde edilen kısa sohbetler kokar,ister poliklinik ister klinikerde olsun her zaman garip bir sesizlik vardır hatta hepimizin bildiği o hemşire resmi ile süslenir işaret parmağı şşşşşttttt yapan hemşire(artık yok ya o resim)demekki var bir bildiği o resmin yaşan yaşanmak zorunda kalınan geceler olmayan doğmayan sabaharın şahidi o resimdeki hemşire.
telaş,umut,ölüm,heyecan,yılgınlık,çaresizlik,bitki nlik,huzur,umut,kokar hastahaneler sadece o keskin ilaç kokusu değildir içimiz yakan bilirizde bilmemezlikten geliriz bir de derizki hep allah düşürmesin eksikte bırakmasın tıpkı hayat gibi ölümle yaşamın iç içe olduğu o soğuk karanlık koridorlarda kokan işte budur .

Bu gün yukarı çıktığımda adımlarım geri geri gidiyordu,yoğun bakım servisine geldiğimde açamadım kapısını biliyordumki sen bulut rengi gözlerinle bana bakıyor olacaktın annee ,korktum ,boğazım düğümlendi,yutkunamadım işte o an o koridorda derin bir nefes aldım anne sen kokuyordun seni içime çektim öyle özlemişimki kokunu birkez daha çektim o kokuyu sonra kaçarcasına hızlı adımlarla senin kokunu acılarımı orada bırakıp kaçtım ,ama biliyordum ki ne senin kokun nede özlemnin içimde asla dinmeyecek .buğün hastahane ANNEM kokuyordu onca kokunun arasında sadece özlemle onu çektim içime.