[RenaC]

İçimizde hem kötülük hem de iyilik yapma istidatı var. Peki biz hangisini daha çok besliyoruz?

Yaşli Kizilderili Reisi kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiriyle boguşup duran iki köpeği izliyorlardı.Köpeklerden biri beyaz, biri siyahtı ve oniki yaşindaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde boğuşup duruyorlardı. Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından ayırmadığı, iki iri köpekti bunlar.

Çocuk, kulübeyi korumak için biri yeterli görünürken niye ötekinin de oldugunu, hem niye renklerinin illa da siyah ve beyaz oldugunu anlamak istiyordu artık. O merakla sordu dedesine. Yaşli reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını sıvazladı.

`Onlar,` dedi, `benim için iki simgedir evlat.`

`Neyin simgesi?` diye sordu çocuk.

`Iyilik ile kötülügün simgesi. Aynen su gördügün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düsünürüm. Onun için yanımda tutarım onları.`

Çocuk, sözün burasinda, mücadele varsa, kazanani da olmali diye düsündü ve her çocuga has bitmeyen sorulara bir yenisini ekledi:

`Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?`

Bilge reis, derin bir gülümsemeyle baktı torununa:

Hangisi mi evlat? Tabiki ben hangisini daha iyi beslersem!

[RenaC]

Ben içimde olumlu düşüncelerimi,umutlarımı ve hayallerimi besliyorum..Yarın bana mükemmel bir şekilde dönecekler...

[planner]

Çok güzel ya.:)

Ben maalesef içimde kötü duyguları besliyorum. Bazen mesela yolda yürürken bir an silkeleniyorum. Ne düşünüyorum diye duruyorum. Genelde olumsuz duygular, geçmişteki hatalar... Sonra bir arabanın sesi ya kuşun sesini farkediyorum. Bir kaç saniye bu anı yaşayabiliyorum. Ama tekrar eski halime dönmem çok uzun sürmüyor.

Umarım düzelecek bu durum. Gayret ediyorum.

Teşekkürler RenaC.