[Berilce]

HUYSUZLUKLARIN HAKKINDAN GELMEK, ONLARI YENMEK, ONLARA HAKİM OLMAK, OTOKONTROL

Mutlu ya da mutsuz olduğunda şu gerçeği hatırla. “Bu da geçer…geçecek.” Bu anahtar, değişik konum ya da ruh hallerini yönetmene yardımcı olacaktır. Aksi halde onların kurbanı olursun.

Pek çok danışmana sahip büyük bir kral, zenginliğinden tedirgin olmaya başlar. Komşu şehir ise o sırada savaş hazırlığı içindedir. Kral ölümden, başarısızlıktan, umutsuzluk ve yaşlılıktan korkmaktadır. Üstün zekalı emir kullarından birini çağırıp ona derdini açar: “Neden bilemiyorum ama bir yüzüğe ihtiyacım var. Mutsuzken ona baktığımda beni keyiflendirecek, mutluyken baktığımda i,se hüzünlendirecek bir yüzük olmalı bu.”
Özetle öyle bir anahtar ister ki, her kapıyı, yani mutluluk kadar mutsuzluk kapısını da, aynı oranda açabilsin. Aslında istediği kendine sahip olmak, abartılı duygularını denetleyebilmek becerisidir. Değişik ruh hallerinin kurbanı değil, efendisi olmak istemektedir. Kentin tüm bilgeleri bir araya gelip kralın derdine çare ararlar. Sonunda mistik bir sofuya başvurulur. Sofu, parmağındaki yüzüğü çıkarıp şöyle buyurur: “Bunu kralınıza verin, ne var ki mucizenin oluşması için bir kural var. Ancak çok darda kaldığında, yüzüğün taşını kaldırıp baksın. Can çelişirken, hiç çözüm yokken, hiç umut kalmamışken baksın. Yoksa mesajı kavrayamaz. Zırt pırt taşı kaldırıp bakılacak bir yüzük değil bu.”
Kral itaat eder, en çaresiz günlerinde bile, bir “belki” söz konusu olabilir diye taşı kaldırmaz. Daha sonra savaşta yenik düşer, krallığından olur. Artık canını kurtarmaktan öte çabası kalmamıştır. Düşmanlar peşindedir, sevgili atı bile ölmüştür. Yaya gitmektedir, sürüne sürüne. Son dakikada yüzüğü anımsar, Artık bakılası koşulların oluştuğuna inanır ve taşı kaldırır, işte mesaj önündedir:

BU DA GEÇECEK!...

[lanterna viridis]

bu da geçer....geçecek

tşkler....