Şamil Dağ ın Doğum Hikayesi

[bluemoon24]

Şamil Dağ ın Doğum Hikayesi

Canım oğluma 27/04/2007 tarihinde kavuştum. Herkes anlatırdı da inanmazdım. Dünyanın en güzel duygusu bu olsa gerek onu kucağıma aldığım andaki hislerimi anlatmam mümkün değil.



Çocuk sahibi olmam zordu çünkü yumurtalıklarımda kist vardı tıp diliyle endometrioma hastasıydım. Gittiğim doktorlar bana normal yoldan hamile kalamazsın, aşılama ya da tüp bebek yaparız tutar mı tutmaz mı belli olmaz dediler. Tabi ki yaşadığım hayal kırıklığını anlatmama gerek yok. Şuan Türkiye de 10 kadından 8 i bu problemle karşılaşıyordur. Bu durumda ne yapacağıma eşimle karar vermeye çalışırkenki onun bana verdiği desteği asla hafife alamam. Her şeyi oluruna bırakmaya karar verdik.



7 ay sonra hamile kaldım hem de tedavi olmadan. Öğrendiğimde dünyalar benim olmuştu. Hiç beklemediğim bir anda testte çıkan çift çizgiyle bütün aile sevince boğulduk.9 ay süren hamileliğim boyunca sadece 6. haftada yaşadığım düşük tehlikesi dışında tamamen sorunsuz bir hamilelik geçirdim. Bebeğim beni hiç üzmedi. Hamileliğim süresince aldığım 30 kilo dışında yaşadığım hiç bir sıkıntım olmadı. Eğer karnım da büyümeseydi hamile olduğumu anlamayacaktım.



Doğumumu doktorumun dediği şekilde sezaryen yöntemiyle yaptım. Sezaryen gecesi suyum geldi ama açılmam olmadığı için sezaryen şart olmuştu. Saat 8,30 civarında ameliyata girdim,9,30 da Uygar ım kucağımdaydı. Onu doyasıya kokladım. Mis gibi kokuyordu, onu gördüğüm anda aşık oldum. Allah ım yok böyle bir şey diyip içimden defalarca şükrettim.



Şu an Uygar ım 3 aylık her gün daha da bağlanıyorum ona o kadar tatlı ki bana bakışı gülüşü bunlar anlatılmaz yaşanır. Çalışan bir anne olmak ve onun büyümesini izleyememek çok üzücü ama mecburum onun ve kendi geleceğim için mecburum.



Bebeği olmayıp da tedavi gören herkesin Allah yardımcısı olsun. Bu duygu öyle bir duygu ki Allah herkese tattırsın...



Kaynak: Bebek