Asuman'la uçuşa hazır olun!

[Bluesky24]

Asuman'la uçuşa hazır olun!

Belindeki kemeri, kıyafetleri, klibindeki atları ve boğalarıyla Asuman Krause yine bir alem! Tutamıyor kendini, her şeyi çat çat söylüyor. Hiçbir şeyi takmıyor ve hiçbir şeyden korkmuyor. Gerektiğinde kırbacını koyacak yeri de çok iyi biliyor.











"Kukla" ilginç bir albüm olmuş. Şarkılar, klip, konsept...

"Kukla"da baştan aşağıya her şeyle Erol Köse ilgilendi. Aranjörlüğü Erhan Bayrak yaptı. Söz ve besteler için genç isimlerle çalıştık. İlk klibi Tolga Karel'in 'Kukla' şarkısına çektik. Latin-pop ağırlıklı bir albüm hazırladık. Bu albümde kendimi tamamen Erol Köse'ye teslim ettim. Çünkü bence bu işin ustası o. Tecrübesini göz önüne aldığınızda "O ne diyorsa doğrudur, o bir şeyler düşünüyorsa bildiği vardır" dememeniz mümkün değil.



Hiç içinize sinmeyen şeyler oldu mu?

Gerçekten olmadı. Çünkü her şeyde benim de fikrim alındı. Beraber neyin olması gerektiğine karar verdik. Benim "Şöyle de yapalım, böyle de geliştirelim" dediğim zamanlar oldu. Karşılıklı fikir alışverişinde bulunduk. Erol Köse'ye güveniyorum. Çünkü Türkiye'de patlatmadığı isim yok.



"Kemer" konseptini sevdiniz mi mesela? Albümde 'Kemerlerinizi Bağlayın' adlı bir şarkı da var. Nasıl oldu "kemer"inizle buluşmanız?

Kemersiz çıkmıyorum. Böyle bir durumum var (gülüyor). Kemer, Erol Köse'nin fikriydi. D&G'nin kemer ve kırbacını görünce hemen aklına ben gelmişim. Bütün kıyafetler buna göre seçildi. Ama şarkıyla kemerin birleşmesi tesadüf oldu. "Kemerlerinizi sıkı bağlayın, uçuşa hazır olun, yerinizde duramayacaksınız, Asuman geliyor" gibi bir duruma bağladık. Kemerimden çok memnunum. Hayatta her yerde bir emniyet kemeri şart (gülüyor). Aldığım tepkiler de şahane.



Klip çekiminde o kadar dansçı, at, boğayla zorlanmadınız mı?

Atlar ve boğalar özellikle stüdyoya getirildi. Erol Köse'nin fikriydi. Dış mekanda çekim yapmak istemedi. Yurt dışındaki kliplerde bile daha önce hiç yapılmamış. "Erol Köse yaptı mı, boğanın bile hakkından gelir" dedi. Çekim sırasında boğanın biri huysuzluk çıkardı. Herkes elindekileri fırlatıp kaçtı. Bir de baktık ki, stüdyoda sadece ben ve Erol Köse var. Her işin böyle zorlukları var işte.



"Sen de mi şarkıcı oldun!" düşüncesi bu albümde kırıldı mı peki?

Aslında bu benim ilk albümümde yavaş yavaş kırıldı zaten. Bu albümde daha da çok kırıldı. Müzik biraz kilometre işi. Bazı aşamalardan geçmeniz gerekiyor. Zaman aşımına uğramanız şart. Mankenlikle beni tanıdı herkes ama daha ilk albümde "Ok" dediler. Bu albümde artık "Şarkıcı Asuman"ı kabullendiler.



Mankenliği neden bıraktınız?

Mankenliği şarkıcı olmak için bırakmadım. Mankenlikten sonra tiyatro ve dizi oyunculuğu, sunuculuk da yaptım. Artık beni tatmin etmedi mankenlik. Ben podyumlara fazla geliyordum. Yeteneklerimi kullanacağım arena podyum değildi. Televizyondan sonra albüm hazırlıklarına başladım.



Hep bir ekran önünde olma isteği var ama sizde. Neden bambaşka bir iş yapmayı düşünmediniz?

Ben sahne kadınıyım. Geçmişe baktığımda hep böyle değildi aslında. Hayattaki tek amacım dünyanın sayılı basketbolcularından biri olmaktı. 13 yıl basketbol oynadım, Almanya'da milli takıma kadar yükseldim. Benim için basketbol bir aşktı ama bitti. O zamanlar bir de biyoloji öğretmeni olmak istiyordum. Basketbola küsünce fiziğim güzel olduğu için yarışmaya katıldım. 1998'de "Türkiye İkinci Güzeli" oldum. Ardından Türkiye'ye geldim. Biraz zorlandım aslında. Onca yıl basketbol oynayınca daha maskülen bir tavrınız oluyor elbette. Hareketlerim hiç zarif değildi.



Maskülen halden dişiliğe geçişiniz nasıl oldu?

Ben maskülen kadınları da çok dişi ve seksi buluyorum. Ama o zamanlar bende zarafet anlamında hiçbir şey yoktu. Belki de ben öyle düşünüyordum. İlk defileye çıktığımda herkes elleri belinde zarif dönüşler falan yapıyordu. Ben sokak yürüyüşü gibi haldır huldur yürüyorum. Ben elimi belime koymaya bile cesaret edemiyordum, sanki sakil duruyordu. Benim şansıma o dönem moda kanalları çok izlenmeye başladı ve mankenler podyumda yurt dışındakiler gibi yolda yürürmüşçesine görünmeye başladılar. Böylece işi kıvırdım. Zamanla daha zarif olmayı öğrendim. Tabii benim de içimde varmış (gülüyor).



Her şeyi çabuk kapan bir yapınız var gördüğümüz kadarıyla. Yoksa ilk topuklu ayakkabınızı o dönemde mi giydiniz?

Basketbolcuyken bütün gün eşofmanla geziyordum, hiç topuklu ayakkabı giymemiştim, yürümesini bilmiyordum. İlk olarak 21 yaşımda giydim. Üstünde duramıyordum bile. Yavaş yavaş hepsi oldu. Kadınsınız sonuçta. Dünden bugüne bakarsanız, tüm ünlüler bir zaman tünelinden geçmiş. Zarif kadın olmayı başardım ama sonra bu da bana yetmedi.



Neydi size yetmeyen?

Podyum iyi gidiyordu ama bende daha fazlası vardı. İçimdeki enerjiyi bir yerde kullanmalıydım. Önceden böyle bir yeteneğim olduğunu bilmiyordum, ama oyuncu oldum. Tıpkı şarkı söyleyebildiğimi bilmediğim gibi. Doğru zaman ve yer şartları oluşunca şarkı söyleyebildiğimi fark ettim. Demek ki şarkı söylemek için pişmek ve bir duruş kazanmak gerekiyormuş. Ben tam sahne kadınıyım. Şarkı söylemenin beni bu kadar mutlu edeceğini bilseydim koşar adımlarla gelirdim buraya. Ama bunu tam zamanında hissettiğimi düşünüyorum.



Nasıl oldu hissetmeniz?

Mankenlik yaptığım sırada sadece güzel olduğum için çok albüm teklifi geldi. Türkiye'de dolduruşla giden şeyler var. O dönem albüm yapmak çok popülerdi. Ama ben hiçbir şeyi moda olduğu için yapmadım. Teklifler geldiğinde "Sen benim sesimi hiç dinledin mi? Ne cesaretle bana bunu sunabiliyorsun?" diye karşı çıkardım, sinirlenirdim. "Aman canım, güzel kadınsın, ne olacak? Sen sahneye çık yeter" derlerdi hep. O zamanın doğru zaman olmadığını biliyordum.



Bu anlamda güzelliğinden nefret ettiğiniz zamanlar oldu mu hiç?

Hayır, hiç nefret etmedim. Halimden çok memnunum Allah'ıma şükür! Ama sırf güzel olduğu için birçok kadın girişti bu işe.



Şimdi "Ben oldum" diyor musunuz?

Demiyorum, asla demem. Teklifler geldiğinde de bunu demeyeceğimi biliyordum. Şan eğitmeni Nilgül Selimoğlu'na gidip "Bende cevher var mı?" diye sordum. "Ben biliyorum, bir şey var, ama sen söyle. Gözümü boyama" dedim. "Bu işlere girme, sunuculuk yap, dizide oyna de bana" dedim. "Sen istediğimiz alaturka sese sahipsin" dedi. Cahil cesaretiyle girmiş değilim bu işe. Mesela günlük yazıyorum diye kitap yazmamı istediler o zamanlar. Günlüklerimi 70 yaşımda yayınlasam anlamı olur ama ben şimdi neden bunu yapayım ki! Üstelik yazar değilim.



Kitap dedikoduları var, reklam olsun diye. Bir de ünlüler arasındaki atışmalar...

Reklam olsun diye yapmıyorum. Ben gerçek düşüncelerimi söylüyorum. Hande Yener'e, Demet Akalın'a durduk yerde abuk sabuk laflar atmıyorum. Bir gidişat var ve ona uyuyorum. Bir şeyler sorulduğunda cevap vermeyebilirsin ama böyle de olmuyor. Ben şov dünyasına girdiğim ikinci gün tanındım. Güzellik yarışmasında birinci ve ikinci olan arkadaşların adı bile anılmadı mesela. Benim tanınmak gibi bir derdim olmadı hiçbir zaman. Işık, aura, enerji... Ne derseniz deyin. Okulun da en popüler kızıydım, mahallenin de... Şimdi de... Ben bu işlerin kadınıymışım. Ben göz önünde olmak istemesem de hemen parlarım. Çekingen değilim çünkü. Düşündüğümü söylerim.



Son zamanlarda pek magazinde yer almıyorsunuz ama?

İstemediğim konularla ilgili hiç konuşmuyorum. Ne kadar konuşup konuşmamam gerektiğini ben belirliyorum. Benim yaptığım her iş on numara. İşime çok güveniyorum.



Kendinizi tutabiliyorsanız, süper...

Tutamadığım zamanlar da oluyor. Şov işi magazin basınıyla beraber gidiyor. İnsanlara cevap vermezsen, röportaj yapmak istemezsen bir de bakmışsın sistemde yitip gitmişsin. Bir sistem var ve o sistemin içinde ilerlemek zorundasın. Ben magazini seviyorum. Bu kadar! Çünkü bu işi seviyorum.



Aşklarınızla magazin programlarında görülmüyorsunuz. Bu bir karar mı, yoksa hayat sakin mi geçiyor?

Ben hiçbir zaman "Bu benim sevgilim diye ortaya çıkmadım. İstesem de istemesem de haberler çıkıyor. Biraz gidişine bırakıyorum. Dergilere beraber röportaj veren ünlüler var. Evde birbirlerine ne dediklerine kadar anlatıyorlar. "Ben sevgilime böceğim, arım, peteğim derim" gibi. Ben hiçbir zaman onlardan olmadım. Millete ne benim sevgilime ne dediğimden! Uzun bir süre albüm için kampa girdim. Bir projem yokken ben insanlara ne anlatayım. Yoksa, Koç burcuyum, severim ilgi odağı olmayı...



Şöhret bu kadar güzel mi? Hiç mi kötü tarafı yok?

Ben şöhreti seviyorum. Şöhretten sıkılırsan bu işi bırakırsın zaten. Ben 60 yaşıma geldiğimde de ortamın en popüler insanı olacağım (gülüyor). Şöhret olmaktan sıkılmış ünlüler görüyorum çevremde. Birilerinin imza istemesi kadar doğal bir şey yok.



Çok dobra dobrasınız. Albümdeki "Asuman" da biraz böyle bir kadın gibi. Feleğin çemberinden geçmiş, mutsuz olmuş, aldatılmış ama buna hiç aldırmayan bir kadın...

İşte o kadın tam benim! Aşk acısıyla kendini eve kapatan, dört duvar arasında yaşayan biri değilim. Kendimi çok seviyorum. Çok mu megalomanım ben ya (gülüyor)? Beni benden başkası üzemez. Ben çok üzerim. Egoistim biraz (gülüyor). Kaprisli değilim. Hayatta her şeyin bir sebebi var. Başıma kötü bir şey geldiğinde bile "Bunun olması gerekiyormuş" diyorum. Ben kaderimi kendim yaratıyorum. "Bekleyelim de görelim" diye bir şey yok. Her şeye pozitif bakıyorum. Hayatın iyi yanlarını ortaya çıkarmaya çalışıyorum. Hayattan ders alıyorum.



Derslerin sonucunda korkular oluşuyor mu? Mesela aşık olmaktan, sevmekten evlenmekten?

Hayır korkmuyorum. Daha da katı oluyorum. Korkular hayatı istediğin gibi yaşamana engel olur. Yaptığın işlerde başarısız olursun o zaman. Korkarsan bir daha denemeyebilirsin.



Albümde 'Sevmekten korkuyorum' sözlerini görünce...

Orada alaycı bir duruş var. Kimin umurunda aşık olup evlenmek gibi bir durum var. Mimiklerle desteklenecek sözler onlar. Hiçbir şeyi takmıyorum.



Albüm tam sizlik yani?

Evet, cesurum. Aşk acımı çekerim, ama önemli değil, tekrar aşık olurum.



Rahat geçişler yapıyor musunuz aşklar arasında?

Katı, elinde kırbacı olan bir kadınım ama duygusal bir durumum da var. Duygusallığı biraz kendi kendime yaşıyorum, dışarıdaki insanlara yansıtmıyorum. Ben oynarken bile acıyı yaşayabilirim.



"Asuman" ne zaman o kırbacı eline alır peki?

Benim aslında elimde hep görünmeyen bir kırbacım var. Ne zaman göstereceğim belli olmaz, net bir cevap veremem.



Şu anda aşık mısınız?

Değilim.



Uzun süredir mi?

Aşk güzel bir şey. "Aşık olmaktan korkuyorum. Kendimi aşka kapadım" türünde açıklamalar yapmıyorum. Aşk asla bitmez, aşk yenilenir. Kişiler değişir. Herkesin hayatında aşk hiç umulmadık bir anda gelir. "Kemerimi bağladım aşk gelmesin diye. Sıkı sıkı kilitledim, kilidini de attım" demem. Bunu ancak depresyona girmiş, aldatılmış insanlar söyler. Her şeyi kabullenip hayata devam etmek mi gerekir, yoksa "Allah'ım, bana bunu nasıl yapar?" durumunu yaşamak mı? Her kadın aldatılabilir.



Hiç ilişkilerde aldatıldığınızı hissetiniz mi?

Bilmiyorum aldatılıp aldatılmadığımı. Ama şimdi 20 yaşımda olmadığım kadar gerçekçiyim. "Artık beni nasıl aldatır?" demiyorum. Biz kadınlar birlikte olduğumuz erkeğin huyunu suyunu, tüm mimiklerini biliriz. Şöyle bir huyumuz vardır: Bir şey sorduğumuzda kaçamak cevap alınca kıllanırız. Aldatılma düşüncesini kendi kafamıza kendimiz sokarız. Her kadın sevgilisinden şüphelenip "Acaba beni aldatıyor mu?" sorusunu kendine sormuştur.



Evlilik düşünüyor musunuz?

Hayır, daha yapmak istediğim şeyler var. Evlilik bana engel. Kocanız size ne kadar güvenirse güvensin, bir yere gittiğinizde herkesle merhabalaşmanızdan bile kıllanabilir. Çünkü çok göz önünde işler yapıyoruz. Çok iyi evlilikler de var tabii. Ama kuru ve yaşı iyi ayırmak lazım. Şimdilik işim ilk planda. Evliliğe henüz hazır değilim.











Kaynak: Joy Dergisi