Işığı Arayanların Karanlık Yanı Kitabından Alıntılar

[Belgin ∞]

Canım sen sadece son mesajı okudun sanırım.

Bu konunun bir bütün olarak okunması gerek ablacım. Shamanic'in verdiği kitabın önemli yerlerini alarak alıştırmalarıyla beraber yazıyorum buraya. Son yazdığım mesaja göre değerlendirme ablacım. Mesajın başında 6/2 yazıyor dikkat etmişsindir, daha öncesi de var anlamına geliyor canım benim.

Asıl amacımız kendimizi zaten olduğumuz gibi, tüm veçhelerimizle kabul etmek değil mi canım? Bilincimizin yani özümüzün kabul ettiği şey bizi fazla yıpratmaz, yormaz. Aslolan sinirli olmamızın veya ukala olmamızın bize ne gibi hediyeleri olabilir bunları bulabilmek, reddetmenin zorluğunu bir yana bırakarak kabullenmenin aydınlığını yaşamak ablacım.

Kitabı alıştırmalarını yaparak sırayla okursan eğer faydasını göreceğini biliyorum tecrübeyle sabit

Sevgiler

[kayrasu]

redflowers Nickli Üyeden Alıntı

Canım sen sadece son mesajı okudun sanırım.

Bu konunun bir bütün olarak okunması gerek ablacım. Shamanic'in verdiği kitabın önemli yerlerini alarak alıştırmalarıyla beraber yazıyorum buraya. Son yazdığım mesaja göre değerlendirme ablacım. Mesajın başında 6/2 yazıyor dikkat etmişsindir, daha öncesi de var anlamına geliyor canım benim.

Asıl amacımız kendimizi zaten olduğumuz gibi, tüm veçhelerimizle kabul etmek değil mi canım? Bilincimizin yani özümüzün kabul ettiği şey bizi fazla yıpratmaz, yormaz. Aslolan sinirli olmamızın veya ukala olmamızın bize ne gibi hediyeleri olabilir bunları bulabilmek, reddetmenin zorluğunu bir yana bırakarak kabullenmenin aydınlığını yaşamak ablacım.

Kitabı alıştırmalarını yaparak sırayla okursan eğer faydasını göreceğini biliyorum tecrübeyle sabit

Sevgiler

hıııı ayy ben size diyorum algılama problemim çıktı diye yaşlılık belirtileri herhalde valla kitabı 2 gündür okuyorum bir türlü ne demek istiyor çözememişdim sen çok yaşa emi

[Belgin ∞]

Kendine haksızlık etme ablacım, sorgulayıcı yapından dolayı algıda bir problem olduğunu sanmıyorum

Sanırım bir an önce bitirmek istedin kitabı canımcım, ondan öyle hızlı hızlı okudun herhal. Sonuç itibariyle mütabakata vardık di mi ablacım, ne yapıyoruz şimdi? En baştan başlıyoruz, alıştırmaları yaparak sırayla gidiyoruz. Çok eğlenceli inan bana, hele sonucu görünce değdiğini anlıyorsun

Hepimiz çok ve layıkiyle yaşayalım ablacım

[kayrasu]

haklısın ablacıgım biran önce bitirmek özlemcigimin verdigi diger kitaplara geçmek istedim daha seminer ödevlerim bitmedi söz kitabı başdan alıyor alıştırmaları yapa yapa ilerliyorum gerçi 152.ci sayfadaydım emmeee

bu arada redflowers çok teşekkür ederim melegim hiç aklıma gelmiyecek bir özelligimi bana ögretmiş bulunuyorsun haklısın yazını okuyunca durdum aaa evet ben sorgulayıcı bir yapıya sahibim tabi ya dedim gerçi algılama olayımın hala arkasındayım ama diger bir sorunum dedigin gibi sorgulayıcı biriyim bununla ilgilide çalışmalıyım tekrar teşekkür ederim melegim

[Belgin ∞]

Dıııııııııttttttt yanlış cevap

Ablacım sorgulayan yapının sana getirdiği hediye nedir?
Sen bu konuyu sorgulamasaydın yapman gerekeni görebilir miydin?

Sorgulamak demek bir adım daha gerçekliğe götürür bizi, demek ki sorgulama yapmak sorun değil bize verilen bir hediyedir. Bu hediyeyi kullanarak yeni bir bakış açısı kattın kendine.

İşte aynı buradan yola çıkarak diğer sorun olarak gördüğün veçhelerinin de hediyelerini görebilirsin ablacım.

Sevgiler.

[Belgin ∞]

6/3 (6/1 ve 6/2 önceki sayfadadır)

İçsel seslerinizle bir iletişim başlattığınızda, güvenmek daima büyük bir sorun olur. En ortak soru şu olabilir: ‘Gerçekten içsel gerçeğimi işittiğimden nasıl emin olacağım?’ alt-kişiliklerinize yaptığınız birkaç ziyaretten sonra bir alt-kişilikle mi konuştuğunuzu, yoksa olumsuz bir gevezeliği mi dinlediğinizi ayırt etmeniz kolaylaşır. Olumsuz iç sesiniz size nadiren olumlu bir mesaj ya da armağan verecektir. İçinizde hakiki bir yere erişmenize yardımcı olacak birçok yol vardır. Meditasyon zihni ve onun içsel gevezeliğini susturmanın ideal bir yolu olabilir. Derin nefesler alarak zihninizi sessizleştirip bedeninizi gevşetmeniz kafanızın dışına çıkmanıza yardımcı olacaktır. Denenebilecek bir başka hızlı ve kolay yol dans etmektir. Güzel, hafif bir müzik koyun ve kendinizi yarım saat kadar bırakarak dans edin. Sonra oturup gözlerinizi kapatın, ve nefesinizi izlemeye başlayın. Bir kez gerçekten sessiz bir yere eriştiğinizde, kafanızın sesini kalbinizin sesinden ayırt etmeye başlayacaksınız. Bu biraz uygulama gerektirir, ama bir kez bu ayırt edişi başardığınızda, bu alt-kişiliklerinizi keşfetme sürecini çok kolaylaştıracaktır. Kafanız kalpsiz olabilir. Kalbiniz ise, zaman zaman katılaşsa da, daima şefkat dolu olacaktır.

Alt-kişiliklerinizi ardına dek açık kollarla karşılamak önemlidir. Bunun söylenmesi kolaydır, ama yapılması her zaman kolay değildir. Bu en kötüyü beklemenin sizin lehinize işleyebileceği bir zamandır. O zaman karşılaştığınız şey, büyük olasılıkla, düşündüğünüzden çok daha iyi olacaktır. İnsanlar karşılaştıkları alt-kişilikler kadrosu karşısında çoğunlukla şoke olurlar, ama bunun nedeni, genelde, onların bir otobüs dolusu melekle karşılaşmayı beklemeleridir. Alt-kişilikler kafasız bedenlere sahip olabilir ya da hayvan, canavar veya uzaylı gibi görünebilirler. Bir imgeleme sırasında psişenizde her ne deneyimliyorsanız, bu sizin için doğru imgedir. Karşılaştığınız kişilikleri ya da deneyimlediğiniz şeyi yargılamamak önemlidir.

Tanıdığınız kişileri –eski sevgililerinizi, eski patronlarınızı, aile üyelerini- görmek de sık rastlanan bir şeydir. Bu çoğu kez sizin iyi geçinemediğiniz biri olacaktır. Bu tanıdık yüzler bilinçaltınızda belirdiklerinde, onları görmezden gelerek geçiştirme dürtüsüne direnin. Onlarla birlikte kalın ve size ne öğretmeye çalıştıklarını bulun. Onları şimdilik unutmayı başarabilirsiniz, ama eğer onların sorunlarını halletmezseniz, onlarla hayatta tekrar tekrar karşılaşacaksınızdır. Bu istemediğiniz alt-kişilikleri atıp yenilerini alabileceğiniz bir iskambil oyunu değildir. Aslında görmeyi en az istediğiniz kişilikler size verecek en büyük dersleri olandır !!!

[Belgin ∞]

6/4

Özelliklerinizi sahiplenip benimsemek için kullanabileceğiniz bir başka yararlı yol da sahiplenmediğiniz veçhelerinizle ilgili kendi perspektiflerini sunmaları için bilincinize diğer insanları davet etmektir. Hayranlık ve saygı duyduğunuz birini, belki kutsal ya da spiritüel birini gözünüzde canlandırın. Şimdi hala benimsemeyi zor bulduğunuz sözcüklerden-özelliklerden biri üzerinde yoğunlaşın. Seçtiğiniz insanlardan bu veçhenizi nasıl yorumlayacağını sorun. Bilge ve şefkatli birini seçtiğinizden emin olun. Ya da bunu geçmişte sizin için önemli olan biriyle, tercihen annenizle, babanızla ya da bir aile üyesiyle deneyin. İşte kendi hayatımdan bir örnek:

Benim sözcüğüm ‘pasaklı’ sözcüğüdür. Ben bu yanımı onaylamadığımdan, onu dünyadan gizlemeye çalışırım. Hayatımı oğluma bakıp evimi temizleyen bir dadıya sahip olacak şekilde düzenledim. O her şeyi temiz ve kusursuz bir düzen içinde tutar. Çevremi böyle kusursuz tutan ben olmadığım halde, ben evimin böyle görünmesinden hoşlanırım. Kimse bana pasaklı demez, çünkü evim daima düzenli ve temizdir. Ama, eğer birisi Debbie Ford’un pasaklı biri olduğunu söylemiş olsaydı, bu beni etkilerdi. Böylece, ben gözlerimi kapatır, birkaç ağır ve derin nefes alır, ve pasaklı sözcüğü üzerinde düşünürdüm. O benim kendimi biraz hasta ve gergin hissetmeme yol açar. Bunun altında yatan korku hissidir. Bu hissin izini geçmişe dek sürer ve annemim bana pasaklı olduğum için bağırdığını hatırlarım. O zamanlar eğer pasaklı biriysem sevilmeyeceğimden korkardım. Gözlerim kapalı bir halde Rahibe Terasa’yı kalbimde canlandırır ve ona artık pasaklılıktan nefret etmeyecek şekilde bu sözcüğü nasıl yeniden yorumlayabileceğimi sorarım. Ona bu sözcüğü sevmek istediğimi söyler ve sonra onun sesini duymama izin veririm. Rahibe Terasa, benim pasaklılığımın bir oyun olduğunu söyler. Bu benim içimdeki çocuğu ifade etme yolumdur. Giysileri yere fırlatmak benim için eğlencelidir ve ben bunu yanlış bir şey gibi görmeyi bırakabilirim. O bana pasaklılığın armağanının düzen olduğunu söyler. Ben büyürken bana hep bir pasaklı olduğum hatırlatılmış olduğundan, ben şimdi her şeyi düzenleme ve kusursuz görünmesini sağlama konusunda özgün bir yeteneğe sahibim. Ve böylece ben şimdi yeni ve güçlü bir yoruma sahip olurum.

Sonra gözlerimi tekrar kapatır ve Martin Luther King’ den pasaklılığım konusunda bana yeni bir yorum sunmasını isterim. Onu kalbimde canlandırırım ve o benim yaşam için çok fazla tutkuya sahip olduğumdan hemen bir sonraki şeye geçmek için acele ettiğimi söyler. Bu da benim pasaklılığım olarak ortaya çıkar. Ben şeyleri ait oldukları yere koymak gibi küçük şeylerle ilgilenemeyecek kadar çok heyecanlıyımdır. Martin Luther King, benim tutkumun ve coşkumun pasaklılığımın armağanları olduğunu söyler. Pasaklılığımın sorumluluğunu alarak ve yapmaktan hoşlanmadığım şeyleri yapacak birini tutarak daha önemli işlerimle ilgilenirim. Bu da ikinci yorumdur.

Şimdi pasaklılığımı sevmeye başlıyorum. Kendimi cesur hissederek pasaklılığımı hep eleştirmiş olan annemi gözümden canlandırıyorum. Ondan yeni ve güçlü bir yorumda bulunmasını istiyorum. O diyor ki ‘Seni pasaklı olduğun için hep eleştirmemin nedeni, benim bir giysiyi yere fırlatıp onu orada bırakma içsel özgürlüğüne sahip olamadığım için seni kıskanmamdı.’ O bir çocukken bile kendisine karşı çok katı davrandığını ve hiçbir düzensizliğe dayanamadığını söyler. Benim pasaklılığım ona kendi katılığını hatırlatıyordu. İşte bu yüzden bu onu o kadar çok rahatsız ediyordu. Annem sözlerine devam ederek pasaklılığımın bana kendimi ifade armağanını verdiğini söyler. Ben çocukken resim yapmaya bayılırdım. Değişik renkleri ve fırça darbelerini dener, bazen de ellerimi kullanırdım. Etrafı berbat edeceğimden çekinerek bir şeyi denemekten asla korkmazdım. Pasaklılığım bana özgürlük veriyordu. Bu da üçüncü yorumdur.

[Belgin ∞]

6/5

Alt-kişilikleriniz orada sizi beklemekteler, içinize yönelip onlara yeniden sahip çıkın. Onlar dikkat ve kabullenmekten başka bir şey istemiyorlar. Onlar sizin geçmişinizin değil, geleceğinizin sesleridir. Onlar ister tanıdığınız birinin formunda, ister gölgemsi bir figür şeklinde gelsinler, daima size rehberlik yapmak, sizi kucaklamak ve rahatlatmak için orada olacaklardır. Eğer kendinize dostluk eli uzatırsanız, kendi benliğinizi kaybetme ya da diğerlerini kaybetme kısır-döngüsünü kırabilirsiniz. Keşfedeceğiniz şey bizim hiç kimseyi kaybetmediğimiz olacak: ilişkilerimiz sadece form değiştirirler. Birisi fiziksel olarak orada olmayabilir, ama daima orda, içimizde olacaktır. Kendinizle ilgili nefret ettiğiniz her şeye yeniden sahip çıkarak, içinizde tüm evrene ulaşabileceğiniz bir dünya açarsınız.

Her bir alt kişiliğin size verecek bir armağanı vardır. Her veçheniz, ondan hoşlanın ya da hoşlanmayın, yaşamınıza yararlı olabilir. Sadece karanlığın olduğunu düşünmek kendinizi aldatmaktır. Her parçamızda ve evrenin her parçasında ışık vardır. Armağanlarımızı bulmamak hayatın olağanüstü tasarımını reddetmektir. Ruhumuz bu değerli dersleri öğrenmeyi özler. Bizim ruhumuzun yolculuğunu yargılamayı bırakıp, insanlığımızın tasarımına ve ebedi iyiliğe güvenmemiz gerekir. ‘Her şey gelişmek zorundadır, yoksa ölür.’ Diye kadim bir deyiş vardır. Bizim en yüksek amacımız deneyimlerimizden öğrenip gelişmek ve ilerlemektir. Bir kez özelliklerimizin yararını elde ettiğimizde, arzu ettiğimiz deneyimleri seçmekte özgür oluruz.

ALIŞTIRMALAR

Bu alıştırmayı bir yürüyüşten ya da banyodan sonra, çok gevşemiş bir haldeyken yapın. İçsel seslerinizle karşılaşacağınızdan, zihninizin mümkün olduğunca sessiz olması gerekir. Bu alıştırmayı sabah erkenden ya da yatmadan önce de yapabilirsiniz. Gevşemiş bir ruh hali yaratmanıza yardımcı olması için yumuşak bir müzik koyun ve güzel kokulu bir mum yakın. Gözlerinizi kapatın ve nefesinizi izlemeye başlayın. Uzun, ağır, derin nefesler alın; zihniniz sessizleşene dek bunu dört-beş kere yapın.

Şimdi büyük, sarı bir otobüse bindiğinizi hayal edin. Otobüsün ortasındaki bir sıraya oturun. Uzun zamandır beklediğiniz bir geziye çıkacağınız için heyecanlısınız. Otobüsün berrak, güzel bir günde yolda ilerlediğini imgeleyin. Siz orada oturmuş kendi işlerinizi düşünürken, birisi arkadan hafifçe omzunuza vuruyor. Dönüp bakıyorsunuz ve karşınızda duran kişi şöyle diyor: ‘Merhaba ben senin alt-kişiliklerinden biriyim, ve bu otobüsteki diğer kişiler de senin alt-kişiliklerin. Neden şimdi kalkıp otobüste kimlerin bulunduğunu görmek için dolaşmıyorsun?’ Siz oturduğunuz yerden kalkıp otobüste boydan boya dolaşıyor ve sıralarda oturan o farklı insanlara bakıyorsunuz.

Karşınızda her türde insan görüyorsunuz: uzun boylu insanlar, kısa boylu insanlar, gençler ve yaşlılar. Orada garip görünümlü insanlar, evsiz barksız berduşlar, hayvanımsı görünümlü varlıklar bile olabilir. Sizinle birlikte o otobüste her ırktan, renkten ve inançtan insan vardır. Bazıları sizin dikkatinizi çekmek için el sallıyor, diğerleri köşelerinde sessizce gizleniyor olabilirler. Koridorda yürümeyi sürdürün, yavaş yavaş otobüsteki tüm kişilikleri gözünüzde canlandırın. Şimdi otobüs sürücüsü alt-kişiliklerinizden birinin sizi otobüsten indirip yakındaki parkta bir yürüyüşe çıkarması için otobüsü durduruyor. Şimdi durun ve alt-kişiliklerinizden birinin gelip elinizden tutarak sizi otobüsten indirmesine ve o parka götürmesine izin verin.

O kişinin yanına oturup ona ismini sorun. Ona ayrıca hangi özelliği temsil ettiğini sorun. Örneğin, eğer öfkeli biriyle karşılaşırsanız, ona Öfkeli Alfred ya da Ann adını verebilirsiniz. (siz istediğiniz adı seçebilirsiniz.) Eğer bir isim duymazsanız, siz o kişiye bir isim verin. İhtiyaç duyduğunuz kadar zaman ayırın. Bu kişinin nasıl giyindiğine ve göründüğüne dikkat edin. O nasıl kokuyor? Onun ruh haline ve beden diline dikkat edin. Derin bir nefes daha alıp, ‘Bana vereceğin armağan nedir?’ diye sorun. Armağanı aldıktan sonra ‘Bütün olmak için neye ihtiyacın var?’ ya da ‘Psişemle bütünleşmek için neye ihtiyacın var?’ diye sorun.

Her bir yanıtı işittikten sonra bu kişiye, ‘Bana söylemen gereken başka bir şey var mı?’ diye sorun. İşiniz bittiğinde bu kişiyi kabul ve tasdik edin ve onu yine otobüse götürün. Hazır olduğunuzda, gözlerinizi açın ve o alt-kişiliğinizden aldığınız mesajları yazın. Sonra günlüğünüzü çıkarın ve en az on dakika boyunca deneyiminiz hakkında yazın.

Alt-kişiliğinizden ihtiyaç duyduğunuz tüm yanıtları almadıysanız kaygılanmayın. Onların tüm mesajlarını işitmek zaman ve uygulama gerektirir. Bunu tekrar yapmam üzere kendi kendinize bir zaman saptayın. Bu sizin kendinize teslim olmanızı gerektiren bir alıştırmadır, bu yüzden bu işlem için güvenli bir ortam yarattığınızdan emin olun.

[Belgin ∞]

7/1

KENDİNİZİ YENİDEN YORUMLAMAK

Şifalandırılmadan bırakılırsa, geçmişimiz yaşamımızı yıkıma uğratır. O bizim kendimize özgü armağanlarımızı, yaratıcılığımızı ve yeteneklerimizi gömer. Ve bu yanlarımıza sahip çıkmazsak, onlar içimizde durağanlaşıp atıl hale gelirler: biz onları dünyamızla uyum içinde değil, dünyamıza karşı kullanırız. Biz dünyanın bizi deli ettiğini, dünyayı değiştirmek istediğimizi, eğer dünya farklı olsaydı hayallerimizi gerçekleştirebileceğimizi düşünürüz. Oysa değişmesi gereken bizizdir. Biz ısrar etmediğimiz için, içimizdeki Tanrı kuvvetini onurlandıramadığımız için, kendimize kendimizi gerçekten arzu ettiğimiz gibi ifade etme özgürlüğü vermediğimiz için kendimize kızarız.

Bizi çocukken baskı altında tuttukları, ezdikleri için anne babamıza kızdığımızı düşünürüz. Aslında bu baskıyı sürdürdüğümüz için kendimize kızarız. Sanki uzun bir zaman önce birisi bizi bir kafese koymuştur ve kafes yıllardır orada olmamasına rağmen biz hala onu hayali duvarlarına karşı savaşırız. Kafes bizim kendi kendimize yüklediğimiz sınırlamalar, kendimizden kuşkumuz ve korkumuzdur. Bize hayallerimizi gerçekleştirmenin peşine düşmenin zor bir iş olduğu öğretilmiştir. Her gün hayallerimizin peşine düşmediğimizi bilerek yaşamanın daha da zor olduğunu anlamış olabiliriz. Biz arzusuz kalmışızdır, oysa arzu tüm ruhsal potansiyelimizi gerçekleştirmenin anahtarıdır. Biz umutsuz bir halde kalmışızdır, bu umutsuzluk yavaş yavaş artar ve kendini bedenimizde hastalık ve psişemizde hiddet olarak belli eder. Eğer biz geçmişle barışmaya gönüllü değilsek, bu umutsuzluğu ve hiddeti geleceğe doğru da peşimizden sürükleriz.

Geçmişinize açıkça bakma ve başkalarına verdiğiniz, projekte ettiğiniz, sahiplenmediğiniz veçhelerinizi geri alma gücü sizin içinizde bulunur. Yapmanız gereken tek şey gözlerinizi kapatıp içinize dönmek ve sormaktır. İhtiyaç duyduğunuz güç oradadır, ama o ancak yaşamınızı değiştirme arzunuz aynı kalma arzunuzdan daha güçlü olduğunda ortaya çıkacaktır. Yaşam koşullarımız yüzünden başkalarını suçlamak daima daha kolaydır. Biz kendimizle teması yitirdiğimizde tanrısallığımızla da teması yitiririz ve kendimize güvenmediğimizden diğer insanların da güvenilmez olduklarına inanırız. Bazı insanlar için geçmişin acısı o kadar büyüktür ki, onlar geçmişle başa çıkabilmelerinin tek yolunun onu suçlamak ve yadsımak olduğuna inanırlar. Eğer Şimdi’nizi değiştirmek istiyorsanız geçmişinizi kucaklamalısınız. Eğer arzularınızı gerçekleştirmek istiyorsanız, dünyanızda vuku bulan her şeyden sorumlu olmalısınız.

[Belgin ∞]

7/2


Eğer bir başka insanın geleceğini görmek istiyorsanız, genelde yapmanız gereken tek şey onun geçmişine bakmaktır. Geçmiş bizi gelecek için umut edebileceğimiz tüm şeyin şimdi sahip olduğumuz şeyin bir çeşitlemesi olduğu sonucuna varmaya götürür. Bu çoğu insanı yollarında durdurur. Bu onların görüşünü bulanıklaştırır ve hayallerinin kayıp gitmesine yol açar. Çevrenize bakın, çoğu insanın aynı kaldığını göreceksiniz. Onların yaşamlarına şimdi bakın ve yirmi yıl sonra tekrar baktığınızda ilk temada sadece hafif bir değişiklik ya da çeşitleme göreceksiniz. Bizim çekirdek meselelerimiz, onlar ister cinselliğe, ister zenginliğe, ister ilişkilere, sağlığa ya da kariyere dayansınlar, genelde yaşamımız boyunca egemenliklerini sürdürürler. Geçmişimiz söylediğimiz, gördüğümüz ve yaşadığımız şeyi şekillendirir. Bazılarımız sadece kendi geçmişimizi değil, anne-babamızın geçmişlerini de peşimizden sürüklüyoruz. Acı kuşaktan kuşağa aktarılır ve eğer onu sorgulamazsak bu kısırdöngüyü asla kıramayız.

Biz daima ailemize ve çocukluğumuza bağlı olan çekirdek inançlarımız yüzünden bazı yanlarımızı dışlamaya, onları sahiplenmemeye başlarız. Anne-babamızın yaptıkları ve yapmadıkları şeyler yaşamımız üzerinde büyük bir etkiye sahiptir. Öğretmenlerimizde bugünkü kimliğimize katkıda bulunmuşlardır. İki, altı ya da sekiz yaşındayken yaşadığınız acı bilincinizin yüzeyinin hemen altındadır. O dönüşüme uğratılıncaya dek daima orada bulunup yaşamınızı yönetecektir. Çoğumuz onları bilinçli olarak seçip seçmediğimizi görmek için çekirdek inançlarımızı asla araştırmayız. Ben her hafta ressam olmak ya da kitap yazmak isteyen insanlarla karşılaşıyorum, ama onlar bu arzularını gerçekleştiremeyeceklerinden eminler. Onlara bunun nedenini sorduğumda, bana yeterince yetenekli ya da eğitimli olmadıklarını söylerler. Onlar hayallerine değil, bu nedenlerine güvenirler. Ve biz onların inançlarının kökenini araştırdığımızda, çoğu kez, sevdikleri birinin onlara hayallerini gerçekleştirmeye muktedir olmadıklarını söylediğini öğreniriz. Onlar bu fikri asla sorgulamadıklarından, onun kapanına kısılırlar. Onlar kalplerinin arzusuna erişmeyi denemezler bile.

Yaşamımızı yöneten çekirdek inançlar şöyle bir ses verir: ‘Ben bunu yapamam. Böyle bir şey benim başıma asla gelmeyecektir. Ben bunu hak etmiyorum. Ben yeterince iyi değilim.’

Biz birçok inancı bilinçsiz olarak ailemizden alırız ve geriye kalan yaşam seçimlerimiz bu inançlar tarafından renklendirilir ve bu arada biz hiç ‘Bu inanç beni güçlendiriyor mu?’ diye sormayız. Biz çoğunlukla, aile üyelerimizin izinden gider, onların yolunu izleriz. Eğer benimsemediğimiz realite sizi mutlu ediyorsa bu iyidir, ama eğer etmiyorsa bunu sorgulayın. Önyargı kuşaktan kuşağa aktarılır. Acı aktarılır. Suçluluk duygusu aktarılır. Utanç duygusu aktarılır. Sorunlarınız sizin kendi sorunlarınız mıdır, yoksa onları önceki kuşaklardan miras mı aldınız?