Ne oldu bana böyle? Yardıma ihtiyacım var...

[Mehmet1]

Arkadaşlar son zamanlarda çok değişik birisi oldum, şöyle ki ben eskiden konuşkan esprili komik, eğlenceli, insanların sevdiği saygı duyulan birisiydim ama özellikle şu son 1 yıldır her geçen gün dahada kötü oluyorum sanki şu son 1 yıldır her geçen gün başka bi insan olmaya adım atıyomuş gibiyim ve gerçektende başka biri oldum diyebilirim. 1 sene önceki beni anlattım size, bide şuanki beni anlatıyım. Suskun, durgun, konuşamayan, eskisi gibi espriler yapamayan sıkıcı kendi halinde biri oldum. Sanki bütün yeteneklerimi kaybetmiş gibiyim, konuşma yeteneğim insanları etkileme yeteneğim sanki her şeyim alındı benden. Önceden çok daha güzeldim böyle insanları çekerdim yani bi enerjim vardı sanki insanlar beni istiyodu herkes yanına çağırır benimle konuşmak vakit geçirmek isterdi ama bide şimdiye bakın, insanlar sanki uzaklaşıyo benden. Eskiden bi konu hakkında saatlerce uzun uzadıya konuşabilirdim ama şimdi yok olmuyo. Hissettiğim ise sanki beynim durmuş gibi hissediyorum, insanlarla yüzyüze iken afedersiniz ama mal mal suratlarına bakıyorum susuyorum konuşcak bişeyler bulamıyorum fikir gelmiyo aklıma hal böyle olunca sıkıcı biri oluyorum ve insanlarda benden kaçıyo. Daha bugün sık sık görüştüğüm bi arkadaşımın yanına gittim naber nasılsın falan derken yine susup kalakaldım öyle. bi konu açıldı o konu hakkında yaşadığım bişeyi anlatıcaktım anlatmaya başladım anlatmaz olaydım, konuşmamda artık o eskisi gibi akıcılık yoktu konuşurken takılıyodum ve sıkıcı cümleler kuruyodum. Bunu hep yaşıyorum. eski halimde olsam bu konuşma nasıl olurdu onu anlatıyım birde; daha akıcı, espri katarak hevesli bi şekilde anlatırdım ve karşımdaki keyif alırdı bu konuşmadan ama artık o eski ben yok insanlar sıkılıyo benden konuşmalarımdan davranışlarımdan. Geçen günde teyzem bana senin kafa bi gidiyo bi geliyo dedi. Anlamıyorum ben aptallaşıyomuyum yoksa, gerçekten çok korkuyorum. Sanki kişiliğim baştan aşağı değişti beynim eskisi gibi çalışmıyo, eskisi gibi konuşamıyo eskisi gibi yazamıyorum, eskiden insanlarla iki dakikada samimiyet sıcaklık kurabilirdim ama şimdi olmuyo hiç bişey yapamıyorum. Bu durum yüzünden evden çıkmak arkadaşlarımla buluşmak istemiyorum, mesela gidiyorum bi arkadaşımla buluşuyoruz o konuşuyoda konuşuyo ama ben ya susuyorum yada '' evet, hıhı, doğru, olur, hayır'' gibi kısa kısa kelimeler kullanıyorum kısa cümleler kuruyorum sıkıcı oluyorum ve insanlar benden sıkılıyo bu yüzden kimseyle görüşüp konuşmak istemiyorum. Neşeli coşkulu konuşkan ben gitti yerine çok saçma biri geldi sanki. Ne oldu bana ne oldum ben, bu yaşadıklarım nedir, sebebi nedir, geçer mi,, ne yapmam gerek bu halimden kurtulmak için eski halime dönmek için ne yapmam gerek?

[Funk1903]

Öncelikle merhabalar mehmet;
Yaşadığın sıkıntı sanırım sosyal fobi ve bunun üstesinden gelmekde zor birşey değil buna emin olabilirsin.Aynı şeyleri bende yaşadım ve şuan eski halimden eser yok özgüven dolu girişken konuşkan esprili bir karakterim var.Şimdi bunun üstesinden nasıl gelebilirim diye öncelikle kendine soru sormanı istiyorum,sadece düşün neden böyle oldum eskiden neden öyleydimde şimdi böyleyim neler değişti hayatımda? bunları kendine sormanı istiyorum eminim belli cevaplar bulucaksın.Daha sonrasında telkinleri hiç aksatmadan dinlemenin yararı sanırım %50 ve %60 gibi büyük oranda katkıları var.İlk önce kendine güven sağlamak için bol bol günlük bakım yap,bir spora veya aktiviteye git düzenli bu sana ek motivasyon kazandıracaktır.Bol bol kitap oku,Ayna tekniğini yapmanıda kesinlikle öneririm çok büyük katkısı var.gereğinden fazla birşeyler araştır veya birşeyler izle bkz:film,video vb. bunlar da insanın motivasyonunu ileri düzeyde artırıyor.Yazımın ortalarında kitap okumak demiştim evet kitap okumak,özgüven kitaplarını düzenli okumanı tavsiye ediyorum.Elinden geliyorsa bir yabancı dil veya bir müzik aleti öğrenmenin de katkıları çok büyük :)
Şuanda aklıma gelenler bunlar umarım en yakın zamanda gerçek kişiliğine kavuşursun ve unutma ki bunlar gelip geçici.Belki çok tecrübem yok ama insan psikolojisini 7 yaşından beri zevkle araştırırım, buna istinaden bu tavsiyeleri verdim..

Sevgiyle kal :)

[Mehmet1]

Kardeş önerdiğin şeyler gerçektende mantıklı ve güzel şeyler sağolasın. Fakat ben sosyal fobi olduğumu pek sanmıyorum çünkü öyle aşırı heyecan aşırı utanç felan yok bende ama olamaz demiyorum olabilir belkide sf olabilirim. Ben çok araştırdım durumumu ve bi ara bipolarım galiba diye kafama takmıştım ama ne biliyim ne bipoların tanımı nede sosyal fobinin tanımı tam uymuyo bana. Bak sana şuanki halimden bahsediyim, arkadaşlarım dışarı çağırdı biyerde oturup maç izleyelim diye, bende gittim. Orda 6 kişi vardı ve ben 2 kişi tanıyorum orda. Neyse öyle tokalaştık falan ben ismimi söyledim onlarda söyledi. Onların hepsi birbirini tanıyo ama ben dediğim gibi 2 kişi tanıyodum. Oturduk onlar başladılar muhabbet etmeye bende onları sadece izliyorum dinliyorum yani başka bişey yok konuşmuyorum. Gülüyolar eğleniyolar keyifleri yerinde konuşuyolarda konuşuyolar ama ben konuşmuyorum suskunum hep aklıma konuşcak bişeyler gelmiyo. Biraz zaman geçti ordan çocuğun biri kardeşim sen niye hiç konuşmuyosun dedi. Bende bahane uydurdum biraz başım ağrıyoda dedim. Ben bunu çok yaşıyorum yani ilk defa değil. İstekliyim, insanlarla konuşayım eğlenelim diyorum kendime ama olmuyo icraate geçemiyorum. Bazende çok nadir oluyo, konuşuyorum espriler havada uçuruyorum falan bu kötü halimden eser yok ama bu çok nadir oluyo. Mesela 2hafta önce arkadaşlarla yine oturuyoz benim çenem bi açıldı ohooo, konuşuyorum espriler patlatıyorum herkesin keyfi yerinde falan. Ama çok nadir oluyo bu, genellikle bu kötü suskun konuşamayan halimdeyim. Sanki beynim bazı zamanlar az çalışıyo bazı zamanlarda biraz fazla çalışıyo. Yada şöylede açıklayabilirim; sanki on-off (açık-kapalı) düğmelerim var ve ben genellikle off dayım ama bazende on a geçiyorum ve on daki halim çok iyi. Bilmem anlatabildim mi. Bişey yaşadınmı diye sormuşsun sevdiğim kızı bıraktım 1 sene oldu ondan sonra acı çektim işte. Kimseyide sevemez oldum zaten ondan sonra, ama anladımki benimkisi bağımlılık gibi bişey, ne onunla yapabiliyorum nede onsuz. Saplantı oldu yani. Yalnız bu yaşadığım sorun sevdiğim kız hayatıma girmeden öncede vardı yani bunun yüzünden olduğunu sanmıyorum.

[Funk1903]

Ya bunun sebebi özgüvensizlik de olabilir.Çünkü girişken kişiler özgüvensiz değillerdik çoğunlukla.sana yukarıda verdiğim tavsiyelerden başka şuan aklıma birşeyler gelmiyor ama,herşey sana bağlı kendini kasmana gerek yok doğal davranman yeterli olucaktır.

[bbb]

Mehmet1 Nickli Üyeden Alıntı

Kardeş önerdiğin şeyler gerçektende mantıklı ve güzel şeyler sağolasın. Fakat ben sosyal fobi olduğumu pek sanmıyorum çünkü öyle aşırı heyecan aşırı utanç felan yok bende ama olamaz demiyorum olabilir belkide sf olabilirim. Ben çok araştırdım durumumu ve bi ara bipolarım galiba diye kafama takmıştım ama ne biliyim ne bipoların tanımı nede sosyal fobinin tanımı tam uymuyo bana. Bak sana şuanki halimden bahsediyim, arkadaşlarım dışarı çağırdı biyerde oturup maç izleyelim diye, bende gittim. Orda 6 kişi vardı ve ben 2 kişi tanıyorum orda. Neyse öyle tokalaştık falan ben ismimi söyledim onlarda söyledi. Onların hepsi birbirini tanıyo ama ben dediğim gibi 2 kişi tanıyodum. Oturduk onlar başladılar muhabbet etmeye bende onları sadece izliyorum dinliyorum yani başka bişey yok konuşmuyorum. Gülüyolar eğleniyolar keyifleri yerinde konuşuyolarda konuşuyolar ama ben konuşmuyorum suskunum hep aklıma konuşcak bişeyler gelmiyo. Biraz zaman geçti ordan çocuğun biri kardeşim sen niye hiç konuşmuyosun dedi. Bende bahane uydurdum biraz başım ağrıyoda dedim. Ben bunu çok yaşıyorum yani ilk defa değil. İstekliyim, insanlarla konuşayım eğlenelim diyorum kendime ama olmuyo icraate geçemiyorum. Bazende çok nadir oluyo, konuşuyorum espriler havada uçuruyorum falan bu kötü halimden eser yok ama bu çok nadir oluyo. Mesela 2hafta önce arkadaşlarla yine oturuyoz benim çenem bi açıldı ohooo, konuşuyorum espriler patlatıyorum herkesin keyfi yerinde falan. Ama çok nadir oluyo bu, genellikle bu kötü suskun konuşamayan halimdeyim. Sanki beynim bazı zamanlar az çalışıyo bazı zamanlarda biraz fazla çalışıyo. Yada şöylede açıklayabilirim; sanki on-off (açık-kapalı) düğmelerim var ve ben genellikle off dayım ama bazende on a geçiyorum ve on daki halim çok iyi. Bilmem anlatabildim mi. Bişey yaşadınmı diye sormuşsun sevdiğim kızı bıraktım 1 sene oldu ondan sonra acı çektim işte. Kimseyide sevemez oldum zaten ondan sonra, ama anladımki benimkisi bağımlılık gibi bişey, ne onunla yapabiliyorum nede onsuz. Saplantı oldu yani. Yalnız bu yaşadığım sorun sevdiğim kız hayatıma girmeden öncede vardı yani bunun yüzünden olduğunu sanmıyorum.

mesaj içeriğinizde, araştırma yaptığınız ve tanılarda sıkıntılar olduğuna yer vermişsiniz..

yanlış hatırlamıyorsam, yıllar önce, "15 dahi beyin" adında bir kitap vardı.. piyasada bulabilirseniz, okumanızı tavsiye ederim... kitapta, tanılar için faydalı testler vs.. diğer bilgiler (gıdalar dahil) bir çok bilgiye yer verilmiş... karar size kalmış...

sevgiler... / saygılar...