Ben küçük bir çoçuk iken..........

[pisimbat]

)/Ben hala küçük bir kediyim ama yinede küçüklüğümüzde bizi sevindiren üzen kıran mutlu eden şaşkına çeviren aptallaştıran akıl sır erdiremediğimiz sevdiğimz sevmediğimiz yani çoçukluğumuza dair anıları bir karıştırın bakalım neler çıkacak yazalım uzun uzun masal tadında okuyalım derim ben
konu geniş çoçukların hayal (sen değil hayal abla ) dünyasındaki ütopyalar ortaya çıksın istiyorum ehh dememem bile gerek yok yazmazsanız tırmık geliyor bakın havada geldi bile sonra kuduz aşısı ile uğraşmak zorunda kalırsınız
küçükken hayatınız ,aileniz yaşamınız,arkadaşlarınız,okulunuz,yemedikleriniz,m ızmızlıklarınız şımarıklıklarınız ayyyyy işte küçükken olan herşey isterseniz kendi çoçuğunuzun küçüklüğünüde yaza bilirsiniz oda sizin bir parçanız ve hala o bir çoçuk haydi klavye başına marş marş

çocukluğumu çok iyi hatılamıyorum...bir kaç hatırladığım şey var tabii,

evimizin etrafı akraba ahalisi ile dolu idi.....arka cephemizde teyzemler,sağ cephede amcalar,sol cephede,dayılar...

ve maalesef vıcık vıcık bir aile ilişkisi....

şimdi hepsine olabildiğince uzağız...ben ve annem karşılıklı binalarda oturuyoruz...balkonlarımız birbirine bakıyor...

sanki herkese uzak olarak bir çeşit koruma kalkanı oluşturduk....ve sadece birbirimize yakın olarakta güç biliği oluşturduk...

bu özellikle yarattığımız bi durum değil...sanki içten istediğimiz vede zamanla olan bir durumdu...

ha birde gençlik yılları var...18-20'li yaşlar...

dolu dolu yaşadığım yıllardı...hiç unutmadığım arkadaşlıklar,aşklar,sevgiler vardı o yıllarda...

[pisimbat]

Bildiğiniz üzere ben haylaz bir çoçuktum ağaç tepeleri bayrak direkleri damlar ağaçlar benim mekanımdı kediler yüksekte olup etrafı kolaçan etmeyi severler ya o yüzden hep kedilerin suçu yahu
arabaların ışıkları nasıl çalışır die merak eerdim elektrik direği olmadan nasıl ışık olduğuna şaşardım
yolboyu bizi takip eden ay a ise çok şaşırdım aydede bizi izliyor diye sölenirdim

Ben küçükken yazlık sinemaya giderdik.Mahallede iki tane sinema vardı , bir gün birine birgün öbürüne giderdik.Bütün mahalle çoluk çocuk gazozların içine leblebi atardık.Parmak çukolata,nestle gofret,firigobuz,şemsiye çikolata hele jöle şekerler, meysu ilk meyvesuyunu,yedigün gazozu,şokellayı,televizyonun ilkyayınını,gençlik parkını,aileboyu bayram gezmelerini,pazar günleri kalabalık piknikleri ,kuru köfte,piramit pasta,boş sadeviç,eklerleri.bütün bunlar çocukluk anılarımda dünmüş gibi duruyor.

[jaunty]

ben küççük çocukken kardeşimi pek bi severdim.o kadar cok severdimki , benim kirpiklerim upuzuuun iken, onun kirpiklerinin kisacik olmasına gönlüm el veremezdi.ve pratik bilgilerim eşliğinde masum ve abla sozunden hic cıkmayan kardeşimide ikna ederek birgun onun kirpiklerini ucundan azcik kesmeyi denedim.başarılı bir kesimden sonra bir an önce uzamasını dileyerekten ve de dua eder iken önemli bilimsel bir ayrintiyi gözden kaçirdiğimizi nerden bilebilirdik?
oysa biz enerjik ve umutlu kücücük sevimli kardeşler idik..
israrla kerdeşimde bir acayiplik olduğunu söyleyen fekat bunu keşfedemiyen annemin sabah çiğlik atmasıyla irkildiğim güne kadar hersey cok güzeldi.
ben ise battaniyemin altinda derin uyku modlarında sanki cığlığı hiç duymamiş ve asla duymayacak olmanın dileğiyle titreyerek yatarken hışımlan uyandırıldım.
kardeşimin canım gözleri kirpikler azaldığından çapak üretimini arttırmış ve sabah uyanmasına rağmen gözleri uyku modunda yapışık kalmaya devam eder olmustu. zavallıcım çapaktan yapişan göz kapaklarını açamamiş idi.
ben de üzüldüm tabi. ama nafile dayağı yedik..
ogun bugundur sac kesilince uzar teorisini başka hiç bişeyde kullanmam.
yıl 2008 kardeş 30 yaşında konu açilsa kazara (allahtan açılmıyor)kirpikler nedense hep benim yüzünden boyledir.
halbuki gerçekten gürleştiler.ama siz denemeyin.

[tresor]

harıka bır hıkaye karnım agrıyo gulmekten

biz pekte küçük değildik canım,( kazık kadar dediklerinden biraz daha küçüktük) önümüz bayram annem aldı bizi çarşıya çıkardı..gitmeden öncede söyledi; bayramlık almaya gidiyoruz yanımda şu kadar para var, yarısıyla sana diğer yarısıyla kardeşine bayramlık alıcaz..( hayatı boyunca dikkat etmiştir hak geçirmemeye)...uuuuf ..uçuyoruz sevinçten..gittik.ilk durak C&A reyona girer girmez ben hemen bir kıyafet buldum kendime, üzeri gök kuşağı renklerinden çizgili bir ceket altı ispanyol pantolon..(hala daha etiketlere bakma huyum yoktur. zevkimde pahalıdır..beğendiğim şeyler hep benim bütçemi aşar ).o zamanda bakmadım tabiii..annem baktı..bunu sana aldımmı ablana daha ucuz bir şey almam lazım, bunuda yapmam dedi...hiiiiiiih..içim kaldı takımda ben bir şeyi beğendimmi illa onu alıcam başka bir şey beğenmem, beğenemem..kuzum ablam benim daha ucuz bir kıyafete razı oldu bana o kıyafet alındı..bayram günü tavuskuşu gibiydim..bereket annem zevkli kadın ablamın kıyafetinide fularlarla falan güzelleştirdi..geceden saçlarımız sarıldı...ablamın saçları kudretten güzel, dalgalı...sarıldımı iki üç gün güzelliği bozulmuyor..benimkiler 15 dakika sonra eskisinden beter ..ablama bakıyorum..saçlar harika, kız güzel, alımlı...kendimi teselli ediyorum içimden ( onun saçları güzel amaaaa benim kıyafetim harika.)..yoksa ilk fırsatta yolcam saçlarını...neyse bayram geçti...bir gün..ablam benim takımı giymiş...çıkarken anahtarlarıda evde unutmuş...pencereden gireyim derkeeeeeen..canım pantolonumun poposu caaaaart..yırtılmış...tabii hemen saklamış...ben iki üç gün sonra gördüm ve kıyamet koptu...öööyle bir yoluştukkiiiii...dinleniyoruz, dinleniyoruz..tekrar başlıyoruz..akşama kadar..doyamadık yoluşmaya...annem geldi..bir baktı bizim saçlar tiftik tiftik...yüzümüz gözümüz tırmık içinde ..şaaaak diye düştü bayıldı...hemen su, kolonya falan ayıltıyoruz, kadın bizim yüzlerimizi görünce..o, güzel yüzlerinize nasıl kıydınız deyip tekrar fenalaşıyor...neyse ayılttık..annem iki üç gün konuşmadı bizimle..bir kıyafet kardeşinden kıymetlimi diye bana darıldı...ablamada hem kardeşinin kıyafetini yırtıyorsun hemde dövüyorsun diye...kıyafet yüzünden çok kavgamız oldu ablamla..halbuki annemde babamda saçımızın kurdelesinden..ayakkabılarımıza kadar, kızılaydan giyinen çocuklar misali her şeyimizin aynı olmasına gayret ederlerdi...( çok nadirdir değişik bir şeye sahip olduğumuz)..ama çocukluk işte ben onun saçlarını kıskanırdım..hanımlığını kıskanırdım..içten içe asla belli etmeden...herhalde oda bana alınanı kıskanırdı..belli belirsiz..iki kardeş birbirmize iyi davranmaya o, kadar proğramlanmışızki, yıllar sonra tam 37 yaşıma girdiğimde itiraf ettim ona saçlarını kıskandığımı...çok şaşırdı..sen o kadar güzeldinki..beni kıskanacağın aklımın ucundan bile geçmedi dedi...ah bir bilse makası alıp şöööyle yol yol kesmeyi kaç kere istedim..( laf aramızda çirkin olsun diye afro yaptım kadının saçını, oldu bir taşbebek..)dedimya allah güzel yaratmış..güzeldir benim ablam..şimdi canımı istesin..herşey feda ona..kendi ellerimle dikiyorum kıyafetlerini...canım ablama..arkadaşıma, can dostuma..hem kara hemde ak günlerimde sadece o, vardı yanımda, ikimiz yumruklarımızı aynı yere vurmayı bildik..toparladık kendimizi hemde ele avuca sığmayan çocuklarımızı...onun için bana ölümden öteye köy yok..istesin canımı vereyim..tüm kardeşlere saygılı sevgiler..vede kocccaamaaaaan

[jaunty]

dayim tır soforu idi uluslar arası.tırın arkasında benim adımı yazacak kadar severdi beni.getirirdi hep son model oyuncaklar.bir sürü oyuncağım olmasına rağmen ben topraktan tabaklar,bardaklar, otlardan yemekler yapardım bir de yemeğe misafir cagirirdim.beş taş oynardım saklanbaç oynardık ip atlardık damlara tırmanir kum tepelerine atlardık aksiyon olsun diyerekten neyseki çok kanlı olmadı.
anneannem yan evde oturur idi. ayda bir birikmiş carşafları kaynatma günleri vardı kazanlarda toplu olarak bahceye cıkarlar kazan kazan çarsaf kaynatırlardı.. bizede oyun olsun diye iki legen biraz su ayirirlardı bazen bizde bi yandan kendimizi mühim işler yaptık sanardık..ne zevkliydi o koku, o telaş, o yardımlaşma o güven..

[asevgican]

bense kurallara aykırı, düzene aykırı bi tiptim hep. çocukkende öleymişim hala öleyim. herkesce normal karşılanan şeyler bana uzak,benim yaşam kurallarım başkasına uzak gelirdi eskiden beri.
aylak arsız ruhum, yaşam coşkum ve enerjimi hiç kaybetmediğim için kutluyorum kendimi..ama bunu bu yaşımda yapıorum artık gençken düzene uyamamak adına çok hırpaladığımda oldu.
oğlumda bana benzior..:)
misal ben sabah ezan sesini duyarsam tekrar uykuya dalamadığım için öfkeleniorum. ilginçki.3,5 yaşındaki küçükadamımda öfkelenior:))

ben küçükken bizim ev hem eylenceli hemde acaip gürültülüydü:) dört kız kardeşiz ve anılarımız çok küçüklüğümüze dair.kızkardeşimle annem ne zaman üzüm alsa o üzümlerin hepsini gizlice dolaptan aşırır sonra işe girişirdik.üzümleri gizli yerimizde düzelce sıkıp suyunu çıkartırdık,sonra o suyu bir kavanoza doldurur ağzını kapatır beklerdik.bizim mantığımıza göre o üzüm suyu bir gün sonra şarap olmalıydı:)her defasında bi sonraki gidip baktığımızda olmadığını görünce çok üzülürdük:( gündüzleri terasta evicilik oynarken mutlaka annemin rujunu araklayıp yanaklarımıza allık olarak bi güzel sürerdik,bir gün yakalandık sandık :ablam gelip bizi apar topar terastan alt kata indirdi,sürdüğümüz ruj allıktan dolayı yanaklar kıpkırmızı tabii.tamam dedik şimdi fırçayı yiyeceğiz.ama süüper zeki ablam aşağı inince anneme :anne şunlara bak güneşte ne kadar çok kalmışlar yanakları kıpkırmızı olmuş dedi ve biz gülmekten yerlere yattık:) bir de çekyattan çekyata uçma var tabii ellerimize ablamın defterlerini alır kanat çırpar gibi çırpardık ama uçamazdık:)