Bu bi hastalık mı , Hep değişiyorum.

[tuna123]

öncelikle merhaba :) ben bu siteye baya uzun zamandır girip çıkıyorum gerçekten de çok faydalı bilgiler var . Şimdi benim sorunum şu kişiliğim hep değişiyor . Mesela bazen kendine çok güvenen özgüveni yerinde , kendini çok iyi hisseden , insanlarla iyi ilişkiler kuran , çevresinde çok insan olan , konuşma becerisi güzel , insanları güldüren komik , eğlenceli , böyle konuşkan ama gereksiz boş şeyleri konuşmayan , insanlar yanında olmaktan keyif alan , hayattan zevk alan mutlu bi insan oluyorum :) ama bide bazen başka bi insan oluyorum sanki her şey birden tersine dönüyo , insanlarla rahatça konuşamıyorum , konuşacak bişeyler bulamıyorum , beynim adeta durmuş gibi oluyo , o önceki komik eğlenceli herkesin sevdiği insan sanki bi anda gidiyoda başkası geliyo . Bunun nedeni ne olabilir anlamaya çalışıyorum kafa yoruyorum hiç bi yola çıkamıyorum . Lütfen bana siz yardım edin . Ayrıca bu değişme durumları bi gün boyuncada sürebiliyo yada gün içinde değişkenlikte gösterebiliyo . Hani derlerya bi öyle bi böyle işte onun gibi bişeyim ben . Yakında hayatımı düzene sokucam henüz 15 yaşındayım ve bazı şeylerin farkına vardığım için çok şükrediyorum , yakında düzenli olarak teşkinleride dinlicem önceden dinledim qma hiçde düzenli olmadı . Bu sefer her şeyi tıkır tıkıtr ve düzeninde kurallı bir şekilde yapıcam . Özellikle erteleme konusunda telkin varsa bunu kesinlikle dinlemem gerek . Sorunuma bi teşhis ve çözüm bulursanız çok sevinirim şimdiden çok teşekkürler:)

[sweeet]

Ertelemeyi bırak telkini var. Yaşına baktığımız zaman bu bana göre hastalık değil canım normal süreçler çünkü kimlik arayışında oluyor bu byaşta insanlar ve umarım senin için en doğru seçimleri yaparsın. Umutlu kal mutlu kal. Sevgiler.

[Thanatos]

Çift karakterlilik (kişilik bölünmesi) olabilirsin.

[tuna123]

hayır sanmıyorum kişilik bölünmesini araştırdım bukadar ağır bişey değil benimki . böyle haftalar süren ağır psikolojik hastalardan değilim ben . belkide sweet'in dediği gibidir bitür kişilik arayışı içindeyimdir. ama bu duum gerçekten çok can sıkıcı bişey . biyanda her şey güzel insanlarla güzel anlaşıyosun herkes seni seviyo hayat çok güzel neşeli sevinçli :) biyanda tam tersi . umarım bu durum düzelir :)

[sweeet]

İnanın bana 15 yaşındaysanız parmağınıza iğne batsa bile bu size dünyanın en büyük sorunu gibi gelir. Tabi bu aşırı abartma aklınızda kalıcı olsun diye verilmiş bir örnek. Ama nereden biliyorum. Hem kendi yaşadıklarımı düşünüyorum o yaşlardayken hangi psikolojilere girip çıktığımı hem de öğrencilerimi düşünüyorum. Onlarla yakınım bir çoğu gelip benimle dertlerini, paylaşıyor. Açabildiğim ölçüde onlara farklı pencereler açmaya çalışıyorum. Kendi bunalımlı gençlik dönemlerimi nasıl aştım derseniz? Pes etmeden hep bir çıkış yolu arayarak. Çıkış yolunu olaya farklı açılardan bakmakla buldum. Farklı ve doğru açılardan. Nasıl bir olay yaşamış olursanız olun. Bazen her şey üst üste gelir. Ama size faydalı olacak en doğru bakış açısını yakaladığınızda fayda görmeyeceğiniz olay yoktur. Ölüm, ayrılık bile size bir şeyler öğretir. Dostunuzu kaybedersiniz bir şey öğrenirsiniz. Olay size ne hissettiriyor bunu kontrol edebildiğinizde baya yol kat etmiş olacaksınız Kimseye ne kendisi ne de başkası hakkında hemencecik tıbbı anlamda teşhis koymayı önermem. Belki de ufacık bir şeydir. Ama yüklediğiniz anlamlarla içinden çıkılmayacak bir hal alabilir. Ölene kadar doktora gitmemek anlamına gelmiyor. Bu kendi kendinizin doktoru olun ve ne kendinize ne de başkalarına izin vermeyin size teşhis koyması için. Bırakın bu işi uzmanlar yapsın.

Sevgiler.