[bluemoon24]

*



Icinde sahanda yumurta ve yogurtlu makarnanin bol bol yendigi...Polis tarafindan gözetilip kollanan, ara sirada hücre evi diye baskin yapilan, aslinda aksamlari bulasik yikamasina koz maca oynanilan bi yerdir...







afyon'da öğrenci olanlar için, afyonkale apartmanını öneririm.. kaleye nazırdır.. yeri valiliğin çaprazındadır.. emniyete 200 metre uzaklıktadır..







emin olun orda kalırsanız çok güzel anılarınız olacak.. tabi ev sahibi asker emeklisi, ismi paşa dayı olan, ve kirasını ödemeyen kiracıları tanımayacak kirasını ödeyenlere uzuuun uzuun taltif edecek kadar değişik bir insandır ama olsun[img]/images/smilies/biggrin.gif[/img]







bizimki de ev sayılır....



yemek olayı



ilk zamanlar:sabahın köründe bamya ayıklayan ev arkadaşı (akşam yemegının derdıne sabahtan düşmüş)



ortalara dogru: akşam da oldu...ne yesek acaba...



en son: dışarda tantuni falan mı yesek yoksa çaylı kahvaltı bısey yeter mı?



sınav zamanı: kahve,kahve,kahve....mıdede kalan yerlere ekmek arası bişeyler giriyo....(memlekete döndüğünde öküz gibi olmuşsun diyolar=))



-



titiz ev arkadaşı oldugundan ve dersleri sizinkinden daha hafif oldugundan her hafta temızlenır o ev....evin en pis halini annem gordugunde ' temızlıgı de yenı yapmıssınız' demişti....o derece =)



-



tamam bizimki boyle olablır ancak mesela ben 'tiksinmek' gibi bir eylemden öğrenci evlerinden birinde vazgeçmiştim....herşeye alışılır,bağısıklık sistemi güçlenir =)







Evin her bir köşesinden çorap, gömlek, kazak,...vb. çıkabilir. Banyo ağzına kadar yıkanmayı bekleyen çamaşırlarla doludur. Mutfakta da dağ gibi bulaşıklar. Evde yapılan su savaşlarından, ıslanmış halıların yaydığı pis ağır bir koku...Tamam biliyorum mideniz bulandı ama insan bunları bile özleyebiliyor.







şahane.



ayrıca ev arkadaşımdanda memnunum.







Evliliğimin ilk yıllarında bizim ev... [img]/images/smilies/smile.gif[/img])



her akşam bütüün öğrencilerin toplanma mekanıydı o ilk evim... [img]/images/smilies/smile.gif[/img]))))







evin kapısı acıldıgı anda dısarıya nüfuz eden o ayların birikimiş çöpünün,tozunun,kirinin,nikotininin kokusu...



açlıktan ekmek arası diş macunu yemek...



yıkarım yaaa neolacak diyerek,banyodakı ıçi su dolu leğende haftalarca beklemekten küflenmiş çamaşırlar...



koltukların altında biriken,artık öbekleşmiş toz topakları bulut bulut...



makarna,patates,pilav ve ekmek'ten böööw gelmesi...



ev sahibiyle karşılaşmamak için evden cıkmaya korkar olmak...



memleketten yemek getiren arkadaşların evinde ziyafet yapıp,haftalarca onlara yetecek olan yiyeceklerinin hepsini yemek...(genelde bunlar:turşu,salça,dolma,zeytın ezmesi,peynır falan olur..)



açlıktan agzı kokmak...



pislikten kaşınmak...



gunlerce soguktan yıkayamadığın yağlanmış saçlarınla gezmek...



AMA GERCEK DOSTLUK VE PAYLAŞMA DUYGUSU,İNSANLIK...!



HERKESİN YAŞAMASI LAZIM BU ZOR VE KÖTÜ GÖZÜKEN,FAKAT BİR O KADARDA ZEVKLİ VE GEREKLİ HAYATI...







evde paso makarna,yumurta ve alt kattaki hazır tavukçunun tavukları yenir..







çöp indirilmez son hadde kadar..







tuvalet banyo gibi yerlerin temizliği hep karşı taraftan beklendiği için evi bok götürür..







kapıcının zile basması duymamazlıktan gelinir..







sucu su getirdiği zaman parasını vermemek için kapıyı kim açacak die herif kapıda 1saat bekletilir [img]/images/smilies/smile.gif[/img])))))







eve giren çıkanın hesabı yapılmaz..







son kuruşumuza kadar ortağızdır..







çoğu akşam içilir..







mah.kadınları gibi dedikodu yapılır..







sürünerek yaşanır..







ama mutlu muyum...







eveeeeett... [img]/images/smilies/smile.gif[/img])







patates de ham madde olarak kullanilir



bulasik hep biriktirilir KÜF kokusuyla yıkanmak zorunda kalınır







Kaynak:Antropoloji