CEBECİ İSTASYONU sizce ne demek, CEBECİ İSTASYONU size neyi çağrıştırıyor?
 

*



siirin hikayesi gecekten etkileyici







yavuz bulent bakilerin etkileyici ve gercek bir hikayesi de olan muthis siiri.







yavuz bülent bakilerin mükemmel bir anlatımla,mükemmel sözcükler seçerek yazdığı duygu yüklü şiir.







Ankara hastanesi...trenle sincan-kayaş arası yolculuğumda hergün en az iki kez siyah beyaz tabelasını okuduğum istasyon...







ne gariptir ki ayrılmak zorunda kalmak ve o an geldiğinde ayrılamamak.lakin ölüm hariç ki o da ruhsal ölüm sevenler kavuşur.ama mertlik ve gayretle.yüreğe vuran hançer çıkacak ve sevgili hiçbir vakit ayrılmayacak hülyasıbndan







bence acı demek. yıllar once kalbimi oraya gömdüm







Cebeci= çocukluğum..



Cebeci istasyonuysa, sincanda öğretmen olan halamın, o sıralar henüz 4,5 yaşında olan beni, iki- üç günde bir yanına alıp okula götürdüğü için banliyo trenine bindiğimiz istasyon..







CEBECİ İSTASYONU VE SEN







Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü



Kimse bilmiyordu bizi.



İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara



Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi.







Sıcak bir kara sevda yüreğimizin başında



Bağdaş kurup oturmuştu, acımsı, buruk.



Mühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içinde



Sessizliği üstümüzden atamıyorduk.







Bir saçak altında kararsız yorgun



Saatlerce duruyorduk.



Kimse görmüyordu bizi.



Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü



Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi.







Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü



Bir başka türlüydü bütün insanlar,



Sen bir başka türlüydün.



Gözlerin yine öyle bir bilinmez renkteydi.



Gözlerin gözlerimde erimekteydi



Bir mermer heykel gibi yanımda duruyordun



Beni bırakma diyordun



Meyhane sarhoşları gibi sırılsıklam



Bir yalnızlık duyuyorduk



Ağlıyordun… ağlıyordun…







Cebeci İstasyonunda bir tren,



Nefes nefese soluyordu.



Gerilmiş bir keman teli gibiydik.



Ankara Kalesinde bir eski çalar saat



Bilmem kaçı vuruyordu.



Bir yağmur yağıyordu inceden ince



İçimizdeki binbir düşünce



Harmanlar misâli savruluyordu.



Islanmış bir ceylan yavrusu gibi,



Tiril tiril titriyordun



Gitsek diyordun,



Yüreğimin ortasından deli gönlümce,



Sırılsıklam, paramparça, perme-perişan,



Türküler söylüyordun



Ağlıyordun… ağlıyordun…







Yavuz BÜLENT BAKİLER







Kaynak:Antropoloji