[bluemoon24]

*



bir gün daha sensiz geçti efem. yine gelmedin,yine senden bir haber yoktu. işten eve giderken sanki sen beni evde bekliyormuşsun gibi, kapıyı bana sen açıcakmışsın gibi hayal ediyorum. şimdi yine çıkıyorum işten, yine aynı hayallerle evin yolunu tutucam ve biliyorum bu kısacık zamanda senin hayalınle mutlu olucam ama eve vardığımda yine koca yalnızlığımı bekleyen bir gece ile buluşucam. efe::: hasretim







Sanki her saniye yanımdaymışsın gibi yaşıyorum. Farkında olmadan kendi kendime konuşuyorum seninle. Markette alışveriş yaparken sana da soruyorum ne lazım eve diye. Ama hiç cevap gelmiyo.... cevapsız sorularla doluyo günlerim. Artık her şey için o kadar geç ki. seni eskisi gibi sevmem için bile çok geç. benim için efe demek cevapsız sorular demek, yeri dolmayan bir boşluk demek, hayatın anlamsızlaşması demek.......... hala kalbimdesin.







Seni tanıdım. önceleri ulaşılmazım,imkansızımdın. Sonra baktım hayatımın ta kendisi olmuşsun farkettirmeden. Ve ardından gidişin.... Sessiz,sakin,habersizce... Başkalarının hayatında izledim seni hep. Yanıbaşımdaydın ama çok uzaktın. Biraz uzansam yine gelir miydin bana? Yine meydan okurmuyduk herşeye, Olmadı,,, Sonra hüznüm oldun hep, feryadım oldun ve yavaş yavaş nefretim oldun içimde.







Ansızın hayatımın içindeydin yine bir gün. Ama nefretim öle büyümüştü ki sensiz zamanlarda sevgimin önüne geçti. Sonra üzdüğüm oldun. terkettiğim oldun içim acıya acıya. bende seni üzdüm pişmanlıkla. daha yine farklı dünyalarımızda hayatımıza devam ettik. zaman zaman kesişti yollarımız ama virajlarımız keskindi, yolun sonunu getiremedik.hiç.



yani efe benim vazgeçtiğim vazgeçilmezim. yüreğimde taşıdığım bi parçam, en büyük en unutulmadık sevdam.







Şüphesiz ilk akla gelen Ege.



Sonra, çocukluğumda bir türlü elimden düşüremediğim ve bitirebilmek için o gün okulu kırdığım kitap: Çakırcalı Efe. O kitabı bir daha açmadım bile. Fakat son cümlesi kulağımda çınlıyor hâlâ. Bir köylü, Çakırcalının mezarına yaklaşırken şöyle diyor: "İzin ver, geçelim Efem. Yaban değiliz.'







Yaşam kaynağım (oğlum)







hayatımdaki en değerli varlığın adı.....







yahu ben bu efelerin efesini kiskaniyorum ben böyle siirler bulamamistim, bir iki kendim bestelemek istedim, benim meshur siirim zigana daglari, yapma ya abi dediler icine ettin, bende biraktim, valla bana biri böyle siirler okuyacak hemen asik olurdum.







oooohhhhh selay bacim efelerin efesi kardes allah muhabbetinizi artirsin, etom beyin yönlendirmesi ile yöneldigim hakkinda yazilarinda efelerin efesine rastladim







yunanca delikanli, yigit anlamina gelen 'ephebos' lafindan geliyor.







Kaynak:Antropoloji