[bluemoon24]

*



'Uçmak bir martının en doğal hakkıdır özgürlük ise varoluşun bir parçasıdır.' yıllar önce okumuştum.Ama bu cümle aklımda kalmış çok güzel bir kitap herkes okumalı.







martı



her gencin okuması özellikle gençlerin okuması gereken bir kitap



ideal, hedef kalmamış kabullenme ve hep bir başkası gibi yaşama.



ve en önemlisi bir başkası için değil kendimiz için yaşamamızın gerekliliğini vurguluyor.



ben yıllar önce iki kez okumuştum. şimdilerde bir öğretmen olarak öğrencilerime de tavsiye ediyorum.







...bu binlerce martının içinde bir martı vardı ki kendini gerçekten tanımak istiyordu,jonathan livingstone.sürüden ayrılmak,içindeki 'gerçek beni'ni bulmak ve kanatlanıp uçmak...(martı:richard bach)



hepimizin olmasa da az birazımızın üstlendiği kendini bulma çabasıdır.sürüye direnme, yaşamı asil kılma sanatıdır...







Jonathan diyince gözlerinin içi parlardı,şarkıdaki gibi bir gün çok yükseğe uçtu ve bulutlara değdi kanadı.







conathan livingston'um şimdi ben.ama umuyorum kiii JONATHAN LİVİNGSTONE olam yolunda ilerliyorum... mutluluklar....







küçük bir martı bu jonathan



küçük bir martı o kadar



uçmak istiyordu jonathan



uçmak istiyordu ama farklı



jonathan...



bırgün çok yükseğe çıktı jonathan



bulutlara değdi kanadı



ve kendini denize bıraktı



ve kendini bıraktı







martıların arsında martı olmaya çabalamak ne kadar da güç.







ya çok basit bi konusu var aslında, daha önce ana fikri inanmak, azim, çalışmak vs. konulu bir çok hikaye falan işlenmiştir..ya çok fazla abartılıyor ya da ben öyküden anlamıyorum..







İnsanlığın yeni değerlere ve kavramlara kavuşması hep geniş kitlelerin dışladığı, hayatı zehir ettiği, kimse dert etmezken kendine yeni düşünceyi dert edinen pek azlar sayesinde oldu, zaman zaman çok pahalı bir bedelle, neden bazıları böyledir, bir gün bunu da öğreniriz gene böyle kimsenin dert etmediğini, alıştığı güvenli değerler yaşamını terkeden biri aracılığı ile. Öyküye bir eleştiri getirmek istersek, bulacağımız yeni kavram belki de hep vardı, açığa çıkarıldı, bu her zaman mutluluğumuz anlamına da gelmeyebilir, ama, işte o pek azlar huzursuzluk, acı da olsa o saklı olanı çıkarmaya devam edecekler.







Kaynak:Antropoloji